دکتر محمد شعبانی راد

نوری که قلبتو شاد میکنه! زَوْجٍ بَهِيجٍ!

What gets your heart excited?
who’s the luminous call that excites your spirit?
1 Tip to Keep Your Heart Happy:
Know the darkness and the light of your heart!

«بهج» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«ابْتَهَجَ‏ بكذا: بوسيله آن، شادمانى و اثر مسرّت در چهره‌‏اش آشكار شد.»
«الابتهاج: السرور و النضرة»
«البهجة: الحسن»
«البهجة حسن يفرح به القلب»
«الْبَهْجَةُ: حسن اللون و ظهور السرور،
خوشرنگى و ظهور سرور و شادى»
«ابتهج بالشي‏ء: إذا فرح به»
+ «تجلی نور دلربا!»
+ «نور، راز شادابی!»
نور بهجت‌انگیز!
نور دل‌انگیز!
نوری که قلبتو شاد میکنه!

وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ

جفت دل‌انگیز!

+ «زوج نورانی!»
«نور علی نور»

[سورة الحج (۲۲): الآيات ۱ الى ۵]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏
يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‏ءٌ عَظِيمٌ (۱)
اى مردم، از پروردگار خود پروا كنيد، چرا كه زلزله رستاخيز امرى هولناك است.
يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ
وَ تَضَعُ كُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها
وَ تَرَى النَّاسَ سُكارى‏ وَ ما هُمْ بِسُكارى‏ وَ لكِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (۲)
روزى كه آن را ببينيد، هر شيردهنده‌‏اى آن را كه شير مى‌‏دهد [از ترس‏] فرو مى‌‏گذارد،
و هر آبستنى بار خود را فرو مى‌‏نهد،
و مردم را مست مى‌‏بينى و حال آنكه مست نيستند، ولى عذاب خدا شديد است.
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ
وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطانٍ مَرِيدٍ (۳)
و برخى از مردم در باره خدا بدون هيچ علمى مجادله مى‏‌كنند
و از هر شيطان سركشى پيروى مى‌‏نمايند.
كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلاَّهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلى‏ عَذابِ السَّعِيرِ (۴)
بر [شيطان‏] مقرر شده است كه هر كس او را به دوستى گيرد،
قطعاً او وى را گمراه مى‌‏سازد و به عذاب آتشش مى‌‏كشاند.
يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِي الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى
ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ
وَ مِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى‏ أَرْذَلِ الْعُمُرِ
لِكَيْلا يَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئاً
وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً
فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ
وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (۵)
اى مردم، اگر در باره برانگيخته شدن در شكّيد، پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك آفريده‌‏ايم،
سپس از نطفه، سپس از علقه، آنگاه از مضغه،
داراى خلقت كامل و [احياناً] خلقت ناقص،
تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانيم.
و آنچه را اراده مى‏‌كنيم تا مدتى معين در رحمها قرار مى‌‏دهيم،
آنگاه شما را [به صورت‏] كودك برون مى‌‏آوريم،
سپس [حيات شما را ادامه مى‏‌دهيم‏] تا به حد رشدتان برسيد،
و برخى از شما [زودرس‏] مى‌‏ميرد،
و برخى از شما به غايت پيرى مى‌‏رسد به گونه‌‏اى كه پس از دانستن [بسى چيزها] چيزى نمى‏‌داند.
و زمين را خشكيده مى‌‏بينى و[لى‏] چون آب بر آن فرود آوريم به جنبش درمى‏‌آيد و نمو مى‌‏كند
و از هر نوع [رستنيهاى‏] نيكو مى‏‌روياند. (جفت دل‌انگیز)

وَ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ

[سورة ق (۵۰): الآيات ۶ الى ۱۱]
أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْناها وَ زَيَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ (۶)
مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‌‏اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‌‏ايم
و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست.
وَ الْأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا فِيها رَواسِيَ
وَ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (۷)
و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه‏]ها فرو افكنديم
و در آن از هر گونه جُفت دل‏‌انگيز رويانيديم.
تَبْصِرَةً وَ ذِكْرى‏ لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ (۸)
[تا] براى هر بنده توبه‌‏كارى بينش‏‌افزا و پندآموز باشد.
وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَكاً
فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِيدِ (۹)
و از آسمان، آبى پر بركت فرود آورديم،
پس بدان [وسيله‏] باغها و دانه‌‏هاى دروكردنى رويانيديم.
وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِيدٌ (۱۰)
و درختان تناور خرما كه خوشه‏[هاى‏] روى هم چيده دارند.
رِزْقاً لِلْعِبادِ
وَ أَحْيَيْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً
كَذلِكَ الْخُرُوجُ (۱۱)
[اينها همه‏] براى روزىِ بندگان [من‏] است،
و با آن [آب‏] سرزمين مرده‏‌اى را زنده گردانيديم؛
رستاخيز [نيز] چنين است.

