قلبتو با علوم بکر و دست‌نخوردۀ نورانی پر کن! يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ!

جریان زیبایی در آیۀ نور به تصویر کشیده شده است!
« … و لقد كان زيته‏ فى مشكاة قلبه يكاد يضي‏ء و لو لم تمسسه نار.
فلما نفخ فيه العلم بحدّته اشتعل زيته فاصبح نورا على نور»
داره وقایعی رو که درون قلب صاحبان نور رخ میده رو بیان میکنه!
وقتیکه آل محمد ع علمشونو به قلب صاحبان نور واریز می‌کنند، قلب آنها نورانی میشه و مثل الماس میدرخشه و حالا روغن چراغ، مشتعل شده و یا بهتر بگوییم، مشعل علم آل محمد ع به دست صاحب نوری سپرده می‌شود تا مثل دوندۀ دوی ماراتون، برای المپیک بعدی، تمام قاره‌ها را بپیماید، تا هر کسی توانی برای رقابت و مسابقه دارد، به جمع قهرمانان زمانه خود بپیوندد و پیشتاز همه کسی است که مشعل به دست اوست و همه دنبال مشعل علمی او و با اقتباس و کسب علم از او بدنبالش، صلی می‌نمایند. و او استوار و خوشحال از این ماموریتی که به او سپرده شده و عالم بالا او را لایق این ماموریت دانسته‌اند و به او توفیق داده‌اند که به شوق نور آل محمد ع، آن به آن، گام‌های محکم خویش را بردارد.
«زَيَّتَ‏ السِّرَاجَ : در چراغ ، روغنِ‏ چراغ و يا نفت ريخت.»
«و يقال زِتُّه، إذا دهنْتَه‏ بالزّيت‏. و هو مَزْيوت‏.»
«الزَّيْتُونَةُ: هي النّفسُ المستعدَّةُ للاشتعالِ بنور القُدسِ لقوّةِ الفكرِ.»
«الزَيْتُ‏: نورُ استعدادِها الأصليِ‏.»
در واقع قلب صاحبان نور از نظر آل محمد ع این قابلیت و استعداد را دارند که محلی برای فراگیری علوم آل محمد ع باشد تا با عمل به نور ولایت و علم آل محمد ع، الگویی برای آموزش مخاطبین باشند، اصل نور از منبع آل محمد ع می‌آید و قلب صاحب نور، الماس درخشنده‌ای است در دستان مبارک آل محمد ع است و برای مخاطبینش، محل بروز و تجلی نور علمی آل محمد ع است و اهل نور درخشش وجود این قلب نورانی را همواره نظاره‌گر خواهند بود، ان شاء الله تعالی.
آن چراغی که امروز در دستان آل محمد ع قرار گرفته و روغن آن چراغ از نور علمی آل محمد ع تغذیه می‌شود و اهل نور از نور این چراغ بهره‌مند می‌شوند، قلوب نورانی صاحبان نور است!
پس معنای واژۀ زیتونة برای اهل نور، در اسم صاحبان نوری خلاصه می‌شود که این چراغ هدایت، همیشه در دستان آل محمد ع بوده و هست و معالم ربانی آنها به این قلب سرازیر می‌شود و اهل نور از این چشمه زلال که از اعماق وجود دریای ناپیدا و زیر زمینی آل محمد ع، که برای اهل نور نامرئی است، آب زمزم طیب و طاهر را ظاهر می‌نماید و آنها با بکارگیری این معالم در دل شرایط عرضه آیات و تقدیرات، عملا از طعم آب گوارای زمزم بهره‌مند می‌گردند و اعتقاد آنها در مورد صاحب نور خود این است که ماخذ علوم آل محمد ع اینجاست و الگوی علمی و عملی و منبع اخذ و اقتباس معالم آل محمد ع است و هرگونه شک و تعمّق در رای، موجب تاریکی قلب و کوردلی خواهد شد!
بهره‌مندی ما از واژه زیتونه،همان مقدار عمل به معالمی است که از نور خود آموخته‌ایم و در دل شرایط از تمنا و دلخواه خود گذشته‌ایم، لذا عوضهای این گذشت از دلخواهها را، با تمام وجود، تقدیم معلمین این صراط مستقیم می‌نماییم، ان شاء الله تعالی.
