The Jealous People Team Meeting!
«قرد» یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«السحاب القرد: المنقطع في أقطار السماء يركب بعضه بعضا.»
«سحاب قَرِدٌ، أي: متلبّد، ابرهاى متراكم و روی هم انباشته شده و پرباران»
«الصّوف الْقَرِدُ: المتداخل بعضه في بعض، پشم به هم چسبيده مثل نمد»
+ «داستان تکراری اصحاب سبت!»
«داستان تکراری دست به یکی کردن اصحاب سقیفة بنی ساعدة»
«الْقِرَدَةِ أصحاب السبت، و الخنازير كفار مائدة عيسى ع»
+ «جمع – أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ!»
«أَقْرَدَ، أي: لصق بالأرض لصوق القراد، همچون كنه به زمين چسبيد.»
«تَقْرِيد: يستعار ذلك للمداراة المتوصّل بها إلى خديعة، فيقال: فلان يُقَرِّدُ فلانا،
براى نرمش و مدارا كه به خدعه مىانجامد بكار می‌رود، چنانكه مىگويند:
فلانٌ يُقَرِّدُ فلاناً: با او مكر كرد و به سختى افكندش.»
«تَقَرَّدَ الشَّعْرُ: موى جمع شد و تابيده گرديد، مجعّد شد.»
«قَرِدَ الشَّعْرُ: موى سر فرفرى شد.»
«کتاب فقه اللغة؛ فصل في تقسيم الشهوات: فلان قَرِدٌ إلى التمر.»
قرد:
ای اهل حسادت، حالا که پشت به نور کردید و با مکر و حیله، به دور تمناهای خودتون اجتماع نمودید، پس بوزینه‌هایی مطرود شده باشید! كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ!
حسود مکار (قرد) به هر حیله ای تلاش میکنه به تمنای خودش بچسبه و دست ازش برنداره و تمام هوش و ذکاوتشو برای این موضوع به خرج میده. انگاری مثل کنه (قراد) میچسبه به تمناهاش!
القِرْدُ: حيوان خبيث
قرد: حيوان معروف، قبيح مليح ذكىّ سريع الفهم يتعلّم الصنعة.
السحاب القرد: المنقطع في أقطار السماء يركب بعضه بعضا.
أقرد الرجل: لصق بالأرض من فزع أو ذلّ.
أقرد الرجل إذا ذلّ
الشعر القرد: الّذى انعقدت أطرافه
فلان يقرّد فلانا: إذا خادعه متلطّفا
يجيء الرجل الى الإبل ليركب فينزع منه القراد حتّى يستأنس.
مفهوم « التجمّع الخاصّ بنيّة »: تجمع به دور تمنا که موجب میشه از اطراف نور پراکنده بشن!
میمون کارش همینه: «يتجمّع ثمّ يحيل و يأخذ شيئا»
اهل حسادت دور هم جمع میشن و حیله میکنن و با اینکارشون، بدنبال تمناهای خودشون هستن.
شدّة التعلّق و النزع من الإنسان ممّا له و الاحتيال و الإغفال و الإضرار بأىّ حيلة،
و كأنّ القُرَادَ مأخوذ من القرد، و الألف يدلّ على استمرار في الأخذ و الإضرار و التعلّق.
مشتقات ریشۀ «قرد» در آیات قرآن:
[سورة البقرة (۲): آية ۶۵]
وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ
فَقُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ (۶۵)
و كسانى از شما را كه در روز شنبه [از فرمان خدا] تجاوز كردند نيك شناختيد،
پس ايشان را گفتيم: «بوزينگانى باشيد طردشده.»
[سورة المائدة (۵): آية ۶۰]
قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ
مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِيرَ
وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ (۶۰)
بگو: «آيا شما را به بدتر از [صاحبانِ] اين كيفر در پيشگاه خدا، خبر دهم؟
همانان كه خدا لعنتشان كرده و بر آنان خشم گرفته و از آنان بوزينگان و خوكان پديد آورده،
و آنانكه طاغوت را پرستش كردهاند.
اينانند كه از نظر منزلت، بدتر، و از راه راست گمراهترند.»
[سورة الأعراف (۷): الآيات ۱۶۵ الى ۱۶۶]
فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ
وَ أَخَذْنا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئِيسٍ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ (۱۶۵)
پس هنگامى كه آنچه را بدان تذكّر داده شده بودند، از ياد بردند،
كسانى را كه از [كار] بد باز مىداشتند نجات داديم؛
و كسانى را كه ستم كردند، به سزاى آنكه نافرمانى مىكردند، به عذابى شديد گرفتار كرديم.
فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ (۱۶۶)
و چون از آنچه از آن نهى شده بودند سرپيچى كردند، به آنان گفتيم:
«بوزينگانى راندهشده باشيد.»