[مثال بولینگ]:
انگاری وقتی در دل شرایط تقدیرات (آیاتی و رسلی)، به یاد معالم ربانی و نورانی می‌افتی، این صاحب نور است که یک گوی و توپ علمی رو بطرف قلبت رها می‌کنه و وقتی به قلبت اصابت میکنه، یهو مثل یک چراغ نورانی، روشن میشی «وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها» و قلبت پر از نور و شوق میشه!
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ … يَا طَاحِيَ الْأَرْضِ»:
مفهوم و معنای این واژه و اسم اینجوری در دل شرایط برای اهل یقین ایجاد آرامش قلبی میکنه و اهل یقین در هر زمان میدونن با یاد کدام اسم و پسورد میشه به معنای آرامشی که خدای مهربان در این اسم قرار داده رسید و درک نمود.
البته مثال بولینگ برای اینه که معنی واژه طحو را متوجه بشیم و در دل شرایط از زمانی که اهل یقین به یاد معالم ربانی می‌افته تا زمانی که قلبش منور به نور علم آل محمد ع میشه، این زمان میتونه در حد کن فیکون باشه! یعنی هنوز لب تر نکردی، نور در قلب پرتو افشانی می‌کند!
+ «شکو – مشکات نورانی!»
+ «نصایح نورانی!»
رَوَى السَّيِّدُ بْنُ طَاوُسٍ … قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ ع
أَنَّ الرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى إِمَامِهِ مَا يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَى رَبِّهِ
قَالَ فَكَتَبَ إِنْ كَانَ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ فَإِنَّ الْجَوَابَ يَأْتِيكَ.
سيد بن طاوس نقل مى‌‏كند:
شخصی نامه‏‌اى به اين مضمون براى امام هادى ع نوشت:
شخص ميل دارد درخواستى که از خدا مينمايد، از امامش درخواست کند،
در جواب نوشت اگر حاجتى داشتى لب‏هاى خود را حركت بده، جواب را خواهى يافت.

خاصیت این نقطه نورانی که در قلب ظاهر میشه اینه که منبسط میشه و بسط پیدا میکنه و گسترده میشه و یهو وایرال میشه و همه جای قلب رو میگیره و فرش میکنه
«البقلة المطحّية: النابتة على وجه الأرض قد افترشتها»
چه مفهوم و معنای زیبایی در واژه طحو وجود داره که اهل یقین با یاد معالم ربانی و استعمال اندیشه صحیح، دنبال یه همچین تاثیری در قلب خودشون هستند تا به آرامش برسند ان شاء الله تعالی.