با نور، یهویی آگاه میشی! اعثرنا علیهم لیعلموا!

+ «قلب سلیم اشتباهشو متوجه میشه!»
«عثر» + «اقرضهم من عرضک»:
فضیلت و مزیت و مروت و فتوت و 1000 واژه مترادف دیگه برای نور ولایت اینه که:
به خطای خطاکار کاری نداشته باشی و عملا بهش نور ولایت رو یاد بدی تا بتونه با الگو گرفتن عملی از تو، متوجه بشه که نور ولایت چه فرایند شیرین و مهم و با ارزشی است.
أَفْضَلُ الْفَضَائِلِ صِلَةُ الْهَاجِرِ وَ إِينَاسُ النَّافِرِ وَ الْأَخْذُ بِيَدِ الْعَاثِرِ.
نِظَامُ الْفُتُوَّةِ احْتِمَالُ عَثَرَاتِ الْإِخْوَانِ وَ حُسْنُ تَعَهُّدَاتِ الْجِيرَانِ.
مُرُوَّةُ الرَّجُلِ فِي احْتِمَالِ عَثَرَاتِ إِخْوَانِهِ. منتها این کار یه قلبی میخواد که حسادتو گذاشته کنار و راضی به تمام تقدیرات ذات اقدس الهی شده:
«أَيْنَ الْقُلُوبُ الَّتِي وُهِبَتْ لِلَّهِ وَ عُوقِدَتْ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ»
پس تا میتونی باید حواست به حالت حسادت قلبیت باشه:
«حَارِبُوا هَذِهِ الْقُلُوبَ فَإِنَّهَا سَرِيعَةُ الْعِثَارِ»
اگه حواست به بدجنسی‌ها و حسادت‌هات نباشه، این سیئه زود کار دستت میده! عبارت «سَرِيعَةُ الْعِثَارِ» ویژگی مهم حسادت رو داره گوشزد میکنه که اگه چشم از محاسبۀ قلبت برداری، حسد فوری زمینت میزنه «صرع».
اگه نور وظلمت قلبتو بفهمی و حواست بهش باشه، بخوبی و با کمک این نور ولایت، راهتو پیدا میکنی:
«نَاظِرُ قَلْبِ اللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ رُشْدَهُ وَ يَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ»
خیلی دقیق نگاه کنی، حسادت پنهان در زوایا و گوشه‌های مخفی قلبتو در دل شرایط تقدیرات و عرضه آیات، میتونی بخوبی ببینی و بفهمی که چقدر بدجنسی:
«تَكَادُ ضَمَائِرُ الْقُلُوبِ تَطَّلِعُ عَلَى سَرَائِرِ الْعُيُوبِ»
این بدجنسی‌کردنها «خَوَاطِرَ سُوءٍ» همون حسادت وامونده است:
«إِنَّ لِلْقُلُوبِ خَوَاطِرَ سُوءٍ وَ الْعُقُولُ تَزْجُرُ مِنْهَا»
که باید با یاد نور معالم ربانی، یعنی عقل نور علی نور شده، جلوی این حسادتو بگیری و غیرفعالش کنی، ان شاء الله تعالی.
عقل، اسمش روشه: «تعقیل النبات» یعنی چیزی است که باید به نور ولایت پیوند بخوره تا خوب کار کنه! و وقتی پیوند خورد، کارش اینه که پای حسادتو میبنده!
طنابی که پای شتر رو میبنده و از حرکت باز میداره، اسمش، عقال است.
دنیای ناپیدای درون ما چیز عجیبی است که هزار اسم براش گذاشتن: قلب، نفس، باطن، عقل، فکر، هوی و …
ویژگی مهم این قلب اینه که هر چی ببینه، هوس میکنه و میخواد! به همین دلیل یکی از اسامی‌اش هوی است:
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تُمَلُّ كَمَا تُمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكَمِ»
شنیدی میگن: دلم هواتو کرده؟! دلم تو رو میخواد!
سعی کن از روی قبض و بسط قلبت بفهمی چیزایی رو که هوس میکنی خوب اند یا بد!
«فرق تمنّا و تقدیر»
از نور و ظلمت قلبت باید خوب و بد رو تشخیص بدهی.
قلبت وقتی به نور حکمت شارژ میشه، سبک میشی و آرامش، وجودتو میگیره!
و وقتی حسادت، فرمانو بدست میگیره، تاریک و ظلمانی، غضب آلود و ترش و بیخود میشی!
از همین علائم قلبت، مثل روز روشن یا شب تاریک، میتونی بفهمی، الآن چه کسی داره توی قلبت حکومت میکنه! خدا یا شیطان! آل محمد ع یا غیر آل محمد ع! لیدر نورانی یا لیدر سوء! نور ولایت یا حسادت.
پس میل قلبی‌ات به هر سوئی باشه، قلبت همون رنگ و بو رو به خودش میگیره، و این کارو خدا برای تو جهت اطلاعت انجام میده، که این فکری که توی ذهنته یا حرفی که زدی و یا کاری که کردی، بوی بهشت میده یا بوی جهنم.
کارهای از روی حسادت، بوی جهنم میده، و کارهای از روی نور ولایت، بوی بهشت میده «دومی نورت باش!»!
کافیه یه ذره نسبت به تقدیرات خدا ناراضی بشی، فورا قلبت تاریک میشه و این علامت خداست به صاحب قلب سلیم که چرا نسبت به این تقدیری که به صلاح توست و من مقدر کردم، کراهت نشون میدی:
«فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ»
مگه کوری نمیبینی این به صلاح توست، نه اونیکه خودت خیال میکنی:
«إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَ كَرَاهَةً وَ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً فَأْتُوهَا مِنْ إِقْبَالِهَا وَ شَهْوَتِهَا فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ»
کور بشه چشمی که فرق روز و شب رو نتونه تشخیص بده!
قلبی که نوسان نورانیتشو نفهمه، قلب مفید نیست.
قلب سلیم، همیشه بهت راستشو میگه:
«لَا يَصْدُرُ عَنِ الْقَلْبِ السَّلِيمِ إِلَّا الْمَعْنَى الْمُسْتَقِيمُ»
پس قدر این قلب رو بدون.
خدا باید خیلی دوستت داشته باشه که یه همچین قلبی بهت عنایت کرده:
«إِذَا أَحَبَّ اللَّهُ سُبْحَانَهُ عَبْداً رَزَقَهُ قَلْباً سَلِيماً وَ خُلُقاً قَوِيماً»
ارزش و اهمیت هر کسی به قلبشه:
«الرَّجُلُ بِجَنَانِهِ» که چقدر متوجه هشدارهای ولیّ خدا در ملکوت قلبش میشه یا نمیشه!
چقدر مواظب و مراقب حالاتش هست!
اهل محاسبه نفس هست یا بیخیالشه!
این قلب توست که مواظب بدن توست:
«الصَّدْرُ رَقِيبُ الْبَدَنِ»
پس خیلی مراقبش باش!
کافیه همیشه گوشه چشمت گنبد امام رضا ع رو داشته باشی
«لَحْظُ الْإِنْسَانِ رَائِدُ قَلْبِهِ»
+ «لحظ»
این وایت‌بورد قلب توست که اشارات لیزر نورانی عالم بالا رو، قراره نشونت بده:
«الْقَلْبُ مُصْحَفُ الْفِكْرِ»
+ «قرأ – قرائت»
پس خیلی مراقبش باش، که پاک و طیب و طاهر از عیب حسادت باشه، و گرنه سهو قلب، کاراتو خراب میکنه.
قلب ناپاک حسود، جایگاه مناسبی برای اخذ نطفه‌های علمی معالم ربانی نیست.
خوشا به حال کسی که حسادتشو بذاره کنار:
«طُوبَى لِمَنْ خَلَا مِنَ الْغِلِّ صَدْرُهُ وَ سَلِمَ مِنَ الْغِشِّ قَلْبُهُ«
«طَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ مِنْ دَرَنِ السَّيِّئَاتِ تُضَاعَفْ لَكُمُ الْحَسَنَاتُ»
«قُلُوبُ الْعِبَادِ الطَّاهِرَةُ مَوَاضِعُ نَظَرِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَمَنْ طَهَّرَ قَلْبَهُ نَظَرَ إِلَيْهِ»
«مَنْ عَرَّى مِنَ الشَّرِّ قَلْبَهُ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ صَدَقَ يَقِينُهُ»
اگه قلبتو از ناپاکی حسادت سالم نگه داری، یهو از آب چشمه زمزم، توی قلبت میریزه!
«عثر – لقط»
«الْقَلْبُ يَنْبُوعُ الْحِكْمَةِ وَ الْأُذُنُ مَغِيضُهَا»
و خودت نمی‌فهمی چرا و چجوری و کی اینجوری شدی، اما یهو می‌فهمی چشم قلبت به نور حکمت بینا شده! و این پیدا کردن سر نخ نورانی علم، دست خودت نیست و بهت عنایت میشه و این همون قلب دیمه است که آبیاریش، دست ابرهای آسمان صاحبان نورانی قلب توست و واژه‌های زیبای عذی و سحح و عثر و لقط و صور و … اینو به ما یاد دادند که داستان فرایند نور ولایت، چجور داستانی است!
چه چیز عجیبیه این قلب ما!
و چه دنیای ناشناخته‌ای درون خود داریم که یکی‌یکی در دل شرایط و حوادث و تقدیرات، دستمون برای خودمون رو میشه که چقدر بدجنس و حسودیم و اگه دستمون توی دست صاحبان نور در ملک و ملکوت قرار نمیگرفت، ببین چه بلایی سرمون میاد.