[قَوْماً خَنَسُوا عِلْمَ الْأَوْصِيَاءِ وَ دَعَوُا النَّاسَ إِلَى غَيْرِ مَوَدَّتِهِمْ … خَنَسُوا سَتَرُوا] :
امام علی علیه السلام:
و قوله تعالى‏
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوارِ الْكُنَّسِ وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ‏.
تأويله‏
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَلِيٍّ ع قَالَ:
سَأَلَهُ ابْنُ الْكَوَّاءِ عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ‏
فَقَالَ
إِنَّ اللَّهَ لَا يُقْسِمُ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ خَلْقِهِ
فَأَمَّا قَوْلُهُ الْخُنَّسِ فَإِنَّهُ ذَكَرَ قَوْماً خَنَسُوا عِلْمَ الْأَوْصِيَاءِ وَ دَعَوُا النَّاسَ إِلَى غَيْرِ مَوَدَّتِهِمْ
وَ مَعْنَى خَنَسُوا سَتَرُوا
فَقَالَ لَهُ وَ الْجَوارِ الْكُنَّسِ‏
قَالَ يَعْنِي الْمَلَائِكَةَ جَرَتْ بِالْقَلَمِ‏ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص
فَكَنَسَهُ عَنْهُ الْأَوْصِيَاءُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ لَا يَعْلَمُهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ
وَ مَعْنَى كَنَسَهُ رَفَعَهُ وَ تَوَارَى بِهِ
فَقَالَ‏ وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ‏
قَالَ يَعْنِي ظُلْمَةَ اللَّيْلِ
وَ هَذَا ضَرَبَهُ اللَّهُ مَثَلًا لِمَنِ ادَّعَى الْوَلَايَةَ لِنَفْسِهِ وَ عَدَلَ عَنْ وُلَاةِ الْأَمْرِ
قَالَ فَقَوْلُهُ‏ وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ‏
قَالَ يَعْنِي بِذَلِكَ الْأَوْصِيَاءَ
يَقُولُ إِنَّ عِلْمَهُمْ أَنْوَرُ وَ أَبْيَنُ مِنَ الصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ.
اصبغ‌بن‌نباته گوید:
ابن کوّاء از امام علی (علیه السلام) پرسید:
«منظور از این آیات چیست
فَلَا أُقْسِمُ بِالخُنَّسِ الجَوَارِ الْکُنَّسِ»
فرمود:
«خداوند به هیچ‌کدام از آفریده‌های خود قسم نمی‌خورد،
اما خنّس چنین است.
خداوند گروهی را ذکر کرده که پرده بر روی علم اوصیاء کشیدند
و مردم را دعوت به دشمنی آنها نمودند.
و معنی (خنسوا) یعنی پوشاندند».
 منظور از این آیه:
الجَوَارِ الْکُنَّسِ چیست؟
فرمود:
«یعنی ملائکه علم را به جانب پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌برند.
آن علم را اوصیاء که اهل بیت (علیهم السلام) هستند جمع میکنند
به‌طوری‌که بر آن‌ها احدی جز خودشان اطّلاع ندارد
و معنی «کنسه» یعنی بر می‌دارند و پنهان می‌کنند».
منظور از این آیه:
وَ اللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ؛ چیست؟
فرمود:
«یعنی شب با تیرگی‌اش روی می‌آورد.
این مثال را خداوند نسبت به کسی زده است که ولایت را برای خود ادّعا نماید
و از صاحبان اصلی جلوگیری کند.
وَ الصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ.
پرسید.
فرمود:
منظور اوصیاء (علیهم السلام) هستند
یعنی علم آن‌ها درخشان‌تر و آشکارتر از دمیدن صبح است.