Luminous proclamation!
Rejoice!
Rejoice, my heart,
for the illuminating light has arrived!
«بشر» یکی از هزار واژه مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«تباشير الصُّبح: أوّله»
«بَشَائِرُ الصُّبح: سپيده دم»
«تَبَاشِيرُ الشيءِ: آغاز آن چيز»
«بشر: ظهور الشيء مع حسن و جمال»
«باشر الرجل زوجته: [1+1]»
«مُبَاشَرَةُ المرأةِ: ملامستُها»
مشتقات ریشه «بشر» 123 بار در قرآن تکرار شده است.
+ «نذر»
بشارت، همون خبر خوبه! همون خبر خوشه! + «نبأ»
مژده‌ای برای تو، ای قلب من، که نور فروزان فرا رسیده است!
این خبر خوب این است که چهرۀ نورانی معلّم برای ما آشکار شد.
«يا بُشْرى هذا غُلامٌ»
امام علی علیه السلام:
مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ.
کسی که به تو هشدار میدهد، همانند کسی است که به تو مژده میدهد.
+ «انی – آناء اللیل»
كُلُّ اسْمٍ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ أَعْظَمُ!
+ «دعای جوشن کبیر» لیست هزار واژه مترادف نور است!
به هر کدوم از این هزار اسم میتونی اعتماد کنی! چون همشون اسم اعظم هستند!
این دعا به ما میگه هزار واژه و هزار مفهوم در واژه و فرآیند نور مستتر است
و این هزار اسم هر کدومشون یک اسم اعظم هستند
«كُلُّ اسْمٍ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ أَعْظَمُ»،
نور «واژه هزارکاره!» است.
میگن: این دارو هزار خاصیت داره!
دوای هزار بیماری، نور است!
دوای هر دردی نور است!
درد مزمن، بیمار رو به داروی مسکن عادت میده و معتاد میکنه!
قلبی که میفهمه بخیله و حسوده، باید خودشو به داروی نورانی الهی عادت بده!
ریشه هر اعتیادی، درد است!
«نور» یک دارو برای همه دردهاست!
استرس یعنی فعال شدن عیب «بخل و حسد»،
که تاثیرات منفی زیادی بر روی سلامتی جان و تن دارد،
در مقابل، نور، تاثیرات مثبت فراوانی بر سلامتی می گذارد.
مناصب هزار گانه نور!
یک تصویر میتونه دربردارنده محتوای هزار واژه باشه!
چشم بصیر میخواد که این هزار واژه رو در هر تصویر ببینی!
قلب، یه جاییه که دست هیچکس به اونجا نمیرسه جز خدا!
آرامش قلب، فقط به دست خدا ایجاد میشه و بس «الله یقبض و یبصط» کلام نورانی خداست که قلب رو آروم میکنه «الا بذکر الله تطمئن القلوب».
این مژده نورانی، این نور روشنگر، این نشانه‌های انفسیِ با ارزش هدایتگر درون قلب،
هدیه مقدس الهی است، که بوی بهشت را در همین دنیا استشمام نماییم؛
امام سجّاد علیه السلام:
«وَ بَشِّرْنِي بِذَلِكَ فِي الْعَاجِلِ دُونَ الْآجِلِ،
بُشْرَى أَعْرِفُهَا، وَ عَرِّفْنِي فِيهِ عَلَامَةً أَتَبَيَّنُهَا،
و مرا به آن اكنون (در دنيا) پيش از آينده (آخرت) مژده ده،
مژدهاى كه آن را بشناسم، و نشانهاى در آن بمن بنما كه آن را (بخود يا ديگرى) آشكار سازم».
این مژده دنیایی چیست؟!
وقتی قلبت قبض و بسط نورشو میفهمه،
در واقع در همین دنیا چشمش به کلام نورانی هدایت الهی روشن شده
و این میشه مژده دنیایی، که در شرایط سخت زندگی، تنهات نمیذاره و کمکت میکنه!
این مژده دنیایی نقد است و نسیه نیست و موکول به آخرت نیست
بلکه همین الآن به حسابت واریز میشه
و پیامکشو در گوشی موبایل قلبت میبینی و میشناسی و خوشحال میشی:
«بُشْرَى أَعْرِفُهَا» مژده ای که فقط خودت میفهمیش «رحیق مختوم»!
این خوشحالی دنیایی، چیز با ارزشی است که همه بدنبالش هستن،
اما نمیدونن جز با شناخت نور قلب، نمیشه بهش دسترسی داشت!
پس، با نور مباشرت داشته باش «فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ»!
امام باقر عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
«نِعْمَ الْعَوْنُ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ»،
دنيا براى (رسيدن به مقامات عاليه) آخرت كمك خوبى است.»
