Applying the luminous commands
has a golden time!
عمل به این «نور آشکار شده»، «گلدن تایم» دارد!
داستان تکراری یوم الفصل!
+ «اتمام حجّت!»
در آیات قرآن، منجمله در سورۀ نبأ، از آیۀ 1 تا 16 از ظهور علم با واژه های مختلف صحبت میشه.
در آیه 17 عبارت یوم الفصل: یعنی حالا که علم ظاهر شد، برای همۀ مخاطبین یک ضرب الاجلی تعیین میشه که در این فرصت محدود، این نطفه های نورانی علم رو باور کنند و عمل نمایند، زیرا این فرایند جداسازی، بین اهل نور و اهل نار، فاصله و جدایی ایجاد میکند.
حسود این یوم الفصل رو باور نداره! و تکذیب میکنه!
«وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ»
«الیوم» یکی از هزار واژه مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«الْيَوْمُ: أَوَّلُهُ مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ الثَّانِى إِلَى غُرُوبِ الشَّمْسِ»: زمان محدود!
+ «اجل»
خورشید علم طلوع کرد و آشکار شد و امروز همان فرصت داده شده برای عمل به این علم ذبح شده و اخراج شده است. این روز و این فرصت را گرامی داشته و قدرش را بدانیم و آن را از دست ندهیم.
«نِعْمَ فلانٌ فى اليَوم»
«اليَوم: الواحدُ من الأيّام، ثم يستعيرونه فى الأمر العظيم و يقولون نِعْمَ فلانٌ فى اليَوم إذا نَزَل.»
نور، فرایندی است از جنس معنای واژه «یوم» یعنی عمل به نور در دل شرایط، برای خودش یک گلدن تایمی داره، که اگه از این زمان و فرصت طلایی بگذره و کاری نکنی، دیگه اینجور فرصتها گیرت نمیاد. لذا واژه یوم بهمون میگه قدر این فرصتهای نایاب آیاتی بنام یتیم بداخلاق رو بدان و این فرصت عمل به گفته‌های صاحبان نور رو از دست نده!
واژه یوم در قالب اشاره و کنایه، داره بهمون می‌فهمونه که «نور» همان امر عظیم خدای است «امر الله» «نبأ عظیم» که هنگام امتحانات زندگی، به ما رو میکنه و ما باید قدر این فرصت طلایی رو بدونیم.
«نمازهای یومیه» هم نماد همین فرایند نورانی است،
که اگه زمان طلایی انجام این فریضه از دست بره، باید قضاشو بجا بیاریم.
«إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً»
«إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً»
موذّن که اذان میگه، در واقع داره میگه: وقتشه! وقت نمازه!
ناقوس کلیسا هم که به صدا در میاد، داره میگه: وقتشه!
+ «اذن – اذان»
+ «اجل – ماجل»
+ «فرص – فرصت»
پس حواسِت به گلدن‌تایم‌های زندگی‌ات باشه، اونا رو از دست ندی «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ»
شنیدی میگن: الآن وقتشه! امروز روزشه! امروز وقتشه! اگه میخوای کاری بکنی زودباش تا وقت نگذشته! الآن وقت انجام کار است! امروز روز کار است!
«الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ
الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»
«أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً»
«الیوم» لحظه بازگشت نور به قلب سلیم است. «عید» مبارک!
حالا این لحظه باشکوه نورانی قلبتو جشن بگیر!
«عید» نماد برگشت نور به قلب تاریک است
که از نظر زمانی، این بازگشت همزمان با یاد مطالب علمی صاحبان نور صورت می پذیرد.
امام صادق عليه السلام:
وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ مُحَبَّبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ ع وَ رَفَعَهُ قَالَ:
مَا مِنْ مُؤْمِنٍ أَدْخَلَ عَلَى قَوْمٍ سُرُوراً إِلَّا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ السُّرُورِ مَلَكاً يَعْبُدُ اللَّهَ وَ يُوَحِّدُهُ وَ يُمَجِّدُهُ فَإِذَا صَارَ الْمُؤْمِنُ فِي قَبْرِهِ أَتَاهُ السُّرُورُ الَّذِي أَدْخَلَهُ عَلَيْهِ فَيَقُولُ أَ مَا تَعْرِفُنِي فَيَقُولُ وَ مَنْ أَنْتَ ؟
فَيَقُولُ
أَنَا السُّرُورُ الَّذِي أَدْخَلْتَنِي عَلَى فُلَانٍ
أَنَا الْيَوْمُ الَّذِي أُونِسُ وَحْشَتَكَ وَ أُلَقِّنُكَ حُجَّتَكَ وَ أُثَبِّتُكَ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ وَ أَشْهَدُ بِكَ مَشَاهِدَ الْقِيَامَةِ وَ أَشْفَعُ لَكَ إِلَى رَبِّكَ وَ أُرِيكَ مَنْزِلَتَكَ مِنَ الْجَنَّةِ.
إذا بَعَثَ اللّه ُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ يَقدُمُ أمامَهُ،
كُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ يَومِ القِيامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ:
لا تَفزَعْ و لا تَحزَنْ···
فيقولُ لَهُ المؤمنُ :··· مَن أنتَ؟
فيقولُ: أنا السُّرورُ الذي كُنتَ أدخَلتَ على أخيكَ المؤمِنِ.
مثال گويد : من همان شادى و سرورى هستم كه به برادر مؤمنت رساندى.
