با مشاهدۀ کلام نورانی، لرزه‌ای بر قلب سلیم می‌افتد و مو به تن شخص راست می‌شود! تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ!

قشعر:
قشعر! تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ!
«القُشَعْرِيرَة: تب و لرز»
القُشَعْرِيرَة- [قشعر]: اسم است از (اقْشَعَّر)، – (طب): لرزى كه با تب همراه باشد.
+ «قشع»
[قشعر – قبض و بسط] :
« اقشعرّت: تقبّضت و تجمّعت »
[سورة الزمر (39): الآيات 21 الى 25]
+ «قبض و بسط»
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَديثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى‏ ذِكْرِ اللَّهِ ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدي بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (23)
اقشعرّت الأرض من المحل:
« اقْشَعَرَّتِ الأرضُ: زمين در اثر نيامدن باران خشك و چروكيده شد »
« اقشعرّ الجلد و النبات: إذا لم يصيب ريّا » : پوست خشک و چروکیده میشه !!!
درختان پژمرده میشن !!! زمین بدون آب خشک و ترک خورده میشه !!!
اما به محض اینکه باران میاد همه چیز شاداب میشه ! تر و تازه میشه !!!
+ « إِذَا اقْشَعَرَّ قَلْبُ الْمُؤْمِنِ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ تَعَالَى تَحَاطَّتْ [تَحَاتَّتْ‏] خَطَايَاهُ كَمَا تَحَاطُّ [يَتَحَاتُ‏] مِنَ الشَّجَرِ وَرَقُهَا »
+ « إِذَا اقْشَعَرَّ جَسَدُ الْعَبْدِ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ تَحَاتَّتْ ذُنُوبُهُ كَمَا تتحاتت‏ [تَتَحَاتُ‏] عَنِ الشَّجَرَةِ الْيَابِسَةِ وَرَقُهَا »
شنیدی میگن : بمحض شنیدن این خبر مو به تنم راست «سیخ» شد !
« اقْشَعَرَّ الشعَرُ : از فرط ترس يا سرما موى بدن او راست شد » ،
انگاری این واژه میخواد بگه قلب، به محض درک نور یاد معالم ربانی در دل شرایط آیات « اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَديثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ » چه حسی پیدا میکنه « تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ » و اهل یقین که اهل خشیة هستند قلوبشان با یاد معالم ربانی منا اهل البیت ع نورانی و آرام می شود « ثُمَّ تَلينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى‏ ذِكْرِ اللَّهِ » و این همان هدایتی است که خدا قولشو به همه کسانی که اهل یقین نسبت به معالم ربانی خود باشند داده است « ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدي بِهِ مَنْ يَشاءُ » اما اهل شک حسود چون اقرار به فضل معالم ربانی صاحبان نور ننموده اند بالطبع از این وعده الهی بهره و نصیبی نخواهند داشت و این ضلالت را « وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ » خودشان برای خودشان رقم می زنند وگرنه خدای مهربان نه حسوده و نه بخیله !!!
اینکه « تَقْشَعِرُّ … جُلُودُ … ثُمَّ تَلينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ » :
« تَقْشَعِرُّ … ثُمَّ تَلينُ » : اول جلد تقشعر ! بعدا جلد و قلب تلین !
اونم برای اهل خشیة فقط اتفاق می افته !
+ «جلد»:
معنی و مفهومی که در واژه جلد هست با بررسی آیات این واژه مهم است که جلد در بقیه آیات چجوری و با چه معنایی از نظر احادیث آل محمد ع بکار رفته، اونوقت معنای تقشعر جلد و ثم تلین جلد و قلب، معنای خودشو نشون می دهد. انگاری مرحله اول آشنایی با معالم ربانی صاحبان نور است که وقتی اندیشه آل محمد ع را از زبان آنها می شنوی اولش مو به تنت راست میشه بعدا این پوست و قلب به آرامش میرسه !
+ آیاتی و رسلی
+ «نار و نور»
قلبی که نور معالم ربانی نداشته باشه تاریک و قسی می شود.
« القشاعر: الخشن المسّ »
قلب و زبان اهل یقین یکی است ، لذا جلد یا پوست که اشاره به ظاهر اونا داره و قلب هم که باطنشونه عکس العملشون نسبت به آیاتی و رسلی اینجوری طبق این آیه زیباست که یه تکونی میخوره و با یاد نور معالم ربانی روشن و آرام میشه و این همون هدایت قلبی است که خدا برای اهل یقین خواسته که به سبب نور ولایت محمد و آل محمد ع در دل شرایط ایجاد بشه.