[سورة آل‌‏عمران (۳): الآيات ۹۸ الى ۹۹]
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99)
+ «صدّ سبیل»

[سورة الأعراف (۷): الآيات ۴۴ الى ۴۵]
الَّذينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ كافِرُونَ (45)

[سورة الأعراف (۷): الآيات ۸۵ الى ۸۷]
وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَليلاً فَكَثَّرَكُمْ وَ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدينَ (86)

[سورة هود (۱۱): الآيات ۱۷ الى ۲۲]
الَّذينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ (19)
امام باقر علیه السلام:
عَنْ أَبِی عُبَیْدَهًَْ قَالَ:
یَبْغُونَهَا عِوَجاً. قَالَ: أَیْ یَطْلُبُونَ لِسَبِیلِ اللَّهِ زَیْغاً عَنِ الِاسْتِقَامَهًِْ،
یُحَرِّفُونَهَا بِالتَّأْوِیلِ وَ یَصِفُونَهَا بِالِانْحِرَافِ عَنِ الْحَقِّ وَ الصَّوَابِ.
ابوعبیده گفت:
از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی تفسیر آیه: یَبْغُونَهَا عِوَجًا [پرسیدم]».
امام (علیه السلام) فرمود:
«یعنی می‌خواهند راه خداوند را از مسیر استوار خود به انحراف بکشانند
آن را با تأویل و تفسیر، تحریف می‌کنند و با همان ویژگی انحراف از راه راست،
به توصیف آن می‌پردازند».

علیّ‌بن‌ابراهیم رحمة الله علیه:
قَوْلُهُ الَّذِینَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللهِ وَ یَبْغُونَهَا عِوَجاً
یَعْنِی یَصُدُّونَ عَنْ طَرِیقِ اللَّهِ وَ هِیَ الْإِمَامَهًُْ
وَ یَبْغُونَهَا عِوَجاً یَعْنِی حَرَّفُوهَا إِلَی غَیْرِهَا.
منظور از الَّذِینَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللهِ این است که
از راه خدا که همان امامت است [مردم را] باز می‌دارند.
و منظور از وَ یَبْغُونَها عِوَجاً این است که
مَنصب و جایگاه امامت را به غیر جایگاه اصلی خود [یعنی اهل‌بیت ع] تحریف می‌کردند.

[سورة إبراهيم (۱۴): الآيات ۱ الى ۳]
الَّذينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَةِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً
أُولئِكَ في‏ ضَلالٍ بَعيدٍ (3)

[سورة الكهف (۱۸): الآيات ۱ الى ۶]
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي أَنْزَلَ عَلى‏ عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً (1)

علیّ‌بن‌ابراهیم رحمة الله علیه:
وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً قَیِّماً
قَالَ هَذَا مُقَدَّمٌ وَ مُؤَخَّرٌ
لِأَنَّ مَعْنَاهُ
الَّذِی أَنْزَلَ عَلَی عَبْدِهِ الْکِتَابَ قَیِّماً
وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً
فَقَدْ قَدَّمَ حَرْفاً عَلَی حَرْف.
الحَمْدُ للهِ الَّذی أَنْزَلَ عَلی عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً* قَیِّماً؛
اینجا تقدیم و تأخیر صورت گرفته است،
زیرا معنای آن چنین است؛
الَّذی أَنْزَلَ عَلی عَبْدِهِ الْکِتابَ قَیِّماً وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً
که در این‌ صورت کلمۀ عوجاً بر قیماً مقدّم شده است.

[سورة طه (۲۰): الآيات ۹۷ الى ۱۰۷]
لا تَرى‏ فيها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً (107)

[سورة طه (۲۰): الآيات ۱۰۸ الى ۱۱۵]
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ‏ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً (108)

[سورة الزمر (۳۹): الآيات ۲۶ الى ۳۱]
قُرْآناً عَرَبِيًّا غَيْرَ ذي عِوَجٍ‏ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (28)

امام علی علیه السلام:
أَنْزَلَ اللهُ إِلَیْهِ الْکِتَابَ فِیهِ الْبَیَانُ وَ التِّبْیَانُ
قُرْآناً عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
قَدْ بَیَّنَهُ لِلنَّاسِ
وَ نَهَجَهُ بِعِلْمٍ قَدْ فَصَّلَهُ
وَ دِینٍ قَدْ أَوْضَحَهُ
وَ فَرَائِضَ قَدْ أَوْجَبَهَا
وَ حُدُودٍ حَدَّهَا لِلنَّاسِ وَ بَیَّنَهَا
وَ أُمُورٍ قَدْ کَشَفَهَا لِخَلْقِهِ
وَ أَعْلَنَهَا فِیهَا دَلَالَهًٌْ إِلَی النَّجَاهًِْ
وَ مَعَالِمُ تَدْعُو إِلَی هُدَاه.
خداوند به پیامبر (صلی الله علیه و آله) کتابی نازل فرمود
که آشکار و آشکارکنندۀ همه‌ی امور است؛
قُرْآناً عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
و آن را برای مردم بیان کرد و توضیح داد،
با دانشی که تفصیلش داد و دینی که آشکارش ساخت
و واجباتی که آن‌ها را لازم نمود و حدودی که برای مردم وضع کرد و بیان نمود
و اموری که آن‌ها را برای مخلوقش کشف کرد و آگاهشان ساخت.
در آن امور راهنمایی به‌سوی نجات است و نشانه‌هایی که به هدایت دعوت کند.