داستانِ پشتِ پرده‌ی وادی النّمل!
داستان وادی النّمل، داستان صاحبان نور -«نملة»- است که از جناب سلیمان ع- «آل محمد علیهم السلام»- اخذ نور علم می‌کنند و برای قلوب شهروندان شهر خود، با این علوم ماخوذه، مسکنهای آرامش بنا می‌کنند.
از این شهروندان خواسته شده با اخذ علم از این مورچه دانا، به نور آرامش برسند.
به این میگن رعایت «سلسله مراتب نورانی!»،
و هیچوقت این اشتباه مرگبار را- که شیطان هم آنها را با همین حیله و حربه گول می‌زند- انجام ندهند و بدون واسطه این مورچه دانا، برای اخذ نور علم، مستقیما به سراغ سلیمان ع نروند که اینجوری خودشونو هلاک می‌کنند،
انگاری تکرار مفهوم همان آیه سیر است:
«وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً
وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ»
و به همین مطلب مهم اشاره دارد.
و شیطان در داستان فریفتن آدم و حوا ع همین دروغ بزرگ رو گفت و انگاری در هر زمان شیطان میگه اگه چشمت به صاحب نورت افتاد و ازش خوشت نیومد، من راهی برای رسیدن به آرامش ابدی بهشت پیشنهاد میکنم که غیر از این باب الله باشه و اینجوری، هم به تمنای خودت میرسی یعنی هم استعمال حسدتو کردی و هم از بهشت جاویدان بی‌نصیب نموندی!
و اینجوری کسانی که بدنبال تمناهای خودشون هستند، گول میخورن و خیال میکنن میشه با دور زدن باب الله و صاحبان نور، به آرامش رسید، در حالیکه خدا سنّتش اینه که هر کسی میخواد به نور ابدیت بپیوندد، باید حتما از همین یک راه وارد شود «شرع»، و راه دیگری بجز نور الولایة برای دسترسی به آرامش نیست.
در این آیه زیبا که ترجمه‌ها از درک عمق معنا و اسرار آن باز مانده‌اند می‌خوانیم:
«حَتَّى إِذا أَتَوْا عَلى‏ وادِ النَّمْلِ» یعنی وقتی سلیمان به شهر مورچه دانا رسید، که مسئولیت این شهر و شهروندانشو خود جناب سلیمان ع به مورچه دانا سپرده و نور علوم لازم رو هم هر وقت صلاح بدونه- مثل همین بار که اومده تا با مورچه دانا گپ و گفتی داشته باشه- به مورچه دانا خواهد گفت.
«اخذ – عمّن آخذ معالم دینی؟!»
جناب سلیمان ع رو فقط مورچه دانا می‌بینه و ازش اخذ نور علم میکنه و بقیه شهروندان قادر به دیدن و ارتباط علمی و نوری با او را ندارند، لذا اگر بخواهند خودسرانه از جناب سلیمان ع، بدون واسطه مورچه دانا، اخذ نور نمایند، حتما هلاک خواهند شد.
اینجاست که مورچه دانا به فالوئرها و شهروندانش میگه «قالَتْ نَمْلَةٌ»:
«يا أَيُّهَا النَّمْلُ» ای کسانی که تقدیر شده در این شهر زیبای من سکونت کنید، من برای شما با علوم آل محمد ع مسکنهای زیبایی ساخته‌ام، لذا با این علوم، خودتونو به آرامش برسانید «ادْخُلُوا مَساكِنَكُمْ».
و مبادا نسبت به نور علمی که جناب سلیمان ع به منِ مورچه عنایت کرده حسادت ببرید و بخواهید با عدم اقرار به فضل علمی من، خودسرانه از آل محمد ع اخذ علم کنید که خدا جز این باب، درب دیگری برای اخذ نور علم از سلیمان ع باز نکرده.
کسانی که با حسادت به این مرجع علمی، نمیخوان از این درب وارد بهشت بشن، بوی حسادت و تمنای قلبشون به مشام تیز شیطان میرسه و او فورا خودشو به اینها میرسونه و به دروغ میگه من یک راه دیگه پیشنهاد میکنم که هم تمنا و حسدتونو بکار ببندید و هم از بهشت جاویدان جا نمانید!
و حسود هم که بشدت خواهان یه همچین چیزی بوده، امون نمیده و فورا به دام شیطان می‌افته و گول سامری رو میخوره و با او وارد مارپیچ مرگ خودباختگان میشه و اینجوری این جمع عظیم مورچگان، بدنبال مورچه سامری و با خود او، در این مارپیچِ مرگِ شبهات، به هلاکت می‌رسند.
و تنها  عده کمی گوش به حرف مورچه دانا می‌دهند.
و اینجاست که معنی و مفهوم «لا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمانُ وَ جُنُودُهُ» این میشه که هر کسی بخواد بدون واسطه مورچه دانا و رعایت سلسله مراتب نورانی، از سلیمان ع اخذ علم نماید، چون بر خلاف سنت خداوند عمل میکنه لذا اینجوری، خودش، خودشو هلاک میکنه! نه اینکه در ترجمه به اشتباه آورده شده که سلیمان ع هلاکش میکنه! و این عبارت یعنی «وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ» یعنی با این همه توضیحاتی که مورچه دانا به شهروندان شهرش داد معذلک تقریبا همه بجز عده اندکی، نخواستند که به این مطالب علمی مورچه دانا آگاهی پیدا کنند و عبارت «وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ» به جمع مورچگان بر میگردد نه به جناب سلیمان و سپاهیانش که ترجمه، متاسفانه اینگونه است که مفهوم «وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ» در مورد سلیمان ع و سپاهیانش اطلاق شده.
پس وادی النمل مطلب بسیار زیبا و مهمی دارد و آن هم اینکه سنت خداوند همیشه این بوده و هست و خواهد بود که برای آموزش نور الولایة برای هر مجموعه‌ای، واسطه‌ای از خودشان برای برقراری ارتباط نور علمی بین آنها و آل محمد ع قرار میدهد و جز این باب، هیچ راهی برای کسب نور علوم لازم، برای خوب زندگی کردن، وجود ندارد، اما کسانی که اهل حسادت هستند نسبت به این گزینه، کُرنش نمی‌کنند و اینگونه در حق خودشان ظلم می‌نمایند و در امتحان الهی و فتنه‌ی «من بعد موسی»، دانسته و آگاهانه به دام متشابهات شیطانیِ علیم اللسان و فاسقی بنام سامری می‌افتند که رهایی از این دام تقریبا غیر ممکن است.