دنیا، خود موقتی و گذراست،
اما این خوشحالی دنیایی که به سبب نور حاصل می شود، موقتی و گذرا نیست
و به خوشحالی ابدی و اخروی وصل خواهد شد و تا ابد ادامه خواهد داشت:
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي،
اى نفس مطمئنّه، خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،
و در ميان بندگان من درآى، و در بهشت من داخل شو.»
پس بوی بهشت را در دنیا «فِي الْحَياةِ الدُّنْيا» باید استشمام کرد
«لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ،
در زندگى دنيا و در آخرت مژده براى آنان است.
وعدههاى خدا را تبديلى نيست؛ اين همان كاميابى بزرگ است.»،
«وَ كُونُوا مُشْرِفِينَ عَلَى الْآخِرَةِ».
آرامش قلب مومن در دنیا با عمل به اوامر نورانی،
به او، نوید و بشارت و مژده بهشت در آخرت را میدهد.
به این آرامش دنیوی «بشارت» گفته می شود که آرامش اخروی را نیز در پی دارد.
این نور و مژده دنیایی، پیش‌قراول و مقتداست!
که نقش هادی در ملک و ملکوت دارد!
«رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ».
+ «نذر: نذر الجیش: پیش‌قراول».
+ «بشر: ظهور الشيء مع حسن و جمال»:
«وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً
وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ».
این مژده نورانیِ رویت شده است!
که حسود، به این نور خیانت میکنه و اونو از خودش دور میکنه! و میگه: نمیشناسمت!
فرشتگان از جانب خداوند به مریم مژده دادند که ای مریم: اسم نور تو، عیسی، پسرِ توست!
[سورة آلعمران (۳): الآيات ۴۵ الى ۴۶]
إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ
إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ
وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (۴۵)
[ياد كن] هنگامى [را] كه فرشتگان گفتند:
«اى مريم، خداوند تو را به كلمهاى از جانب خود، كه نامش مسيح، عيسى بن مريم است مژده مىدهد، در حالى كه [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است.»
«وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ»
«واصَى البلدُ البلدَ»
«مژده نورانی! – میهمانِ نورانی!»
«ضیف» یکی از هزار واژه مترادف «نور الولایة» است.
«هَلْ أَتاكَ حَديثُ ضَيْفِ إِبْراهيمَ الْمُكْرَمينَ»
«وَ نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهيمَ»
داستان میهمانان ابراهیم علیه السلام!
این میهمانِ نورانی (معلّم) را به ملکوت قلب خود، «اَد» کنید! «add: إضافة».
«أَضَفْتُهُ وَ ضَيَّفْتُهُ: إذَا أَنْزَلْتَهُ و قَرَيْتَهُ»
«بشر» در آیات قرآن!
[سورة البقرة (۲): آية ۲۵]
وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۲۵)
و كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته انجام دادهاند، مژده ده كه ايشان را باغهايى خواهد بود كه از زير [درختان] آنها جويها روان است. هر گاه ميوهاى از آن روزىِ ايشان شود، مىگويند: «اين همان است كه پيش از اين [نيز] روزىِ ما بوده.» و مانند آن [نعمتها] براى آنها آورده شود؛ و در آنجا همسرانى پاكيزه خواهند داشت؛ و در آنجا جاودانه بمانند.
[سورة التوبة (۹): الآيات ۱۲۲ الى ۱۲۵]
وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زادَتْهُ هذِهِ إِيماناً فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إِيماناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (۱۲۴)
و چون سورهاى نازل شود، از ميان آنان كسى است كه مىگويد: «اين [سوره] ايمان كدام يك از شما را افزود؟» امّا كسانى كه ايمان آوردهاند بر ايمانشان مىافزايد و آنان شادمانى مىكنند.
[سورة البقرة (۲): الآيات ۹۷ الى ۹۸]
قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى لِلْمُؤْمِنِينَ (۹۷)
بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن خداست] چرا كه او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل كرده است، در حالى كه مؤيد [كتابهاى آسمانى] پيش از آن، و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است.»
[سورة آلعمران (۳): الآيات ۱۲۳ الى ۱۲۶]
وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْرى لَكُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۱۲۶)
و خدا آن [وعده پيروزى] را، جز مژدهاى براى شما قرار نداد تا [بدين وسيله شادمان شويد و] دلهاى شما بدان آرامش يابد، و يارى جز از جانب خداوند تواناى حكيم نيست.
بررسی 123 مورد واژه «بشر» در آیات قرآن به علاقمندان توصیه می شود.