صاحبان نور، ظاهرا بدون معلم «صحفی»، قلم را به دست گرفته (اقدام علمی) و از منبع نامرئی برای ما، اما مرئی و مسموع برای خودشان، مطالب کاربردی و ارزشمندی را جمع آوری میکنند تا عند الحاجة برای رفع گیرهای زندگی ما، به ما گوشزد نمایند و ما مکررا از این معالم ربانی در ملک و در ملکوت، بهره‌مند خواهیم شد، ان شاء الله تعالی.
آیه نور با تمام عظمتش که فهم آن بسیار دقیق و مشکل است اشاره به سطوح علمی مافوق عقل و قلب ما دارد.
+ «سلسله مراتب نورانی!»
این جریان نورانی رو به پایین، مسیر کسب فیض الهی برای ماست و ما در سطح خودمان اینگونه آیه نور را خلاصه و کاربردی می‌کنیم که تمام آنچه ما برای برطرف کردن تاریکی قلب و رفع گرفتاریهای زندگی خود نیاز داریم، نور علم است که باید عقل ما- که از جنس نور است- با این نور مافوق رابطه دائمی برقرار نماید و نتیجه این ارتباط، نور علی نور شدن قلب ماست و لذا مسیر نورانی ذکر شده با واژه‌های قرآنی گوناگون اشاره به این است که از هر واژه و اسم و ریشۀ کلمه، یک معنی و مفهوم دستگیرمان شود تا عملا راحت‌تر بتوانیم از دلخواهها بگذریم و لذا واژه های الله – نور – مشکاة – مصباح – زجاجة – کوکب دری – شجرة مبارکة زیتونة – زیت – در این آیه، نهایتا نور اول به نور علی نور وصل و ختم می‌شود و هر کدام از این واژه‌ها را که بررسی کنیم، آخرش به معالم ربانی می‌رسیم که این عبارت آویزۀ گوشمان باشد: حوادث آثار عیوب ماست، شکوه از محیط بی‌معناست و مشکات قلب ما و محل دادخواهی و تظلم و شکایات قلبی ما، باید میزان آل محمد ع باشد نه شکوه به ناس!
و این در واژه مصباح اشاره به صاحب نوری است که کسب علم آل محمد ع از نزد او، شب تار قلب ما را، صبح روشن می‌کند و در واژه الماس (زجاجة) عقل ما در کوره حوادث آیات باید تحت فشار قرار گیرد تا با نظمی که این نور در نحوۀ برخورد با حوادث به ما آموخته، الماس ریز و کوچک عقل، بتدریج رشد نماید و بزرگ و بزرگتر شود و در مصداق بزرگش قلوب اوتاد الارض را می‌بینی که درخشش الماس عقلش چشم هر بیننده‌ای را به خودش خیره می‌نماید با وجود اینکه این نور از درون وجود خود الماس نیست بلکه نور آل محمد ع، روغن تغذیه‌ای این چراغ هدایت می‌باشد.
و واژه کوکب راه ستاره شدن و الماس درخشنده شدن را از همین روش به ما می‌آموزد.
و زیت خوراک علمی است که از افاضات آل محمد ع به قلب صاحبان نور و از آنجا به درون قلب و عقل ماست که با این نیروی حاصله از روغن علمی، چراغ عقل منور شده و راه را در شدائد برای ما روشن می‌نماید و لذا نهایتا در عبارت نور علی نور می‌بینیم که نور اول این آیه مسیری را طی میکند تا خودش را به قلب ما برساند و قلب درون جوف و خلا و مشکات ما را، که درون محفظه شیشه‌ای بدون سوراخ و اظهار گله و شکایت نسبت به محیط است، به نور خود روشن نماید.
اصل درخت زیتون، آل محمد ع هستند، و چراغی که از روغن این درخت زیتون «بُورِكَ زَيْتُهَا» دائما پر می‌شود و روشنی‌بخش محفل قلوب ماست، قلوب صاحبان نور است.
+ «خلف عدل»
+ «منا اهل البیت ع»
ماخذ مطالب علمی آل محمد ع که غذای آرامش‌بخش قلوب ناآرام می‌باشد.
«آلُ مُحَمَّدٍ الْأَخْلَافُ … وَ الشَّجَرَةِ الْمُبَارَكَةِ أَضَاءَ نُورُهَا وَ بُورِكَ زَيْتُهَا مُحَمَّدٌ خَاتَمُ الْأَنْبِيَاءِ وَ سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ عَلِيٌّ وَصِيُّ الْأَوْصِيَاءِ وَ إِمَامُ الْمُتَّقِينَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ.»