… «داستان تکراری استصحاب و فرضیّۀ بی گناهی معارین عالم ذر! داستان تکراری لیلة المبیت!»
 این تلاش برای این بوده که شاید بداء حاصل شود، اما آمار مایوس کننده است و جز عدۀ بسیار قلیلی، متاسفانه غالبا خیانت می‌کنند و به نور خود پشت می‌نمایند و داستان قلبهایی با لوگوی گرگ و سرنوشت شوم جهنّم تکرار می‌شود، حال آنکه خود گرگی که متّهم به خوردن یوسف ع شد، به یوسف ع خیانت نکرده، سرنوشت بهشتی پیدا میکند!!!
امام صادق علیه السلام:
لا یدخل الجنة من البهائم الاّ ثلاثة:
حمار بلعم بن باعوراء و ذئب یوسف و کلب اصحاب الکهف.
داستان تکراری گرگ مظلوم، اما متّهم به دریدن حضرت یوسف علیه السلام:
گرگ‌صفتان، به گرگ تهمت زدند!
بالاخره یه روزی باذن الله، گرگ هم به صدا در میاد و از خودش دفاع میکنه!
داستان تکراری اعادۀ حیثیت مظلومین متهم به قتل یوسف ع! 
[«قَالُوا یَـٰٓأَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَ تَرَکْنَا یُوسُفَ عِندَ مَتَـٰعِنَا فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ.
برادران‌ یوسف‌ گفتند:
ای‌ پدر، ما برای‌ مسابقه‌ به‌ صحرا رفتیم‌ و یوسف‌ را تنها نزد اثاثمان‌ گذاشتیم‌ پس‌ گرگ‌ او را خورد.»
گوید: مروی‌ است‌ که‌… پدر، ایشان‌ را گفت‌:
اگر چنانست‌ که‌ راست‌ میگوئید، این‌ گرگ‌ که‌ یوسف‌ را خورده‌ بگیرید نزد من‌ آورید، تا صدق‌ قول‌ شما را از او معلوم‌ کنم‌.
ایشان‌ به‌ صحرا رفتند و گرگی‌ بگرفتند و دست‌ و پای‌ وی‌ را ببستند و نزد پدر آورده‌ بیفکندند و گفتند:
این‌ گرگی‌ است‌ که‌ یوسف‌ را خورده‌.
یعقوب‌ گفت‌: دست‌ و پای‌ او را بگشائید!
چون‌ وی‌ را گشودند یعقوب‌ گفت‌:
ای‌ گرگ‌ نزد من‌ آی‌! آن‌ گرگ‌ بیامد و نزد یعقوب‌ بایستاد.
یعقوب‌ گفت‌: ای‌ گرگ‌! شرم‌ نداری‌ که‌ میوۀ دل‌ من‌ و روشنی‌ هر دو چشم‌ مرا بخوردی‌؟
گرگ‌ به‌ آواز آمد که‌:
«لا بِحَقِّ شَیْبَتِکَ یا نَبیَّ اللَهِ ما أکَلْتُ وَلَدَکَ!
وَ إنَّ لُحومَکُمْ وَ دِمآءَکُمْ مَعاشِرَ الانْبیآءِ مُحَرَّمَةٌ عَلَیْنا،
وَ إنّی‌ لَمَظْلومٌ مَکْذوبٌ عَلَیَّ
غَریبٌ فی‌ بِلادِکُمْ.
بحقّ پیری‌ و موی‌ سفید تو که‌ من‌ فرزند تو را نخورده‌ام‌!
بدرستیکه‌ خون‌ و گوشت‌ شما که‌ پیغمبرانید بر ما حرام‌ است‌،
و من‌ مظلومم‌ و بر من‌ دروغ‌ بسته‌اند
و در این‌ زمین‌ غریبم‌.»
گفت‌: برای‌ چه‌ به‌ این‌ زمین‌ آمده‌ای‌؟
گفت‌: یا نبیّ الله‌! مرا اینجا خویشانند؛ دیروز به‌ زیارت‌ ایشان‌ آمده‌ بودم‌.
پسران‌ تو مرا گرفتند و بر بستند و نزد شما آوردند و این‌ دروغ‌ بر من‌ بستند.
یعقوب‌ نزد دیدن‌ این‌ حال‌ و شنیدن‌ این‌ مقال‌ از گرگ‌، گفت‌ که‌: بل سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنفُسُکُمْ.
قصه تکراری معارین این است که از زمانی که اشتباه مرگبار تهمت و قطع رابطه با نور را مرتکب می‌شوند، روح ایمان عاریۀ آنها نیز سلب شده «سلخ»، و فرصت برایشان باتمام رسیده است و در حقیقت و در عالم معنا، به گرک خونخوار تبدیل می‌شوند و تغییر چهره داده و مسخ می‌گردند!
گرگی که با علی ع هم صحبت نمود چنین گفت:
«لاِنّی‌ مِنْ شیعَتِکَ، وَ أخْبَرَنی‌ أبی‌ أنّی‌ مِنْ وُلْدِ ذَلِکَ الذِّئْبِ الَّذی‌ اصْطادَهُ أوْلادُ یَعْقوبَ فَقالوا:
هَذا أکَلَ أخانا بِالامْسِ وَ إنَّهُ مُتَّهَمٌ.
زیرا من‌ از شیعیان‌ شما هستم‌، و پدرم‌ به‌ من‌ خبر داد که‌ من‌ از نسل‌ آن‌ گرگی‌ هستم‌ که‌ فرزندان‌ یعقوب‌ او را گرفتند و گفتند: او برادر ما را خورده‌، و به‌ او تهمت‌ زدند.»
از امام‌ باقر علیه‌ السّلام‌ نیز سؤال‌ شد:
عَنْ شَیْءٍ مَکْذوبٍ عَلَیْهِ لَیْسَ مِنَ الْجِنِّ وَ لا مِنَ الإنْسِ،
فَقالَ: الذِّئْبُ الَّذی‌ کَذَبَ عَلَیْهِ إخْوَةُ یوسُفَ.]