Gentle Speech!
Luminous Gentle Words
that Produce Life!
«لین» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«لَيِّنُ العَرِيكَة: خوش اخلاق»
«المُلَيِّن من الأدْوية: مُلَيّن و مُسهل از داروها.»
«هو في لَيَانٍ من عَيش، أي نَعْمةٍ»
«تَلَيَّنَ: تملّق»
يَا لَيِّناً فِي تَجَبُّرِهِ!
«يَا لَيِّن» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست.
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ … يَا لَيِّناً فِي تَجَبُّرِهِ
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
وَ افْعَلْ بِي وَ بِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ»
+ «قساوت – قبض و بسط»
+ «مرن – تمرین»
[لین – دهن]:
زبان چرب و نرم شنیدی؟! «تَلَيَّنَ: تملّق»
قلبت باید چرب و نرم باشه!
+ «دُهن – روغن مقدس»
+ «ثُمَ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللَّهِ»
اهل نور، لینت زبانی و قلبی دارند،
اما اهل حسد، فقط لینت زبانی دارند، و بجای لینت قلبی، قساوت قلب دارند.
«ثُمَ» یعنی بعد از اینکه شخص با معالم ربانی در ملک و در ملکوت آشنا شد و معرفت به نور امام ع پیدا نمود «إِلى ذِكْرِ اللَّهِ»، حالا میتونه اینجوری باشه «تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ».
لینت قلب شاهکار علوم ربانی برای قلوب اهل یقین است.
قلبت باید با نور علوم ربانی در دل شرایط تقدیرات، همیشه چرب و نرم و نورانی باشه، ان شاء الله تعالی. «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ»
«فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ»:
قول لین که قلب قسی رو نرم میکنه، کلام زیبای صاحبان نور است، در ملک و در ملکوت:
«وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ»!
«ثُمَ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللَّهِ»
+ «ذکرنا ذکر الله»
انگاری یادآوری معالم ربانی در ملک و ملکوت، قلب تاریک نا آرام رو نرم و نورانی و آرام میکنه!
«المَلْيَنَة- [لين]: نرم خوئى»
«calm» – «keep calm»
یعنی اول نور ولایت، بعدا …
«آرام – دلارام» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست.
+ «هدوء – هدأ»
آرامش قلبی نشان می‌دهد که اهل یقین با عمل به نور ولایت، به مالکیت بر نفس رسیده است. «relax»
قلب باید در همین دنیا با یادآوری علوم ربانی به نور آرامش برسه!
اینجوری در حیات جاودانه است که موتی برایش نیست، الا الموتة الاولی:
«لا يَذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ»
پس قراره قبل از مرگ دنیایی، به نور آرامش جاویدان برسیم، ان شاء الله تعالی.
به این میگن درک موت!
یعنی قبل از اینکه مرگ بیاد سراغت، تو میری سراغش! و اونو درک میکنی و انگاری درک نور آرامش ولایت است، قبل از درک موت دنیایی! این خیلی ارزش داره!
کسی که نور ولایت رو درک کرده، دیگه مرگ براش شیرینه!
هیچ ترس و واهمه‌ای از مرگ نداره!
خیلی حال خوش و زیبایی است.
انگاری اهل یقین با نور معرفت درون قلبش که نسبت به «آیاتی و رسلی» پیدا کرده، به حیات جاویدان رسیده و مرگ برایش بی‌معناست، و این مرگ و موت دنیایی، سنت خداست:
«کل نفس ذائقة الموت»
اين است هدايت خدا!
ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللَّهِ
ذلِكَ هُدَى اللَّهِ
قلب سلیم، از قبض و بسط نور، درک شنیداری و دیداری دارد!
به این میگن هدایت الهی!
شنیدن و دیدن کجا و درک شنیداری و دیداری داشتن کجا؟!
انگاری حسود اختلال پردازش شنیداری و دیداری دارد!
+ «لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها
وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها
وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها
أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ»
[سورة الزمر (۳۹): الآيات ۲۱ الى ۲۵]
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ يَنابِيعَ فِي الْأَرْضِ
ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ
ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا
ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطاماً
إِنَّ فِي ذلِكَ لَذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ (۲۱)
مگر نديدهاى كه خدا از آسمان، آبى فرود آورد پس آن را به چشمههايى كه در [طبقات زيرينِ] زمين است راه داد، آنگاه به وسيله آن كشتزارى را كه رنگهاى آن گوناگون است بيرون مىآورد،
سپس خشك مىگردد، آنگاه آن را زرد مىبينى، سپس خاشاكش مىگرداند.
قطعاً در اين [دگرگونيها] براى صاحبان خرد عبرتى است.
أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ
فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ
أُولئِكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (۲۲)
پس آيا كسى كه خدا سينهاش را براى [پذيرش] اسلام گشاده، و [در نتيجه] برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مىباشد [همانند فرد تاريكدل است]؟
پس واى بر آنان كه از سختدلى ياد خدا نمىكنند؛ اينانند كه در گمراهى آشكارند.
اللَّهُ نَزَلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ
تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ
ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللَّهِ
ذلِكَ هُدَى اللَّهِ
يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (۲۳)
خدا زيباترين سخن را [به صورت] كتابى متشابه، متضمّن وعده و وعيد، نازل كرده است.
آنان كه از پروردگارشان مىهراسند، پوست بدنشان از آن به لرزه مىافتد،
سپس پوستشان و دلشان به ياد خدا نرم مىگردد.
اين است هدايت خدا،
هر كه را بخواهد، به آن راه نمايد،
و هر كه را خدا گمراه كند او را راهبرى نيست.
أَ فَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ
وَ قِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (۲۴)
پس آيا آن كس كه [به جاى دستها] با چهره خود، گزند عذاب را روز قيامت دفع مىكند
[مانند كسى است كه از عذاب ايمن است]؟
و به ستمگران گفته مىشود:
«آنچه را كه دستاوردتان بوده است بچشيد.»
كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ
فَأَتاهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ (۲۵)
كسانى [هم] كه پيش از آنان بودند به تكذيب پرداختند،
و از آنجا كه حدس نمىزدند عذاب برايشان آمد.
«Listening Comprehension»: درک شنیداری!
«ادراک دیداری! پردازش دیداری!»
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلينَ (159)
فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى (44)
وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ مِنَّا فَضْلاً يا جِبالُ أَوِّبي مَعَهُ وَ الطَّيْرَ وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَديدَ (10)
ما قَطَعْتُمْ مِنْ لينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلى أُصُولِها فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيُخْزِيَ الْفاسِقينَ (5)