نورِ گره‌گشا! وَ النَّاشِطاتِ‏ نَشْطاً!

راننده هوشیار، حواسش به سبز و قرمز تابلوی قلبش هست!
نور زمزم!
از روی رنگ افکارش متوجه اشتباهاتش میشه!
افکار تیره، قرمز و حسدآلود هستند و افکار روشن، سبز و آرامش‌بخش!
زبان اصلی نور رو باید بشناسیم!
وقتی که اشتباه میکنیم، قلب سالم، مثل ناقوس کلیسا، به صدا در میاد!
و ما رو نصیحت میکنه!
نور، فرایند عیب‌یابی، عیب‌نمایی و عیب‌زدایی است!
«الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور»
امام صادق علیه السلام:
«أَحَبُّ إِخْوَانِي إِلَيَّ مَنْ أَهْدَى إِلَيَّ عُيُوبِي.»
دوست داشتنى‌‏ترينِ دوستان من، كسى است كه عيب‌‏هايم را به من هديه دهد.

«أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
عَلَى النَّشَاطِ قَبْلَ الْكَسَلِ
وَ عَلَى الْكَسَلِ بَعْدَ النَّشَاطِ
وَ عَلَى كُلِّ حَالٍ أَبَداً»
«اللّهمّ فصلّ على محمّد و آله و اجعل مكان كسلى‏ نشاطا»
+ «قبض و بسط»:
قلب سلیم، اهل نور است که نشاط و کسالت خود را می فهمد،
کانه قبض و بسط قلب خودشو که کار خداست می‌فهمد
و در همه حال، تاریکی قلب را حاصل عیب حسد خود
و روشنایی قلب را حاصل نور خدا میداند
و این همان درک اخم و لبخند است که در ملکوت ناپیدای قلب سلیم اهل نور اتفاق می افتد.