مَعْرُوفاً بِعَيْنِهِ:
عرب میگه: «ذَكَرَ الْحَقَ‏ بِعَيْنِهِ‏»: حق را بطور واضح بيان كرد.
+ «وضح – آشکار»
+ «بین – بیّنة»: [آیات بیّنات]
نور ولایت فرایندی است واضح، آشکار، تابلو! … در ملک و در ملکوت …
(باصطلاح … : خودت میفهمی!)
«obviously, clearly»: بدیهی است، به وضوح.
+ «بصر»
+ «عین»:
این چشمه، خیلی تابلویه دیگه!
مدام ازش آب میجوشه میاد بیرون و همه میدونن و میبینن و می‌فهمن داستان چیه! عیان شد!
عَانَ‏ الماءُ! … عَيْنُ الْمَاءِ!
آب ناپیدا، از اینجا عیان و آشکار شد.
+ «ظهر – ظاهر»
شنیدی میگن: «معیّن» شد! یعنی تعیین شد و آشکار شد و معلوم شد!
مثلا میگن: امروز رئیس جدید درمانگاه معین شد، تعیین شد، عیان شد، آشکار شد، واضح شد.
«Search of Leader»:
+ «احراز هویت عالم ربانی»
«حُورٌ عِينٌ» برای قلب سلیم معین و آشکار است.
درک نور و ظلمت، درک لیلۀ قدر برای این قلب سلیم، معین و آشکار است.
+ «حوّرت الثیاب»: یعنی این روشنایی پس از تاریکی قلب برای قلب سالمی که حسادتشو قرنطینه کرده پر واضح و آشکار است. و این فرایند زیبا مثل دیدن حور العین زیباست.
«وجد – وجدان» : خدا میخواد آب از اینجا نشت کنه! تا همه بفهمن!
الوَجْد : جاى تراوش آب.
«چشمه» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست. «سرچشمه نور»
+ «التَّقْوَى مَاءٌ يَنْفَجِرُ مِنْ عَيْنِ‏ الْمَعْرِفَةِ بِاللَّهِ تَعَالَى»
+ مفهوم «source»: منبع نور! منبع آب! منبع علم! منبع حیات! منبع نور رایگان!
اهل نور وقتی تاریکی قلبشو در دل تقدیراتشو میبینه و میفهمه و پی به اشتباهش میبره و در حقیقت لیلۀ قدرشو درک میکنه، می‌گوید: پر واضح است و خیلی خیلی تابلو است که این حادثه دقیقا آثار عیب ماست! و یقینا برای اصلاح عیب ما اومده و تقدیر شده و باید راضی به این تقدیر باشیم و اونو انکار نکنیم!
+ «آیاتی و رسلی»
در واقع خدای مهربان کم‌کم هویت معالم ربانی رو بیشتر و بیشتر فاش میکنه و دیر یا زود، سرچشمه این نور لو میره! بالاخره یکی ردّ این جوی آب رو میگیره میره بالا تا ببینه سرچشمه این آب کجاست و این ماده حیات‌بخش از کجا داره خودشه روی زمین آشکار میکنه و ظاهر میشه! سرچشمه این قنات – که تهش معلوم نیست کجاست – بالاخره معروفا بعینه خواهد شد. تا همه بعینه اونو بشناسن و بفهمن داستان چیه، تا حجت بر همگان تمام شود و این گزینۀ مفروض الطاعة، معروف بالعین گردد، ان شاء الله تعالی.
+ «قنو – قنات»: دم خوشه که همه به اونجا وصل میشن بالاخره لو میره!
«خوشه» نام زیبای معالم ربانی و آیات محکم موید اندیشه آنهاست!
مثال قنات باغ وکیل آباد مشهد:
مظهر قنات! اینکه آب این قنات از کجا داره میاد، معلوم نیست! اما این آب گوارای غایب از نظرها، از اینجا ظاهر میشه! به این میگن مظهر قنات! به این میگن! ظاهرة!
چون همه تشنگان دور این آب جمع میشن بهش، میگن قرا (قریه: روستا : همه دور هم برای زندگی با همدیگه بدور هم جمع میشن میگنه قریه (روستا).
