مژدۀ نورانی! يا بُشْرى‏ هذا غُلامٌ!

+ «دعای جوشن کبیر» لیست هزار واژه مترادف نور است!
به هر کدوم از این هزار اسم میتونی اعتماد کنی! چون همشون اسم اعظم هستند!
این دعا به ما میگه هزار واژه و هزار مفهوم در واژه و فرآیند نور مستتر است
و این هزار اسم هر کدومشون یک اسم اعظم هستند
«كُلُّ اسْمٍ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ أَعْظَمُ»،
نور «واژه هزارکاره!» است.
میگن: این دارو هزار خاصیت داره!
دوای هزار بیماری، نور است!
دوای هر دردی نور است!
درد مزمن، بیمار رو به داروی مسکن عادت میده و معتاد میکنه!
قلبی که میفهمه بخیله و حسوده، باید خودشو به داروی نورانی الهی عادت بده!
ریشه هر اعتیادی، درد است!
«نور» یک دارو برای همه دردهاست!
استرس یعنی فعال شدن عیب «بخل و حسد»،
که تاثیرات منفی زیادی بر روی سلامتی جان و تن دارد،
در مقابل، نور، تاثیرات مثبت فراوانی بر سلامتی می گذارد.
مناصب هزار گانه نور!
یک تصویر میتونه دربردارنده محتوای هزار واژه باشه!
چشم بصیر میخواد که این هزار واژه رو در هر تصویر ببینی!
قلب، یه جاییه که دست هیچکس به اونجا نمیرسه جز خدا!
آرامش قلب، فقط به دست خدا ایجاد میشه و بس «الله یقبض و یبصط» کلام نورانی خداست که قلب رو آروم میکنه «الا بذکر الله تطمئن القلوب».
این مژده نورانی، این نور روشنگر، این نشانه‌های انفسیِ با ارزش هدایتگر درون قلب،
هدیه مقدس الهی است، که بوی بهشت را در همین دنیا استشمام نماییم؛
امام سجّاد علیه السلام:
«وَ بَشِّرْنِي بِذَلِكَ فِي الْعَاجِلِ دُونَ الْآجِلِ،
بُشْرَى أَعْرِفُهَا، وَ عَرِّفْنِي فِيهِ عَلَامَةً أَتَبَيَّنُهَا،
و مرا به آن اكنون (در دنيا) پيش از آينده (آخرت) مژده ده،
مژده‏‌اى كه آن را بشناسم، و نشانه‌‏اى در آن بمن بنما كه آن را (بخود يا ديگرى) آشكار سازم».
این مژده دنیایی چیست؟!
وقتی قلبت قبض و بسط نورشو میفهمه،
در واقع در همین دنیا چشمش به کلام نورانی هدایت الهی روشن شده
و این میشه مژده دنیایی، که در شرایط سخت زندگی، تنهات نمیذاره و کمکت میکنه!
این مژده دنیایی نقد است و نسیه نیست و موکول به آخرت نیست
بلکه همین الآن به حسابت واریز میشه
و پیامکشو در گوشی موبایل قلبت میبینی و میشناسی و خوشحال میشی:
«بُشْرَى أَعْرِفُهَا» مژده ای که فقط خودت میفهمیش «رحیق مختوم»!
این خوشحالی دنیایی، چیز با ارزشی است که همه بدنبالش هستن،
اما نمیدونن جز با شناخت نور قلب، نمیشه بهش دسترسی داشت!
پس، با نور مباشرت داشته باش «فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ»!
امام باقر عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌:
«نِعْمَ الْعَوْنُ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ»،
دنيا براى (رسيدن به مقامات عاليه) آخرت كمك خوبى است.»
دنیا، خود موقتی و گذراست،
اما این خوشحالی دنیایی که به سبب نور حاصل می شود، موقتی و گذرا نیست
و به خوشحالی ابدی و اخروی وصل خواهد شد و تا ابد ادامه خواهد داشت:
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي،
اى نفس مطمئنّه، خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،
و در ميان بندگان من درآى، و در بهشت من داخل شو.»
پس بوی بهشت را در دنیا «فِي الْحَياةِ الدُّنْيا» باید استشمام کرد
«لَهُمُ الْبُشْرى‏ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ،
در زندگى دنيا و در آخرت مژده براى آنان است.
وعده‌‏هاى خدا را تبديلى نيست؛ اين همان كاميابى بزرگ است.»،
«وَ كُونُوا مُشْرِفِينَ‏ عَلَى‏ الْآخِرَةِ».
آرامش قلب مومن در دنیا با عمل به اوامر نورانی،
به او، نوید و بشارت و مژده بهشت در آخرت را می‌دهد.
به این آرامش دنیوی «بشارت» گفته می شود که آرامش اخروی را نیز در پی دارد.
این نور و مژده دنیایی، پیش‌قراول و مقتداست!
که نقش هادی در ملک و ملکوت دارد!
«رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ».
+ «نذر: نذر الجیش: پیش‌قراول».
+ «بشر: ظهور الشي‏ء مع حسن و جمال»:
«وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً
وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ».
این مژده نورانیِ رویت شده است!
که حسود، به این نور خیانت میکنه و اونو از خودش دور میکنه! و میگه: نمیشناسمت!

فرشتگان از جانب خداوند به مریم مژده دادند که ای مریم: اسم نور تو، عیسی، پسرِ  توست!
[سورة آل‏‌عمران (۳): الآيات ۴۵ الى ۴۶]
إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ
إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ
وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (۴۵)
[ياد كن‏] هنگامى [را] كه فرشتگان گفتند:
«اى مريم، خداوند تو را به كلمه‌‏اى از جانب خود، كه نامش مسيح، عيسى بن مريم است مژده مى‏‌دهد، در حالى كه [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است.»