عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
إِنَّكُمْ لَا تَكُونُونَ صَالِحِينَ حَتَّى تَعْرِفُوا وَ لَا تَعْرِفُونَ حَتَّى تُصَدِّقُوا وَ لَا تُصَدِّقُونَ حَتَّى تُسَلِّمُوا أَبْوَاباً أَرْبَعَةً لَا يَصْلُحُ أَوَّلُهَا إِلَّا بِآخِرِهَا
ضَلَّ أَصْحَابُ الثَّلَاثَةِ وَ تَاهُوا تَيْهاً بَعِيداً
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يَقْبَلُ إِلَّا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ لَا يَتَقَبَّلُ إِلَّا بِالْوَفَاءِ بِالشُّرُوطِ وَ الْعُهُودِ وَ مَنْ وَفَى لِلَّهِ بِشُرُوطِهِ وَ اسْتَكْمَلَ مَا وَصَفَ فِي عَهْدِهِ نَالَ مِمَّا عِنْدَهُ وَ اسْتَكْمَلَ وَعْدَهُ
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخْبَرَ الْعِبَادَ بِطُرُقِ الْهُدَى وَ شَرَعَ لَهُمْ فِيهَا الْمَنَارَ وَ أَخْبَرَهُمْ كَيْفَ يَسْلُكُونَ فَقَالَ‏ وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‏ وَ قَالَ‏ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ‏ فَمَنِ اتَّقَى عَزَّ وَ جَلَّ فِيمَا أَمَرَهُ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُؤْمِناً بِمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ ص
هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ فَاتَ قَوْمٌ وَ مَاتُوا قَبْلَ أَنْ يَهْتَدُوا فَظَنُّوا أَنَّهُمْ آمَنُوا وَ أَشْرَكُوا مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
إِنَّهُ مَنْ أَتَى الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا اهْتَدَى وَ مَنْ أَخَذَ فِي غَيْرِهَا سَلَكَ طَرِيقَ الرَّدَى
وَصَلَ اللَّهُ طَاعَةَ وَلِيِّ أَمْرِهِ بِطَاعَةِ رَسُولِهِ وَ طَاعَةَ رَسُولِهِ بِطَاعَتِهِ
فَمَنْ تَرَكَ طَاعَةَ وُلَاةِ الْأَمْرِ لَمْ يُطِعِ اللَّهَ وَ لَا رَسُولَهُ وَ هُوَ الْإِقْرَارُ بِمَا نَزَلَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‏ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ
وَ الْتَمِسُوا الْبُيُوتَ الَّتِي‏ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ‏ فَإِنَّهُ قَدْ خَبَّرَكُمْ أَنَّهُمْ‏ رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ إِنَّ اللَّهَ قَدِ اسْتَخْلَصَ الرُّسُلَ لِأَمْرِهِ ثُمَّ اسْتَخْلَصَهُمْ مُصَدِّقِينَ لِذَلِكَ فِي نُذُرِهِ‏ فَقَالَ‏ وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلا فِيها نَذِيرٌ
تَاهَ مَنْ جَهِلَ وَ اهْتَدَى مَنْ أَبْصَرَ وَ عَقَلَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ‏ فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ وَ كَيْفَ يَهْتَدِي مَنْ لَمْ يُبْصِرْ وَ كَيْفَ يُبْصِرُ مَنْ لَمْ يُنْذَرْ
اتَّبِعُوا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ أَقِرُّوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اتَّبِعُوا آثَارَ الْهُدَى فَإِنَّهَا عَلَامَاتُ الْأَمَانَةِ وَ التُّقَى
وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَوْ أَنْكَرَ رَجُلٌ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ وَ أَقَرَّ بِمَنْ سِوَاهُ مِنَ الرُّسُلِ لَمْ يُؤْمِنْ
اقْتَصُّوا الطَّرِيقَ بِالْتِمَاسِ الْمَنَارِ
وَ الْتَمِسُوا مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ الْآثَارَ تَسْتَكْمِلُوا أَمْرَ دِينِكُمْ وَ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ‏.

امام صادق علیه‌السلام فرمود:
شما نیکوکار (صالح) نمی‌شوید تا اینکه «بشناسید»، و نمی‌شناسید تا اینکه «تصدیق کنید»، و تصدیق نمی‌کنید تا اینکه «تسلیم شوید».
اینها چهار در (مرتبه) است که نخستینِ آن جز با آخرینش سامان نمی‌یابد.
پیروانِ سه‌تا (کسانی که به سه مرتبه بسنده کردند) گمراه شدند و به سرگردانیِ دوری افتادند.

به‌راستی خدای تبارک و تعالی جز «عملِ صالح» را نمی‌پذیرد، و آن را نیز جز با وفای به شروط و پیمان‌ها قبول نمی‌کند. هر که برای خدا به شروطش وفا کند و آنچه را در پیمانش وصف کرده به کمال رسانَد، از آنچه نزد اوست بهره‌مند می‌شود و وعده‌اش را به کمال درمی‌یابد.

همانا خدای عزّوجل راه‌های هدایت را به بندگان خبر داده و در آن راه‌ها «منارها» (نشان‌ها و چراغ‌راه‌ها) را برپا داشته، و به آنان آموخته چگونه در آن راه روند؛
پس فرمود: «و بی‌گمان من بسیار آمرزنده‌ام برای کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد، سپس هدایت یابد»؛
و نیز فرمود: «خدا فقط از پرهیزگاران می‌پذیرد».
پس هر که در آنچه خدا فرمان داده تقوا پیشه کند، خدای عزّوجل را دیدار می‌کند در حالی که به آنچه محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله آورده ایمان دارد.

هیهات، هیهات! گروهی از دست رفتند و پیش از آنکه هدایت یابند مردند؛ گمان کردند که ایمان آورده‌اند، حال آنکه از جایی که نمی‌دانستند شرک ورزیدند.

به‌راستی هر که «به خانه‌ها از درهایشان درآید» هدایت می‌یابد، و هر که از غیرِ درهایش درآید راه هلاکت پیش می‌گیرد.

و خدا «اطاعتِ ولیِّ امرش» را به اطاعتِ پیامبرش پیوند زده، و اطاعتِ پیامبرش را به اطاعتِ خود؛ پس هر که اطاعتِ اولیای امر را واگذارد، خدا و پیامبرش را اطاعت نکرده است. و این همان اقرار به آن چیزی است که از نزد خدا نازل شده است؛ (چنان‌که فرموده:) «زینتِ خود را نزد هر مسجدی برگیرید».

و بجویید آن خانه‌هایی را که خدا اذن داده رفعت یابند و در آنها نامش یاد شود؛ زیرا به‌راستی شما را خبر داده که آنان «مردانی‌اند که تجارت و فروش، ایشان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و دادن زکات بازنمی‌دارد؛ آنان از روزی می‌ترسند که دل‌ها و دیده‌ها در آن دگرگون می‌شود».
به‌درستی که خدا رسولان را برای کارِ خویش «برگزید»، سپس آنان را در «انذارهایش، تصدیق‌کنندگانِ راستین» برگزید؛ و فرمود: «و هیچ امتی نیست مگر آنکه در میانش بیم‌دهنده‌ای گذشته است».

گمراه شد هر که نادان بود، و هدایت یافت آن‌که بینا شد و خرد ورزید.
به‌راستی خداوند عزّوجل می‌فرماید:
«در حقیقت چشم‌ها کور نمی‌شود، بلکه دل‌هایی کور می‌شود که در سینه‌هاست.»
چگونه راه یابد آن‌که نمی‌بیند؟ و چگونه ببیند آن‌که بیم داده نشده است؟

از رسولِ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پیروی کنید، و به آنچه خدای عزّوجل نازل کرده اقرار نمایید، و «آثارِ هدایت» را دنبال کنید؛ که آن‌ها نشانه‌های امانت و پرهیزکاری‌اند.

و بدانید اگر کسی عیسی بن مریم را انکار کند و به جز او از پیامبران اقرار نماید، ایمان نیاورده است.

راه را با «جُستنِ منارها» پی بگیرید، و از پسِ پرده‌ها «آثار» را بجویید،
تا کارِ دین‌تان را به کمال رسانید و به خداوندِ پروردگارتان ایمان آورید.