ایجاد باغهای بهجت‌انگیز کار کیه؟!
خالق نور، خالق باغهای بهجت‌انگیز است!
ما قادر به خلق این درختان نورانی نیستیم!
«ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَها»
وظیفه ما شناخت این درختان زیبا و مفید است!
و این نور دل‌ربا را درون قلب خود می‌یابیم!
و از میوه‌های علمی این درختان بهره‌مند می‌شویم،
و پی به نور هدایت خدای مهربانمان می‌بریم!
+ «احراز هویت نور در ملکوت قلب!»

[سورة النمل (۲۷): الآيات ۶۰ الى ۶۵]
أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ
وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً
فَأَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَةٍ
ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَها
أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ
بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ (۶۰)
[آيا آنچه شريك مى‌‏پندارند بهتر است‏] يا آن كس كه آسمانها و زمين را خلق كرد
و براى شما آبى از آسمان فرود آورد،
پس به وسيله آن، باغهاى بهجت‏‌انگيز رويانيديم.
كار شما نبود كه درختانش را برويانيد.
آيا معبودى با خداست؟
[نه،] بلكه آنان قومى منحرفند.
أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِيَ وَ جَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حاجِزاً أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ (۶۱)
[آيا شريكانى كه مى‌‏پندارند بهتر است‏] يا آن كس كه زمين را قرارگاهى ساخت
و در آن رودها پديد آورد
و براى آن، كوهها را [مانند لنگر] قرار داد،
و ميان دو دريا برزخى گذاشت؟
آيا معبودى با خداست؟
[نه،] بلكه بيشترشان نمى‏‌دانند.
أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ
وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ
أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ
قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ (۶۲)
يا [كيست‏] آن كس كه درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت مى‏‌كند، و گرفتارى را برطرف مى‌‏گرداند،
و شما را جانشينان اين زمين قرار مى‌‏دهد؟
آيا معبودى با خداست؟
چه كم پند مى‌‏پذيريد.
أَمَّنْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
وَ مَنْ يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ
أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ
تَعالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (۶۳)
يا آن كس كه شما را در تاريكيهاى خشكى و دريا راه مى‏‌نمايد
و آن كس كه بادها[ىِ باران‏‌زا] را پيشاپيش رحمتش بشارتگر مى‌‏فرستد؟
آيا معبودى با خداست؟
خدا برتر [و بزرگتر] است از آنچه [با او] شريك مى‏‌گردانند.
أَمَّنْ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ
وَ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ
أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ
قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۶۴)
يا آن كس كه خلق را آغاز مى‏‌كند و سپس آن را بازمى‏‌آورد،
و آن كس كه از آسمان و زمين به شما روزى مى‌‏دهد؟
آيا معبودى با خداست؟
بگو: «اگر راست مى‏‌گوييد، برهان خويش را بياوريد.»
قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ
وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (۶۵)
بگو: «هر كه در آسمانها و زمين است -جز خدا- غيب را نمى‌‏شناسند
و نمى‏‌دانند كى برانگيخته خواهند شد؟»

امام باقر علیه السلام:
الْقَاسِمُ بْنُ حَمَّادٍ الدَّلَّالُ مُعَنْعَناً عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ
لَمَّا نَزَلَتْ خَمْسُ آیَاتٍ
أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً إِلَی قَوْلِهِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ
وَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ علیه السلام إِلَی جَنْبِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله
فَانْتَقَضَ انْتِقَاضَ الْعُصْفُورِ
قَالَ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله
مَا لَکَ یَا عَلِیُّ
قَالَ
عَجِبْتُ مِنْ جُرْأَتِهِمْ عَلَی اللَّهِ وَ حِلْمِ اللَّهِ عَنْهُمْ
قَالَ فَمَسَحَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله ثُمَّ قَالَ
أَبْشِرْ یَا عَلِیُّ
فَإِنَّهُ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ وَ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ
وَ لَوْ لَا أَنْتَ لَمْ یُعْرَفْ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ رَسُولِهِ
.

قاسم‌بن‌حمّاد دلّال از امام باقر علیه السلام روایت کرد و گفت:
وقتی پنج آیه:
أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً … إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ،
نازل شد و علی علیه السلام کنار پیامبر صلی الله علیه و آله بود،
همچون گنجشگ بر خود لرزید.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
«ای علی به تو چه شده»؟
فرمود:
«از جسارت آن‌ها بر خدا و بردباری خدا نسبت به آن‌ها در شگفتم». + «مهلتی تا آتش!»
پیامبر صلی الله علیه و آله دستی بر سر ایشان کشید و گفت:
«ای علی! بشارت باد بر تو که
منافقی تو را دوست نمی‌دارد، و مؤمنی تو را دشمن نمی‌دارد.
اگر تو نبودی حزب خدا و رسولش شناخته نمی‌شد».

قلب حسود، نمیتونه صاحبان نور را دوست داشته باشه!
اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی