داستان قوم شعیب ع، داستان تکراری اهل حسادت! أَصْحابُ الْأَيْكَةِ!

تفسير القمي:‏
فَكَذَّبُوهُ‏
قَالَ
قَوْمُ شُعَيْبٍ‏
فَأَخَذَهُمْ عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ
قَالَ
يَوْمُ حَرٍّ وَ سَمَائِمَ
قَوْلُهُ‏
أَصْحابُ الْأَيْكَةِ
الْأَيْكَةُ الْغَيْضَةُ مِنَ الشَّجَرِ.
بيان:
قال البيضاوي‏:
أَصْحابُ الْأَيْكَةِ هم قوم شعيب كانوا يسكنون الغيضة
فبعثه الله إليهم فكذبوه فأهلكوا بالظلة
و الأيكة الشجر المتكاثفة.
تفسیر قمی:
پس آنها (یعنی قوم شعیب)، او را (یعنی شعیب ع) را تکذیب کردند.
گفته شده که مقصود از “قوم شعیب” همان کسانی هستند که عذاب “روز سایه” (الظله) آن‌ها را فرا گرفت.
گفته شده که آن روز، روزی بسیار گرم و پر از بادهای سوزان (سموم) بود.
در مورد “اصحاب الأیکه” آمده که “الایکه” به معنای بیشه‌ای پر از درخت است.
بیان:
بیضاوی گفته است:
“اصحاب الأیکه” همان قوم شعیب بودند که در منطقه‌ای جنگلی (بیشه‌زار) زندگی می‌کردند.
خداوند شعیب را به سوی آن‌ها فرستاد، اما آن‌ها او را تکذیب کردند و در نتیجه به وسیله سایه‌ای (که عذاب در آن بود) نابود شدند.
“الأیکه” به معنای درختان انبوه است.