ألو:
«ألَّى‏ الكلب عن صيده: إذا قصّر»
«ألَّى‏ الكلب عن صيده، إذا قصّر، و كذلك البازِى و نحوُه»
بر عکس واژه «وصد»: «أَوصَدَ الكلب بالصَّيْدِ»
«أَلَا الرجل: أى قَصَّرَ.»
«فلانٌ لا يَأْلُوكَ‏ نُصْحاً»
«أَلَا في الامر: در آن كار كوتاهى كرد.»
مفهوم «کوتاهی کردن»: «أَلَوْتُ‏ فلانا: در باره فلانى كوتاهى كردم.»
تعلل کردن: «procrastination»

«فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ»: «آلاءَ اللَّهِ» مترادف نور ولایت است، به چه معنا؟!
«الو» نعمتی است که «الإلَى‏-  ج‏ آلاء [ألي‏] : نعمت، بركت» همه در حقش کم میذارن و کوتاهی میکنن «ألَّى‏ الكلب عن صيده».
«التواني و التسامح الموجب للتقصير و التأخير في العمل و قضاء الأمر.
و من لوازم هذا المعنى: ترك العمل و عدم صرف الاستطاعة في طلبه و تحصيله، و الإبطاء و التأخير.»

«آلاء الله» + «آیات الله» + «اولوا الامر»
«فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ»
«تفكروا في‏ آلَاءِ اللّه و لا تتفكروا في اللّه»
«آیَتَیْن: قبض و بسط، نشانه‌های متقاعد کننده!»:
همون مثال زیبایی که یه نفر با چراغ قوه پشت پرده است و داره اینطرف نور میندازه و ما اینطرف خاموش و روشن شدن نور رو متوجه میشیم اما به چراغ قوه و اونیکه چراغ قوه دستشه و کلا به اونطرف پرده هیچ توانایی شناخت نداریم که اونطرف چه خبره، به ما هم مربوط نیست چه خبره، همینطرف از روی نور و ظلمت قلبمون که کار اونطرفی‌هاست، باید متوجه منظورش بشیم و عبرت بگیریم و چیزی بفهمیم و همینقدر از ربوبیت ذات اقدس الهی ما را بس است.
لذا «آلَاءِ اللّه» در این حدیث زیبا و در آیات «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» میشه همون قبض و بسطها و دستورات مافوقی که ما اونو با قلب سلیم می‌فهمیم و ان شاء الله اجرا می کنیم.