دکتر محمد شعبانی راد

نور، همه جا پخش میشه! وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثِيراً وَ نِساءً!

BROADCASTING!

«بثث» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«بَثَ‏ الغُبَارَ: گرد و غبار برانگيخت.»
«بَثَ‏ الخَبَر: خبر را همه جا پخش كرد.»
«He broadcasts the light»
+ «ظهر»
+ «قرض»
+ «نبأ»
«منادی نور! ندای نورانی!»
+ «بلغ»
+ «نشر»

+ مفهوم «توسعه»:
+ «طور – تطویر»
+ «عبد – تعبید الطریق»
نور ولایت فرایند گسترش است.

«يُنْفِقُونَ  يَبُثُّونَ»
«وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ: عَنِ‏ الصَّادِقِ ع‏ أَنَّ مَعْنَاهُ وَ مِمَّا عَلَّمْنَاهُمْ يَبُثُّونَ»
علوم نورانی و ربانی، همه جا پخش میشه!
+ «برّ و نیکوکاری»
+ «ارث»

بثّ‏ – عقل و هوا

مفهوم «آشکار»
«بثّ: أصل واحد و هو تفريق الشي‏ء و إظهاره»
+ «ظهر»
+ «دحو – مهد – فرش – بسط – نشر – بثّ – نسف»
«تَبَاثَ‏ القومُ الأَسرارَ: آن قوم رازها را بر يكديگر آشكار كردند.»
 + «و اسرّوه بضاعة»
«إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي‏ وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ»
واژه‌های «بَثِّ وَ حُزْنِ» در اینجا، اشاره به امتحان کربلای یعقوب ع دارند.
لذا این معنا استنباط می شودکه:
در این دست‌انداز زندگی، برای درناژ حسادت قلب خودم، فقط شِکْوۀ حال به نورم میبرم تا قلبم از تاریکی حسد به نور ولایت، راه نجات پیدا نماید!

«وَ هِيَ أَمَارَةٌ لِأُزُوفِ حَرَكَتِنَا وَ مُبَاثَّتِكُمْ بِأَمْرِنَا وَ نَهْيِنَا»
آن فتنه و امتحان، علامت:
(1) [نزدیکی] حركت ما [ظهور = فرج]
و (2)  امتياز شما در برابر اطاعت و نافرمانى ماست.

وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ

علوم نورانی صاحبان نور در قلب اهل نور
بطور نامحسوس پخش می‌شود و همۀ قلب را پر میکند.
قلب اهل نور، این آیَتَیْن، یعنی روز و شب خودشو بخوبی میفهمه!

[سورة البقرة (۲): آية ۱۶۴]
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ
وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاسَ
وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها
وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ
وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ 
وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ
لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (۱۶۴)
راستى كه در آفرينش آسمانها و زمين،
و در پى يكديگر آمدن شب و روز،
و كشتيهايى كه در دريا روانند با آنچه به مردم سود مى‏‌رساند،
و [همچنين‏] آبى كه خدا از آسمان فرو فرستاده، و با آن، زمين را پس از مردنش زنده گردانيده،
و در آن هر گونه جنبنده‏‌اى پراكنده كرده،
و [نيز در] گردانيدن بادها،
و ابرى كه ميان آسمان و زمين آرميده است،
براى گروهى كه مى‌‏انديشند، واقعاً نشانه‏‌هايى [گويا] وجود دارد.

وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ

[سورة لقمان (۳۱): الآيات ۱ الى ۱۰]
خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها
وَ أَلْقى فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ
وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ
وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً 
فَأَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (۱۰)
آسمانها را بى‌‏هيچ ستونى كه آن را ببينيد خلق كرد
و در زمين كوههاى استوار بيفكند تا [مبادا زمين‏] شما را بجنباند،
و در آن از هر گونه جنبنده‏‌اى پراكنده گردانيد،
و از آسمان آبى فروفرستاديم
و از هر نوع [گياه‏] نيكو در آن رويانيديم.

وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ

[سورة الشورى (۴۲): الآيات ۲۶ الى ۳۰]
وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ
وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ (۲۶)
و [درخواستِ‏] كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌‏اند اجابت مى‌‏كند
و از فضل خويش به آنان زياده مى‏‌دهد،
و[لى‏] براى كافران عذاب سختى خواهد بود.
وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ
وَ لكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ 
إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (۲۷)
و اگر خدا روزى را بر بندگانش فراخ گرداند، مسلّماً در زمين سر به عصيان برمى‏‌دارند،
ليكن آنچه را بخواهد به اندازه‌‏اى [كه مصلحت است‏] فرومى‌‏فرستد.
به راستى كه او به [حال‏] بندگانش آگاهِ بيناست.
وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا
وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (۲۸)
و اوست كسى كه باران را -پس از آنكه [مردم‏] نوميد شدند- فرود مى‌‏آورد،
و رحمت خويش را مى‏‌گسترد
و هموست سرپرست ستوده.
وَ مِنْ آياتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ
وَ هُوَ عَلى‏ جَمْعِهِمْ إِذا يَشاءُ قَدِيرٌ (۲۹)
و از نشانه‌‏هاى [قدرتِ‏] اوست آفرينش آسمانها و زمين
و آنچه از [انواع‏] جنبنده در ميان آن دو پراكنده است،
و او هرگاه بخواهد بر گردآوردنِ آنان تواناست.
وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ (۳۰)
و هر [گونه‏] مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست، و [خدا] از بسيارى درمى‏‌گذرد.

وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ

[سورة الجاثية (۴۵): الآيات ۱ الى ۵]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
حم (۱)
حاء، ميم.
تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۲)
فروفرستادن اين كتاب، از جانب خداى ارجمند سنجيده‏‌كار است.
إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (۳)
به راستى در آسمانها و زمين، براى مؤمنان نشانه‏‌هايى است.
وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (۴)
و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع‏] جنبنده‏[ها] پراكنده مى‌‏گرداند،
براى مردمى كه يقين دارند نشانه‏‌هايى است.
وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ
وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها
وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (۵)
و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز،
و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله‏] آن، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است؛ و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو،] براى مردمى كه مى‌‏انديشند نشانه‌‏هايى است.

وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثِيراً وَ نِساءً

خدا، اول از همه، نور محمد و آل محمد ع رو خلق کرد!
سپس از این نور برای هدایت هر چیزی، نور جدیدی خلق میکنه!
قلب اهل نور با اخذ این نور مخلوق، زنده میشن و هدایت میشن!
قلب در مرحله اخذ نور از مافوق خودش، مونث،
و در مرحله قرض دادن نور به دیگران، نقش مذکر رو داره!
این فرایند «بثّ منهما رجالا کثیرا و نساء» است.
یعنی از نور ولایت و هدایت است که مدام این چرخه تولید نور،
از یکی به دیگری منتقل و پخش میشه.
به این میگن: صلۀ رحم! «و الارحام»!

[سورة النساء (۴): آية ۱]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
يا أَيُّهَا النَّاسُ
اتَّقُوا رَبَّكُمُ 
الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ
وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها
وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثِيراً وَ نِساءً
وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسائَلُونَ بِهِ
وَ الْأَرْحامَ
إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً (۱)
اى مردم،
از پروردگارتان كه شما را از «نفس واحدى» آفريد و جفتش را [نيز ] از او آفريد،
و از آن دو، مردان و زنان بسيارى پراكنده كرد، پروا داريد؛
و از خدايى كه به [نامِ‏] او از همديگر درخواست مى‏‌كنيد پروا نماييد؛
و زنهار از خويشاوندان مَبُريد، كه خدا همواره بر شما نگهبان است.

[سورة يوسف (۱۲): الآيات ۸۱ الى ۸۷]
قالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ 
وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (۸۶)
گفت: « من شكايت غم و اندوه خود را پيش خدا مى‌‏برم،
و از [عنايت‏] خدا چيزى مى‌‏دانم كه شما نمى‏‌دانيد.

[سورة الواقعة (۵۶): الآيات ۱ الى ۱۶]
فَكانَتْ هَباءً مُنْبَثًّا (۶)
و غبارى پراكنده گردند،

[سورة الغاشية (۸۸): الآيات ۱ الى ۲۶]
وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (۱۶)
و فرشهايى [زربفت‏] گسترده.

[سورة القارعة (۱۰۱): الآيات ۱ الى ۱۱]
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ (۴)
روزى كه مردم چون پروانه‏[هاى‏] پراكنده گردند،

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی