حدیث قدسی:
«لیلة المعراج»
يَا أَحْمَدُ 
إِنَّ أَهْلَ اَلْخَيْرِ وَ أَهْلَ اَلْآخِرَةِ
رَقِيقَةٌ وُجُوهُهُمْ كَثِيرٌ حَيَاؤُهُمْ قَلِيلٌ حُمْقُهُمْ كَثِيرٌ نَفْعُهُمْ قَلِيلٌ مَكْرُهُمْ
اَلنَّاسُ مِنْهُمْ فِي رَاحَةٍ وَ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِي تَعَبٍ
كَلاَمُهُمْ مَوْزُونٌ مُحَاسِبِينَ لِأَنْفُسِهِمْ مُتْعِبِينَ لَهَا
تَنَامُ أَعْيُنُهُمْ وَ لاَ تَنَامُ قُلُوبُهُمْ
أَعْيُنُهُمْ بَاكِيَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ ذَاكِرَةٌ
إِذَا كُتِبَ اَلنَّاسُ مِنَ اَلْغَافِلِينَ كُتِبُوا مِنَ اَلذَّاكِرِينَ
فِي أَوَّلِ اَلنِّعْمَةِ يَحْمَدُونَ وَ فِي آخِرِهَا يَشْكُرُونَ
دُعَاؤُهُمْ عِنْدَ اَللَّهِ مَرْفُوعٌ وَ كَلاَمُهُمْ مَسْمُوعٌ
تَفْرَحُ اَلْمَلاَئِكَةُ بِهِمْ
يَدُورُ دُعَاؤُهُمْ تَحْتَ اَلْحُجُبِ
يُحِبُّ اَلرَّبُّ أَنْ يَسْمَعَ كَلاَمَهُمْ كَمَا تُحِبُّ اَلْوَالِدَةُ وَلَدَهَا
وَ لاَ يَشْغَلُهُمْ عَنِ اَللَّهِ شَيْءٌ طَرْفَةَ عَيْنٍ
وَ لاَ يُرِيدُونَ كَثْرَةَ اَلطَّعَامِ وَ لاَ كَثْرَةَ اَلْكَلاَمِ وَ لاَ كَثْرَةَ اَللِّبَاسِ
اَلنَّاسُ عِنْدَهُمْ مَوْتَى وَ اَللَّهُ عِنْدَهُمْ حَيٌّ قَيُّومٌ
كَرِيمٌ يَدْعُونَ اَلْمُدْبِرِينَ كَرَماً
وَ يُرِيدُونَ اَلْمُقْبِلِينَ تَلَطُّفاً
قَدْ صَارَتِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةُ عِنْدَهُمْ وَاحِدَةً
يَمُوتُ اَلنَّاسُ مَرَّةً وَ يَمُوتُ أَحَدُهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً
مِنْ مُجَاهَدَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ مُخَالَفَةِ هَوَاهُمْ وَ اَلشَّيْطَانُ اَلَّذِي يَجْرِي فِي عُرُوقِهِمْ
وَ لَوْ تَحَرَّكَتْ رِيحٌ لَزَعْزَعَتْهُمْ
وَ إِنْ قَامُوا بَيْنَ يَدَيَّ كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ
لاَ أَرَى فِي قَلْبِهِمْ شُغُلاً لِمَخْلُوقٍ 
فَوَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لَأُحْيِيَنَّهُمْ حَيَاةً طَيِّبَةً إِذَا فَارَقَتْ أَرْوَاحُهُمْ مِنْ جَسَدِهِمْ –
لاَ أُسَلِّطُ عَلَيْهِمْ مَلَكَ اَلْمَوْتِ وَ لاَ يَلِي قَبْضَ رُوحِهِمْ غَيْرِي
وَ لَأَفْتَحَنَّ لِرُوحِهِمْ أَبْوَابَ اَلسَّمَاءِ كُلَّهَا
وَ لَأَرْفَعَنَّ اَلْحُجُبَ كُلَّهَا دُونِي
وَ لَآمُرَنَّ اَلْجِنَانَ فَلْتُزَيَّنَنَّ وَ اَلْحُورَ اَلْعِينَ فَلْتُزَفَّنَّ وَ اَلْمَلاَئِكَةَ فَلْتُصَلِّيَنَّ وَ اَلْأَشْجَارَ فَلْتُثْمِرَنَّ وَ ثِمَارَ اَلْجَنَّةِ فَلْتُدْلِيَنَّ
وَ لَآمُرَنَّ رِيحاً مِنَ اَلرِّيَاحِ اَلَّتِي تَحْتَ اَلْعَرْشِ فَلْتَحْمِلَنَّ جِبَالاً مِنَ اَلْكَافُورِ وَ اَلْمِسْكِ اَلْأَذْفَرِ
فَلْتَصِيرَنَّ وَقُوداً مِنْ غَيْرِ اَلنَّارِ فَلْتَدْخُلَنَّ بِهِ
وَ لاَ يَكُونُ بَيْنِي وَ بَيْنَ رُوحِهِ سِتْرٌ
فَأَقُولُ لَهُ عِنْدَ قَبْضِ رُوحِهِ مَرْحَباً وَ أَهْلاً بِقُدُومِكَ عَلَيَّ
اِصْعَدْ بِالْكَرَامَةِ وَ اَلْبُشْرَى وَ اَلرَّحْمَةِ وَ اَلرِّضْوَانِ
وَ جَنّٰاتٍ لَهُمْ فِيهٰا نَعِيمٌ مُقِيمٌ خٰالِدِينَ فِيهٰا أَبَداً إِنَّ اَللّٰهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
فَلَوْ رَأَيْتَ اَلْمَلاَئِكَةَ كَيْفَ يَأْخُذُ بِهَا وَاحِدٌ وَ يُعْطِيهَا اَلْآخَرُ.

اى احمد!
همانا اهل نيكى و آخرت چهره‌هايشان شرمگين، حياشان بسيار، نادانيشان كم،
فايده‌شان فراوان، نيرنگشان اندك، مردم از آنان در آسايشند، اما آنان از مردم در ناراحتى،
سخنشان سنگين، حسابگر نفسهاى خود باشند، مر آنها را در زحمت اندازند،
ديدگانشان در خواب، دلهايشان بيدار است،
ديدگانشان گريان، دلهايشان بياد خدا
آنگاه كه مردم از غافلان باشند، اينان در زمره‌ى يادكنندگان خدا نوشته شوند،
در ابتداى هر نعمت سپاسگزارى و در پايانش ستايش كنند،
دعايشان در پيشگاه خدا بلند شده، سخنشان شنيده شده فرشتگان بواسطه‌ى آنان شادمانند،
دعايشان در زير حجابها مى‌چرخد.
پروردگار دوست دارد كه سخنشان را بشنود آنچنان كه مادر فرزندش را دوست ميدارد،
چيزى آنان را يك چشم بهم زدن از خدا غافل نميكند،
نه زياد ميخورند و نه بسيار حرف ميزنند و نه لباس فراوان را اراده دارند،
مردم در پيش آنان مردگانند، خدا در نزدشان زنده و بى‌همتاست،
پشت‌كنندگان را از روى كرم ميخوانند، رو آورندگان را اراده‌ى مهربانى مى‌كنند،
دنيا و آخرت در نزدشان يكى شده،
مردم يك بار مى‌ميرند و يكى از آنان روزى هفتاد مرتبه ميميرد،
از جنگيدن با نفسها و مخالفت كردن با هوايشان و شيطانى كه در رگهاى آنان در حركت است.
اگر بادى را بحركت در آورد به جنبش در آورد ايشان را،
اگر در برابر من بايستند گويا ايشان بنائى محكم و بهمديگر پيوسته‌اند،
نمى‌بينم در دلهايشان سرگرمى از آفريدگان
سوگند بعزتم كه آنان را زنده كنم زندگى گوارا،
هر گاه روح از پيكرشان جدا شود فرشته‌ى مرگ را بر آنان مسلط‍‌ نمى‌كنم.
كسى متصدى قبض روحشان جز من نميشود،
براى روحشان تمام درهاى آسمان را بگشايم،
تمام پرده‌ها را از نظرشان بر طرف كنم،
فرمان دهم بهشت را كه زينت و آرايش كنند، حوريان بهمسرى‌شان در آورده شود،
فرشتگان درود بر آنان فرستند، درختان ميوه‌شان دهند،
ميوه‌هاى بهشت بسويشان فرستاده شود،
همانا فرمان دهم بادى را كه در زير عرش است تا كوههاى مشك اذفر و كافور برايشان آورد،
برافروخته مى‌شوند بدون آتش.
سپس داخل آن ميشوند،
ميان من و روح او فاصله‌اى نيست،
بدو هنگام قبض روحش ميگويم:
مرحبا اهلا به آمدن تو بسوى ما بالا بيا با كرامت و مژده و رحمت و بهشت،
بهشتهائيست براى آنان در آن بهشت نعمتهاى هميشگى است،
در آن بهشت جاويدانند هميشه
همانا در پيشگاه خدا پاداشى بزرگ است
پس اگر ببينى فرشتگان را چگونه آنها را ميگيرند و بديگرى مى‌بخشند.