دکتر محمد شعبانی راد

نورِ نزدیک، بطور شفاهی با قلبت صحبت میکنه! وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ‏!

LIP READING!

لب‌خوانی!

«شفه» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«شَافَهَ الشي‏ءَ: به آن چيز نزديك شد.»
+ «رمز»:
الرَّمْزُ: إشارة بالشّفة، و الصّوت الخفيّ، و الغمز بالحاجب،
و عبّر عن كلّ كلام كإشارة بالرّمز،
الرَّمْز: اشاره با لب و دهان و صداى آرام و اشاره با ابرو
و لذا هر سخنى كه مثل اشاره باشد به «رمز» تعبير شده.

ما باید برای لبهای فرشته نگهبان، فقط گوشی شنوا باشیم!

شفه:
نورِ نزدیک، بطور شفاهی با قلبت صحبت میکنه! وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ‏!
«شفه» یکی از هزار واژه مترادف نور ولایت است با مفهوم قرب و نزدیکی.
لبه دیوار ایستاد!
+ «شفا البئر»
مفهوم نزدیک در «شفه» و «شفی»
کتاب لغت مقاییس اللغه واژۀ شفه را در قسمت واژۀ شفی آورده!
مفهوم «نزدیک» در واژه شفه :
شَافَهَهُ: بطور شفاهى از نزديك با هم سخن گفتند.
(شِفَاهاً و مُشَافَهَةً [شفه‏])
فرق بین امتحان شفاهی و کتبی!
الشِّفَاهِيّ‏ [شفه‏] : آنچه كه با گفتن انجام پذيرد نه با نوشتن.
«شَافَهَ الشي‏ءَ: به آن چيز نزديك شد.»

[سورة البلد (۹۰): الآيات ۱ الى ۲۰]
أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ (۸)
آيا دو چشمش نداده‏‌ايم؟
وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ (۹)
و زبانى و دو لب.
وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ (۱۰)
و هر دو راه [خير و شرّ] را بدو نموديم.

[سورة الأعراف (۷): الآيات ۱۷۹ الى ۱۸۱]
وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ 
لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها
وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها
وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها
أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ 
أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ (۱۷۹)
و در حقيقت، بسيارى از جنّيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‌‏ايم.
[چرا كه‏] دلهايى دارند كه با آن [حقايق را] دريافت نمى‏‌كنند،
و چشمانى دارند كه با آنها نمى‌‏بينند،
و گوشهايى دارند كه با آنها نمى‏‌شنوند.
آنان همانند چهارپايان بلكه گمراه‏‌ترند.
[آرى،] آنها همان غافل‏‌ماندگانند.
وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها
وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمائِهِ 
سَيُجْزَوْنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (۱۸۰)
و نامهاى نيكو به خدا اختصاص دارد، پس او را با آنها بخوانيد،
و كسانى را كه در مورد نامهاى او به كژى مى‌‏گرايند رها كنيد.
زودا كه به [سزاى‏] آنچه انجام مى‏‌دادند كيفر خواهند يافت.
وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ (۱۸۱)
و از ميان كسانى كه آفريده‏‌ايم، گروهى هستند كه به حقّ هدايت مى‌‏كنند و به حقّ داورى مى‌‏نمايند.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی