Raise The Flag!
«سمک» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«سَمَكَ في الدرج»
«سنام سامك»
+ «آتشبس! دار هدنة!»
اون نردبانی که باید پاهاتو مرتب روی پلههاش بذاری و بری بالا،
اون یادآوری معالم ربانی صاحبان نور در لحظه لحظۀ تقدیرات روزمره زندگی است!
+ «سُلَّم»
+ «اقامة صلاة»
اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْمَدْحُوَّاتِ وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ!
يَا سَامِكَ السَّمَاءِ!
ارتفاع، عروج علمی و عملی، درجات بهشتی، همه و همه، برای اهل نور، به میزان یقین و باوری که نسبت به نور علوم ربانی و عمل به آن در دل شرایط دارند، بستگی دارد و به این میزان ارتفاع و علو، صاحب و مالک اسم الله نورانی «یا سامک» خواهند بود، ان شاء الله تعالی.
«سمك البيت: مسافة أعلاه الى أسفله = ارتفاع»
+ «صعود»
+ «رقی»
+ «مافوق»
+ «علو»
+ مفهوم «آشکار»
«يَا سَامِكَ السَّمَاءِ»
+ «رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها»
علوم نورانی، نردبان ترقی علمی و عملی ماست.
«سَمْكُ البيت: سقفه»
+ «صمد»
«النجوم السَّوَامِكُ: المرتفعة»
ستارگان هدایت و رفیع الدرجه!
«اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْمَدْحُوَّاتِ وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ»:
هر کسی به جایی رسیده و بالا رفته و رشد کرده، حتما امتحانات سخت کربلای روزمرۀ زندگی خودشو با یادآوری معالم ربانی ماخوذ از صاحبان نور با موفقیت پاس کرده و تونسته این کار رو بکنه، لذا داعم «دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ» و بالابرندۀ این مسموک، علوم آل محمد ع است و بس.
پرچم نورانی در قلب سلیم، برافراشته میشود!
نور، قلب را برپا میدارد! رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها!
رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها
[سورة النازعات (۷۹): الآيات ۲۷ الى ۴۶]
أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها (۲۷)
آيا آفرينش شما دشوارتر است يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است؟
رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها (۲۸)
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد،
وَ أَغْطَشَ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها (۲۹)
و شَبَش را تيره و روزش را آشكار گردانيد،
وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها (۳۰)
و پس از آن، زمين را با غلتانيدن گسترد،
أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها (۳۱)
آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،
وَ الْجِبالَ أَرْساها (۳۲)
و كوهها را لنگر آن گردانيد،
مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ (۳۳)
[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد.
اللَّهُمَّ سَامِکَ الْمَسْمُوکَاتِ
+ «ثمانیة»
+ «صلی»
امام صادق علیه السلام:
عَن عَبْدِ اللَّهِبْنِسِنَانٍ قَال
کُنَّا عِنْدَ أَبِیعَبْدِاللَّهِ جَمَاعَهًْ مِنْ أَصْحَابِنَا
فَقَالَ لَنَا ابْتِدَاءً
کَیْفَ تُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ
فَقُلْنَا نَقُولُ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
فَقَالَ کَأَنَّکُمْ تَأْمُرُونَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ
فَقُلْنَا
فَکَیْفَ نَقُولُ
قَالَ تَقُولُونَ
اللَّهُمَّ سَامِکَ الْمَسْمُوکَاتِ
وَ دَاحِیَ الْمَدْحُوَّاتِ
وَ خَالِقَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ
أَخَذْتَ عَلَیْنَا عَهْدَکَ وَ اعْتَرَفْنَا بِنُبُوَّهًْ مُحَمَّدٍ وَ أَقْرَرْنَا بِوَلَایَهًْ عَلِیِّبْنِأَبِیطَالِبٍ
فَسَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا
وَ أَمَرْتَنَا بِالصَّلَاةِ عَلَیْهِمْ
فَعَلِمْنَا أَنَّ ذَلِکَ حَقٌّ فَاتَّبَعْنَاهُ
اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ أُشْهِدُ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً
وَ الثَّمَانِیَةَ حَمَلَةَ الْعَرْشِ
وَ الْأَرْبَعَةَ الْأَمْلَاکَ خَزَنَةَ عِلْمِکَ
أَنَّ فَرْضَ صَلَاتِی لِوَجْهِکَ وَ نَوَافِلِی وَ زَکَاتِی وَ مَا طَابَ لِی مِنْ قَوْلٍ وَ عَمَلٍ عِنْدَکَ فَعَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ أَنْ تُوصِلَنِی بِهِمْ وَ تُقَرِّبَنِی بِهِمْ لَدَیْکَ کَمَا أَمَرْتَنِی بِالصَّلَاةِ عَلَیْهِ
وَ أُشْهِدُکَ أَنِّی مُسَلِّمٌ لَهُ وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِ غَیْرُ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ
فَزَکِّنَا بِصَلَوَاتِکَ وَ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ إِنَّهُ فِی وَعْدِکَ وَ قَوْلِکَ
هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ
وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً کَرِیماً
فَأَزْلِفْنَا بِتَحِیَّتِکَ وَ سَلَامِکَ
وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِأَجْرٍ کَرِیمٍ مِنْ رَحْمَتِکَ
وَ اخْصُصْنَا مِنْ مُحَمَّدٍ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلَاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ
وَ زَکِّنَا بِصَلَاتِهِ وَ صَلَوَاتِ أَهْلِ بَیْتِهِ
وَ اجْعَلْ مَا آتَیْتَنَا مِنْ عِلْمِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ مُسْتَقَرّاً عِنْدَکَ مَشْفُوعاً لَا مُسْتَوْدَعاً
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
عبداللهبنسنان گوید:
گروهی از اصحاب نزد امام صادق ع بودیم.
امام ع به ما فرمود:
«بر پیامبر ص چگونه صلوات میفرستید»؟
گفتیم:
«میگوییم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».
فرمود:
«گویا شما خداوند را امر میکنید که بر پیامبر ص درود بفرستد».
پرسیدیم: «پس چگونه صلوات بفرستیم»؟
امام فرمود:
«بگویید: خداوندا!
تو که قابض و باسط همه چیز هستی
و خالق زمین و آسمانها هستی
تو با ما عهدی بستی و ما به نبوّت محمّد ص اعتراف کردیم و ولایت علیبتابیطالب را پذیرفتیم،
پس شنیدیم و اطاعت کردیم.
و ما را به نماز دستور دادی پس با آن عمل دانستیم که این حق است و از آن پیروی کردیم.
خداوندا!
من به تو و محمد ص و علی ع و هشت حامل عرش و چهار فرشته خزانهدار علم تو گواهی میدهم که نمازهای واجب و مستحب و زکات و سخنان و اعمال نیک من بهخاطر توست.
پس ای خداوند از تو میخواهم که بر محمّد و آل محمّد درود برسانی و مرا در نزد خود به آنان نزدیک کنی، همانطور که مرا به درود فرستادن به او امر کردی.
و تو را گواه میگیرم که من تسلیم امر او و اهل بیت او گشتهام
و در این راه تکّبر و نخوتی ندارم.
پس با درودهای خود و درود فرشتگانت ما را پاکیزه گردان که ما را به آن وعده دادهای:
هُوَ الَّذی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً* تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً کَرِیماً؛
پس با تحیت و سلام خود ما را مقرّب گردان
و با اجر کریمی از رحمت خود بر ما منّت گذار و ما را از جانب محمّد ص به افضل درودها اختصاص بده و برایشان درود بفرست که درود تو آرامش است برای ایشان
و با درود او و اهل بیتش ما را پاکیزه گردان
و آنچه را که از علم و معرفت آنها به ما دادهای، در نزد خود ثابت نگاهدار
بصورت شفاعتشده نه بصورت ودیعهگذاشته شده،
ای مهربانترین مهربانان!