دستورات نورانی رو به گردن بگیر!

[سورة سبإ (۳۴): الآيات ۳۱ الى ۳۵]
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهذَا الْقُرْآنِ وَ لا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ
وَ لَوْ تَرى‏ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى‏ بَعْضٍ الْقَوْلَ
يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (۳۱)
و كسانى كه كافر شدند گفتند:
«نه به اين قرآن و نه به آن [توراتى‏] كه پيش از آن است هرگز ايمان نخواهيم آورد.»
و اى كاش بيدادگران را هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان بازداشت شده‏‌اند مى‌‏ديدى
[كه چگونه‏] برخى از آنان با برخى [ديگر جدل و] گفتگو مى‏‌كنند؛
كسانى كه زيردست بودند به كسانى كه [رياست و] برترى داشتند، مى‏‌گويند:
«اگر شما نبوديد قطعاً ما مؤمن بوديم.»
قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا
أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدى‏ بَعْدَ إِذْ جاءَكُمْ
بَلْ كُنْتُمْ مُجْرِمِينَ (۳۲)
كسانى كه [رياست و] برترى داشتند، به كسانى كه زيردست بودند، مى‌‏گويند:
«مگر ما بوديم كه شما را از هدايت -پس از آنكه به سوى شما آمد- بازداشتيم؟
[نه،] بلكه خودتان گناهكار بوديد.»
وَ قالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ إِذْ تَأْمُرُونَنا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ أَنْداداً
وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ
وَ جَعَلْنَا الْأَغْلالَ فِي أَعْناقِ الَّذِينَ كَفَرُوا
هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (۳۳)
و كسانى كه زيردست بودند به كسانى كه [رياست و] برترى داشتند، مى‌‏گويند:
«[نه،] بلكه نيرنگ شب و روز [شما بود] آنگاه كه ما را وادار مى‌‏كرديد كه به خدا كافر شويم و براى او همتايانى قرار دهيم.»
و هنگامى كه عذاب را ببينند پشيمانى خود را آشكار كنند [آشکار نمی‌کنند، مخفی میکنند].
و در گردنهاى كسانى كه كافر شده‏‌اند غُلها مى‌‏نهيم؛
آيا جز به سزاى آنچه انجام مى‌‏دادند مى‌‏رسند؟
وَ ما أَرْسَلْنا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ (۳۴)
و [ما] در هيچ شهرى هشداردهنده‏‌اى نفرستاديم جز آنكه خوشگذرانان آنها گفتند:
«ما به آنچه شما بدان فرستاده شده‏‌ايد كافريم.»
وَ قالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالاً وَ أَوْلاداً وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (۳۵)
و گفتند: «ما دارايى و فرزندانمان از همه بيشتر است و ما عذاب نخواهيم شد.»