دکتر محمد شعبانی راد

نور قرآن 99 – سورة الزلزلة

[سورة الزلزلة (99): الآيات 1 الى 8]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها (1)
آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود،

وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها (2)
و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند،

وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها (3)
و انسان گويد: «[زمين‏] را چه شده است؟»

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها (4)
آن روز است كه [زمين‏] خبرهاى خود را باز گويد.

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحى‏ لَها (5)
[همان گونه‏] كه پروردگارت بدان وحى كرده است.

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ (6)
آن روز، مردم [به حال‏] پراكنده برآيند تا [نتيجه‏] كارهايشان به آنان نشان داده شود.

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ (7)
پس هر كه هموزن ذرّه‌‏اى نيكى كند [نتيجه‏] آن را خواهد ديد.

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر كه هموزن ذرّه‌‏اى بدى كند [نتيجه‏] آن را خواهد ديد.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی