[سورة الليل (92): الآيات 1 الى 21]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى (1)
سوگند به شب چون پرده افكند،
وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى (2)
سوگند به روز چون جلوهگرى آغازد،
وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى (3)
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد،
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى (4)
كه همانا تلاش شما پراكنده است.
فَأَمَّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى (5)
امّا آنكه [حقّ خدا را] داد و پروا داشت،
وَ صَدَقَ بِالْحُسْنى (6)
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد،
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى (7)
بزودى راهِ آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت.
وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى (8)
و امّا آنكه بخل ورزيد و خود را بىنياز ديد،
وَ كَذَبَ بِالْحُسْنى (9)
و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت،
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى (10)
بزودى راهِ دشوارى به او خواهيم نمود.
وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّى (11)
و چون هلاك شد، [ديگر] مالِ او به كارش نمىآيد.
إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى (12)
همانا هدايت بر ماست.
وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولى (13)
و در حقيقت، دنيا و آخرت از آنِ ماست.
فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظَّى (14)
پس شما را به آتشى كه زبانه مىكشد هشدار دادم.
لا يَصْلاها إِلاَّ الْأَشْقَى (15)
جز نگونبختتر[ين مردم] در آن درنيايد:
الَّذِي كَذَبَ وَ تَوَلَّى (16)
همان كه تكذيب كرد و رُخ برتافت.
وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد:
الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّى (18)
همان كه مالِ خود را مىدهد [براى آنكه] پاك شود،
وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزى (19)
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمىبخشد،
إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلى (20)
جز خواستنِ رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد].
وَ لَسَوْفَ يَرْضى (21)
و قطعاً بزودى خشنود خواهد شد.