رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
أَقْبَلَ أَعْرَابِیٌّ فَقَالَ:
یَا رَسُولَ الله (صلی الله علیه و آله) قَدْ ذَکَرَ اللَّهُ فِی الْقُرْآنِ شَجَرَهًًْ مُوذِیَهًًْ
وَ مَا کُنْتُ أَرَی أَنَّ فِی الْجَنَّهًِْ شَجَرَهًًْ تُوذِی صَاحِبَهَا.
فَقَالَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله):
مَا هِیَ؟
قَالَ: هِیَ السِّدْرُ فَإِنَّ لَهَا شَوْکاً.
فَقَالَ لَهُ:
قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ سِدْرٍ مَخْضُودٍ یَخْضِدُ اللَّهُ شَوْکَهُ
فَجَعَلَ مَکَانَ کُلِّ شَوْکَهًٍْ ثَمَرَهًًْ
ثُمَّ یَنْفَتِقُ الثَّمَرَهًُْ مِنْهَا عَنِ اثْنَتَیْنِ وَ سَبْعِینَ لَوْناً مِنْ طَعَامٍ مَا مِنْهَا مِنْ لَوْنٍ یُشْبِهُ الْآخَرَ.
یک عرب بادیه‌نشین خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد:
«ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)!
خداوند در قرآن نام از درخت موذی و آزاردهی برده است
و من فکر نمی‌کردم در بهشت چنین درختی باشد که صاحب خود را اذیّت می‌کند».
فرمود: «کدام درخت»؟
عرض کرد: «درخت سدر؛ زیرا دارای خار است».
پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود:
«مگر خداوند نمی‌فرماید:
فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ؛
مفهومش این است که خداوند خارهای آن را قطع می‎کند و به‌جای هر خار میوه‌ای قرار می‎دهد،
هر میوه‌ای هفتاد و دو رنگ مادّۀ غذایی دارد که هیچ‌یک شباهتی به دیگری ندارد».