دکتر محمد شعبانی راد

نور قرآن 85 – سورة البروج

[سورة البروج (85): الآيات 1 الى 22]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ (1)
سوگند به آسمانِ آكنده ز برج،

وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2)
و به روزِ موعود،

وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ (3)
و به گواه و مورد گواهى ،

قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ (4)
مرگ بر آدم‏‌سوزانِ خندق.

النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ (5)
همان آتش مايه‌‏دار [و انبوه‏].

إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ (6)
آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند.

وَ هُمْ عَلى‏ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7)
و خود بر آنچه بر [سرِ] مؤمنان مى‌‏آوردند، گواه بودند.

وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8)
و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند.

الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ (9)
همان [خدايى‏] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آنِ اوست و خدا[ست كه‏] بر هر چيزى گواه است.

إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ (10)
كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‌‏اند، ايشان راست عذاب جهنّم، و ايشان راست عذاب سوزان.

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (11)
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان‏] آن جويها روان است؛ اين است [همان‏] رستگارى بزرگ.

إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ (12)
آرى، عِقاب پروردگارت سخت سنگين است.

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ (13)
هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى‏‌كند و بازمى‏‌گرداند.

وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)
و اوست آن آمُرزنده دوستدارِ [مؤمنان‏].

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ (15)
صاحب ارجمند عرش.

فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ (16)
هر چه را بخواهد انجام مى‏‌دهد.

هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ (17)
آيا حديث [آن‏] سپاهيان:

فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ (18)
فرعون و ثَمود بر تو آمد؟

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ (19)
[نه،] بلكه آنان كه كافر شده‌‏اند در تكذيب‌‏اند؛

وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحيطٌ (20)
با آنكه خدا از هر سو برايشان محيط است.

بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ (21)
آرى، آن قرآنى ارجمند است،

فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ (22)
كه در لوحى محفوظ است.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی