مشتقات واژه حفظ در 6 آیه از سوره یوسف ع بکار رفته است.
حفظ یوسف ع، یعنی آشکار نمودن اندیشه یوسف ع در دل شرایط!
حالا کی ادعا میکنه که میتونه در دل شرایط، یوسف ع و اندیشه اونو حفظ و آشکار کنه؟!
در کنار هر بی‌تحملی، یک سرِ بریده‌!
در کنار هر عدم گذشت از دلخواهی، یک خون به ناحق ریخته شده‌!
در کنار هر بی‌وفایی، یک آبروی به ناحق ریخته شده‌!
حسود، نور تقدیر رو فدای تمنای خودش میکنه،
لذا به خون و آبرو و مال دیگران رحم نمیکنه!
این یعنی داستان تکراری کربلا!
حسودی که به نورش پشت کرده،
باید بدونه که برای او دیگه از مصونیت نورانی خبری نیست!
«وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ‏ حَفِيظاً»
+ «حدیث حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام»
حسود، برای کتمان نور حقیقت تلاش خودشو میکنه،
غافل از اینکه «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ‏ لَحافِظُونَ».

[سورة يوسف (۱۲): الآيات ۱۱ الى ۱۲]
أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ
وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (۱۲)
فردا او را با ما بفرست تا [در چمن‏] بگردد و بازى كند، و ما به خوبى نگهبان او خواهيم بود.

[سورة يوسف (۱۲): الآيات ۵۴ الى ۵۷]
قالَ اجْعَلْنِي عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ (۵۵)
[يوسف‏] گفت: «مرا بر خزانه‌‏هاى اين سرزمين بگمار، كه من نگهبانى دانا هستم.»

[سورة يوسف (۱۲): الآيات ۶۳ الى ۶۶]
فَلَمَّا رَجَعُوا إِلى‏ أَبِيهِمْ قالُوا يا أَبانا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنا أَخانا نَكْتَلْ
وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (۶۳)
پس چون به سوى پدر خود بازگشتند، گفتند: «اى پدر، پيمانه از ما منع شد. برادرمان را با ما بفرست تا پيمانه بگيريم، و ما نگهبان او خواهيم بود.»
قالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلاَّ كَما أَمِنْتُكُمْ عَلى‏ أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (۶۴)
[يعقوب‏] گفت: «آيا همان گونه كه شما را پيش از اين بر برادرش امين گردانيدم، بر او امين سازم؟ پس خدا بهترين نگهبان است، و اوست مهربانترين مهربانان.»
وَ لَمَّا فَتَحُوا مَتاعَهُمْ وَجَدُوا بِضاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قالُوا يا أَبانا ما نَبْغِي هذِهِ بِضاعَتُنا رُدَّتْ إِلَيْنا وَ نَمِيرُ أَهْلَنا وَ نَحْفَظُ أَخانا وَ نَزْدادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ (۶۵)
و هنگامى كه بارهاى خود را گشودند، دريافتند كه سرمايه‏‌شان بدانها بازگردانيده شده است. گفتند: «اى پدر، [ديگر] چه مى‏‌خواهيم؟ اين سرمايه ماست كه به ما بازگردانيده شده است. قوت خانواده خود را فراهم، و برادرمان را نگهبانى مى‏‌كنيم، و [با بردن او] يك بار شتر مى‌‏افزاييم، و اين [پيمانه اضافى نزد عزيز] پيمانه‏‌اى ناچيز است.»

[سورة يوسف (۱۲): الآيات ۸۱ الى ۸۷]
ارْجِعُوا إِلى‏ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يا أَبانا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَ ما شَهِدْنا إِلاَّ بِما عَلِمْنا وَ ما كُنَّا لِلْغَيْبِ حافِظِينَ (۸۱)
پيش پدرتان بازگرديد و بگوييد: اى پدر، پسرت دزدى كرده، و ما جز آنچه مى‏‌دانيم گواهى نمى‌‏دهيم و ما نگهبان غيب نبوديم.