دکتر محمد شعبانی راد

نور قرآن 95 – سورة التين

[سورة التين (95): الآيات 1 الى 8]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ (1)
سوگند به [كوه‏] تين و زيتون،

وَ طُورِ سِينِينَ (2)
و طور سينا،

وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3)
و اين شهر امن [و امان‏]،

لَقَدْ خَلَقْنا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4)
[كه‏] براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم.

ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ (5)
سپس او را به پست‏ترين [مراتب‏] پستى بازگردانيديم؛

إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6)
مگر كسانى را كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌‏اند، كه پاداشى بى‌‏منّت خواهند داشت.

فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7)
پس چه چيز، تو را بعد [از اين‏] به تكذيب جزا وامى‌‏دارد؟

أَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحاكِمِينَ (8)
آيا خدا نيكوترين داوران نيست؟

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی