ابن‌عباس:
إِنَّمَا سُمِّیَ الْجَبَلُ الَّذِی کَانَ عَلَیْهِ مُوسَی طُورَ سَیْنَاءَ لِأَنَّهُ جَبَلٌ کَانَ عَلَیْهِ شَجَرُ الزَّیْتُونِ
وَ کُلُّ جَبَلٍ یَکُونُ عَلَیْهِ مَا یُنْتَفَعُ بِهِ مِنَ النَّبَاتِ أَوِ الْأَشْجَارِ سُمِّیَ طُورَ سَیْنَاءَ وَ طُورَ سِینِینَ
وَ مَا لَمْ یَکُنْ عَلَیْهِ مَا یُنْتَفَعُ بِهِ مِنَ النَّبَاتِ أَوِ الْأَشْجَارِ مِنَ الْجِبَالِ سُمِّیَ طور (طُوراً)
وَ لَا یُقَالُ لَهُ طُورُ سَیْنَاءَ وَ لَا طُورُ سِینِینَ.
کوهی که موسی ع بر روی آن قرار داشت به‌این‌دلیل طورسینا نام‌ گرفت،
که درخت زیتون بر روی آن بود.
هر کوهی که گیاه و درخت سودمندی بر روی آن روییده باشد طورسینا یا طورسینین نام می‌گیرد. کوهی که گیاه یا درخت سودمندی بر آن نباشد طور نامیده می‌شود،
امّا به آن طور‌سینا یا طورسینین گفته نمی‌شود.