[سورة البقرة (2): آية 187]
صوم + قبض و بسط

« أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلى‏ نِسائِكُمْ
+ «حلال – حرام»
+ «صوم»
+ «رفث»
در واقع این توجه از سوی زوج به زوجه « إِلى‏ نِسائِكُمْ » صورت می گیرد …
هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ   
یعنی بین اهل نور یقین و صاحبان نورشان، رابطه نزدیک «ولی – ولایت» برقرار است مثل لباس بر تن، فقط با همین فرایند می‌توانید تولید نور آرامش عمل صالح نمایید.
+ «جفت – زوج – قرین و …»
عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ
انگاری خدا میدونه بدون صاحبان نور (حلال)، همه میرن سراغ افراد علیم اللسان فاسق (حرام)
و این میشه خیانت به خود نمودن «أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ»!
پس اهل شک حسود، با وجود اینکه خدای مهربان، به غیر حساب، صاحبان نور رو در دنیا سر راهشون قرار داد «لقط» و با او و با ولایت آل محمد ع به سبب او آشنا شدند،
اما متاسفانه باز هم با عدم اقرار به فضل علمی صاحبان نور و آیات «آیاتی و رسلی»؛
در حق خودشون چه خیانت بزرگی را مرتکب شدند!

فَتابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفا عَنْكُمْ
برای اینکه این خیانت به نفس صورت نگیرد نیاز به صاحبان نور است که با واژه‌های توبه و عفو اینجا از آنها نام برده شده یعنی با یاد مطالب علمی صاحبان نور میشه به نور ولایت برگشت و گذشته ناجور رو پاک نمود.
اگه این دسترسی به صاحب نور ممکن نبود، اونوقت نمی‌شد حجت رو بر همه تمام دانست و گناهکاران را عقوبت نمود ولی در دنیا خدا مجددا به همه برای جبران نسبت به نور ولایتی که همه در با ارزش دانستن و عمل کردن به آن کم گذاشته‌ایم، مهلت داده تا با مباشرت با این نور نزدیک، قلب پی به عیب خود و نورانیت ولایت ببرد و از آن استفاده حداکثر بنماید.

فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ
+ «اون – الآن»
وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ
ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ
وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ
تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها
كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آياتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
این آیه اشاره به فهم قبض و بسط قلبی دارد.
+ لیله قدر + صبح لیله قدر
+ «خلس – جوگندمی»

[قبض و بسط – فکّ – معرفة الامام بالنورانیة] :
در دوران لیل اجازه خوردن و آشامیدن و جماع حلال داده شده (تاویلا یعنی تمتع از نور علمی صاحبان نور) اگه این اجازه داده نمی‌شد، همه با اخذ علم متشابه از افراد علیم اللسان فاسق، به اشتباه می‌افتادند. [بلوغ لذة و شفای غیظ]
+ «وسق – اتّسق»
اما وقتی دوران مهلت در ملک تمام شد، باید قلب به روز رسیده باشد [فکّ] یعنی فهم قبض و بسط قلبی و حالا دوران سیر با یاد صاحبان نور در ملکوت آغاز می‌شود.
«خیط – بدا … خَيَّطَ الشّيب في رأسه‏ : بدا كالخيط»
کسی که قبض و بسط را فهمید، به نور معرفة الامام رسیده است،
لذا در ملکوت قلبش مدام با نور علوم ربانی صاحبان نور خود سیر می‌کند.  
«سیروا فیها لیالی و ایاما»
«سیر آفاق و انفس»
قلب اهل نور یقین با یاد صاحبان نور، میرسه به شناخت مرز تاریکی و روشنایی!
«ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ»
در هر آیت با کمک نور صاحبان نور در ملکوت قلب، باید صوم را به إتمام و إفطار برسانیم.
اهل نور یقین با یاد صاحبان نور خویش، از تاریکی حسادت خود فک می‌شوند!
اما اهل حسادت با انفکاک و جدا شدن از صاحب نور خود، کانه از منبع نور منفک و جدا می‌شوند و برای همیشه در تاریکی ظلمت جهل و حسد خویش، متحیر و سردرگم خواهند بود.
+ «ابلیس»

[مباشرت – خیانت] :
[بَاشِرُوهُنَّ … وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ]
[مباشرت با صاحبان نور در ملک و در ملکوت – لیالی و ایاما] :
یعنی قلبت با یاد صاحبان نور مثل اول صبح، روشن و نورانی بشه به این میگن مباشرت «تباشير الصبح: أوله»
سیر در شب: «فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا»
سیر در روز: «وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ»
سیروا فیها …
این مباشرت در دوران لیل با کسب علم از صاحبان نور است و در دوران ایام که قلب با نور یاد صاحب نور خود روشن شده و معرفة الامام بالنورانیة حاصل شده، گرچه مباشرت ظاهری و مرئی در مُلک با صاحبان نور ممکن نباشد، اما قلبا کلام نورانی ولی خدا بصورت قبض و بسط فهمیده می‌شود و عمل می‌شود و این همان عکوف در مساجد است «وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ».

«حُدُودُ اللَّهِ» نام زیبای صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست! + «حدد»
«تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها»
و این همان داستان تکراری نهی از قرب به شجره منهیة است.
جز با فهم قبض و بسط قلبی نمی‌توان از علم آل محمد ع در دل شرایط بهره‌مند شد.

اینگونه «آیاتی و رسلی» برای اهل نور یقین سرمایه‌ساز خواهد بود «كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آياتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ» ان شاء الله تعالی.
«لِلنَّاسِ» + «نوس»: یعنی آیاتی و رسلی فقط به درد قلبی میخوره که حالت نوسان قبض و بسط نورشو بخوبی می‌فهمه!
قلب نوسان‌دار اهل نور یقین، چه زیباست!
+ «یاقوت سرخ!»

[+ قبض و بسط]:
[الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ – الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ] :
«حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ» یعنی باید قبض و بسط قلبیتو بفهمی!
پيامبر (ص) فرمود:
«إنّما ذلك بياض النّهار و سواد اللّيل».
+ «آشکار – پنهان»