پس این اجتماع دور مظهر قنات میشه داستان تکراری قرای ظاهره، میشه داستان تکراری معروفا بعینه.
و این حدیث زیبا:
[إِمَاماً مُفْتَرَضَ الطَّاعَةِ مَعْرُوفاً بِعَيْنِهِ]:
عبارت «مَعْرُوفاً بِعَيْنِهِ»:
شنیدی میگن: این که دیگه خیلی تابلویه! + «استهلال»: هلال اول ماه، دیدنش خیلی سخته، اما ماه شب چهارده خیلی تابلویه! وَلوَل میکنه! شهرۀ عام و خاصه! توجه همه رو به خودش جلب میکنه! معروفا بعینه است! 
گفتگوی جناب زید ع و مومن طاق:
أَبُو مَالِكٍ الْأَحْمَسِيُ‏ قَالَ زَيْدُ بْنُ عَلِيٍّ لِصَاحِبِ الطَّاقِ
إِنَّكَ تَزْعُمُ أَنَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ إِمَاماً مُفْتَرَضَ الطَّاعَةِ مَعْرُوفاً بِعَيْنِهِ
قَالَ نَعَمْ وَ كَانَ أَبُوكَ أَحَدَهُمْ
قَالَ وَيْحَكَ فَمَا كَانَ يَمْنَعُهُ مِنْ أَنْ يَقُولَ لِي فَوَ اللَّهِ لَقَدْ كَانَ يُؤْتَى بِالطَّعَامِ الْحَارِّ- فَيُقْعِدُنِي عَلَى فَخِذِهِ وَ يَتَنَاوَلُ الْمُضْغَةَ فَيُبَرِّدُهَا ثُمَّ يُلْقِمُنِيهَا أَ فَتَرَاهُ أَنَّهُ كَانَ يُشْفِقُ‏ عَلَيَّ مِنْ حَرِّ الطَّعَامِ وَ لَا يُشْفِقُ عَلَيَّ مِنْ حَرِّ النَّارِ
فَيَقُولَ لِي إِذَا أَنَا مِتُّ فَاسْمَعْ- وَ أَطِعْ لِأَخِيكَ مُحَمَّدٍ الْبَاقِرِ ابْنِي فَإِنَّهُ الْحُجَّةُ عَلَيْكَ وَ لَا يَدَعُنِي أَمُوتُ مَوْتَةً جَاهِلِيَّةً- فَقَالَ كَرِهَ أَنْ يَقُولَ لَكَ فَتَكْفُرَ فَيَجِبَ مِنَ اللَّهِ عَلَيْكَ الْوَعِيدُ وَ لَا يَكُونَ لَهُ فِيكَ شَفَاعَةٌ فَتَرَكَكَ مُرْجِئاً لِلَّهِ فِيكَ الْمَشِيئَةَ وَ لَهُ فِيكَ الشَّفَاعَةُ
ثُمَّ قَالَ أَنْتُمْ أَفْضَلُ أَمِ الْأَنْبِيَاءُ
قَالَ بَلِ الْأَنْبِيَاءُ
قَالَ يَقُولُ يَعْقُوبُ لِيُوسُفَ‏ لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‏ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْداً لِمَ لَمْ يُخْبِرْهُمْ حَتَّى كَانُوا لَا يَكِيدُونَهُ وَ لَكِنْ كَتَمَهُمْ وَ كَذَا أَبُوكَ كَتَمَكَ لِأَنَّهُ خَافَ مِنْكَ عَلَى مُحَمَّدٍ ع إِنْ هُوَ أَخْبَرَكَ بِوَضْعِهِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بِمَا خَصَّهُ اللَّهُ بِهِ فَتَكِيدَ لَهُ كَيْداً كَمَا خَافَ يَعْقُوبُ عَلَى يُوسُفَ مِنْ إِخْوَتِهِ
فَبَلَغَ الصَّادِقَ ع مَقَالُهُ
فَقَالَ لَهُ وَ اللَّهِ مَا خَافَ غَيْرَهُ‏.