یعنی: من همان مهربانی هستم که تو در ورکلایفهای خودت با کمک نورت خلق کردی!
[یوم – عید]:
نامهای زیبای مترادف نور الولایة هستند.
[«أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً»]:
باید بگویم الیوم نام زیبای معالم ربانی آشکار شدۀ صاحبان نور است که در این روز و با عمل به این نور، بازگشت نور آرامش به قلب تاریک ما به برکت عمل به این معالم ربانی محقق می شود لذا عید نماد برگشت نور به قلب تاریک است.
از نظر زمانی این بازگشت که با یاد معالم ربانی صورت می پذیرد، آن روز و آن زمان برای اهل یقین نسبت به صاحب نور عید است.
« قَالَ فِي الْقُنُوتِ تَقُولُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ أَهْلَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَهْلَ التَّقْوَى وَ الْمَغْفِرَةِ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً وَ لِمُحَمَّدٍ ص ذُخْراً وَ مَزِيداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى عَبْدٍ مِنْ عِبَادِكَ وَ صَلِّ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عِبَادُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَاذَ بِكَ مِنْهُ عِبَادُكَ الْمُرْسَلُونَ.»
[« الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ »] :
یعنی وقتی به برکت آشنایی با معالم ربانی میتونی از دلخواه بگذری حالا دینت کامل شده و یقینت به معالم ربانی و آیات و به این اعتقاد که حوادث آثار عیب خودته روز به روز بالا و بالاتر میره و این جوری خدا کار رو برای همه تمام و کامل میکنه و با وجود معالم ربانی و آیات حجت را تمام و کمال میکنه و دیگه هیچ کس نمیتونه مدعی بشه که من اینجور و اونجور … پس آیات دست همه را رو می کنند و این غربالگری آیات زیباست ! عده ای که از دودوزه بازی خودشون دست بردار نیستند (لم یکن منفکین – سوره بینة) بالاخره خدا تصمیم می گیره به دوران رفق خودش با اونا خاتمه بده و آیتی عرضه کنه تا ماهیت درونشون که پوشیده بوده، رو بشه و قصه سجده ملائکه بر آدم دوباره و صدها باره تکرار میشه لذا در این آیت دست آنها رو میشه که زبانا اهل نور هستند، نه قلبا.
اگه اهل یقین هم باشی باز قصه عرضه آیت وجود داره اما اهل یقین چون نسبت به معالم ربانی شک ندارند لذا توفیق پیدا می کنند تا با یاد معالم ربانی از دلخواه بگذرند و حوادث ناگوار را آثار عیب خویش بدانند و لب از شکایت فرو ببندند و لذا آرامش را در وجود آنها می توان احساس نمود بطوریکه بعضا فکر می کنند برای این اهل یقین آیتی عرضه نمی شود! غافل از اینکه سخت ترین آیات بر اهل یقین عرضه خواهد شد.
پس « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ » میشه الآن که تونستی با یاد معالم ربانی آشکار شده از این دلخواه بگذری و این آیت و حادثه ناگوار رو آثار عیبت بدونی و تحمل کنی و چیزی نگی ! الآن برای تو روز عید است یعنی تو تونستی به تنهایی درون قلب خودت نور ولایت آل محمد ع رو به قلبت حکمفرما کنی و برگردونی کما اینکه نور بر تاریکی قلبت چیره شد و به قلبت برگشت و این فهم قبض و بسط برای محاسبه اعمال که هر روز داریم چکار می کنیم، خودش خیلی زیباست و این تقلب احوال قلب برای خودش یک دنیایی است پر رمز و راز …
مثال زیبای «ساعت شنی» برای واژه «یوم – گلدن تایم»
[سورة المؤمنون (۲۳): الآيات ۱۱۱ الى ۱۱۸]
إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِما صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفائِزُونَ (۱۱۱)
من [هم] امروز به [پاس] آنكه صبر كردند، بدانان پاداش دادم. آرى، ايشانند كه رستگارانند.
+ «فرص – فرصت»
خیال میکنی فرصت، درِ خونه‌ی آدمو، چند بار میزنه؟!
«لقط – نورِ سرِراهی!»
مشتقات ریشۀ «یوم» 475 بار در آیات قرآن تکرار شده است.
عبارات «یوم الفصل»، «یوم القیامة»، «یوم الآخر»، «یوم الحق»، «یوم الدین»، «یوم العظیم» و …
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (32)
إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ الصَّابِئينَ وَ النَّصارى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ شَهيدٌ (17)
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فيما كانُوا فيهِ يَخْتَلِفُونَ (25)
[سورة الصافات (۳۷): الآيات ۲۱ الى ۳۰]
هذا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
[سورة الدخان (۴۴): الآيات ۳۰ الى ۴۰]
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ ميقاتُهُمْ أَجْمَعينَ (40)
لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحامُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ (3)
[سورة المرسلات (۷۷): الآيات ۱ الى ۱۵] بررسی واژۀ یوم و یومئذ در این سوره:
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (۱۲)
لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13)
وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ (14)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (۱۵) این آیه در این سوره که 50 آیه دارد، 10 بار تکرار شده!!!
هذا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْناكُمْ وَ الْأَوَّلينَ (38)
[سورة النبإ (۷۸): الآيات ۱۷ الى ۳۰]
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ ميقاتاً (17)