[سورة الضحى (93): الآيات 1 الى 11]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَ الضُّحى (1)
سوگند به روشنايى روز،
وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى (2)
سوگند به شب چون آرام گيرد،
ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى (3)
[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته، و دشمن نداشته است.
وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى (4)
و قطعاً آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود.
وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى (5)
و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى.
أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوى (6)
مگر نه تو را يتيم يافت، پس پناه داد؟
وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَدى (7)
و تو را سرگشته يافت، پس هدايت كرد؟
وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأَغْنى (8)
و تو را تنگدست يافت و بىنياز گردانيد؟
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ (9)
و امّا [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار،
وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ (10)
و گدا را مَران،
وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11)
و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى.