Fire Emergency Evacuation Plan!
«سجو» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«سَجَى البحر: سكنت أمواجه، امواج دريا آرام گرفت.»
«عين سَاجِيَةٌ: فاترة الطّرف، چشم فروهشته و آرام.»
«تَسْجِيَةُ الميّت أي: تغطيته بالثوب، پوشاندن ميت با پارچه»
«السَّجِيَّة: طبيعت، خلق و خوى»
کتاب لغت التحقیق این مفهوم را برای این واژه ذکر کرده است:
«جريان شيء الى أن يثبت و يستديم على حالة»
انگاری قلبی که میخواست حسادتو آغاز کنه و ناآرام بشه، با آلارم تاریکی، آرام و خاموش شد و از حرکت ایستاد و این میشه سجی، میشه صوم، و درناژ حسادت و …
«وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى: أي سكن أهله أو ركد ظلامه»
قرآن بازگوکنندۀ داستان تکراری فهم نور و ظلمت دنیای قلب ماست.
+ «موت»
+ «نوم»
+ «طور خروج اضطراری! وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ!»
خدای مهربان، برای اینکه مهربانی کردن رو به ما یاد بده با چه زبانی با ما صحبت میکنه که ما کلام اونو بفهمیم و متوجه بشیم؟
با کلام نور!
با کلام نور و ظلمت!
با الضّحی و الّلیل!
وقتی نور و ظلمت قلبتو میفهمی، میبینی که خدای مهربان، بندۀ خودشو تنها نگذاشته و مدام با اوست و باهاش حرف میزنه و این کلام آنلاین مشترک بین عبد و ربّ، همون فرایند نور الولایة است که در ملکوت قلب در جریان است برای همینه که در آیه بعدی میفرماید که عالم ملکوت از عالم ملک نیکوتر است و این خیر بودن و نیکویی بخاطر همین نوری است که در قلب در جریان است و مدام خواست و مشیت خدای مهربان را به اطلاع ما میرساند و ما که قدرت انتخاب و اختیار داریم میبایست بین این کلام رحمان و وسوسه های شیطان که همسو با تمناهای ماست، یکی را اختیارا انتخاب کنیم و سرنوشت خودمونو، خودمون رقم بزنیم.
پس سورۀ ضحی همون سورۀ نور الولایة است و محتوای این سوره هم با محتوای علمی بقیۀ آیات قرآن فرقی نمیکنه و همۀ آیات قرآن فریاد میزنند که خالق برای مخلوق، نور هدایت خلق کرده و توان فهم این نور هدایت رو هم به قلبش عنایت کرده و اونو مختار هم آفریده، لذا بنده اختیارا با تن دادن به این اوامر و نواهی نورانی که همان نور و ظلمت است، همان اخم و لبخند است، همان ضحی و لیل است، میفهمه که خدای او مدام با اوست و کلام نورانی اش، او را همراهی میکند و لذا سفر انفرادی خود را با نور طی میکند تا در بی‌نهایت نور ابدیت بهشت خود متوقف گردد. المنتهی النور!
با این بیان چقدر این سوره زیبایی‌های پنهانش را برای ما آشکار میکند و ادامه آیات این سوره چقدر زیبا و شنیدنی است.
[سورة الضحى (۹۳): الآيات ۱ الى ۱۱]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَ الضُّحى (۱)
سوگند به روشنايى روز،
وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى (۲)
سوگند به شب چون آرام گيرد،
ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى (۳)
[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته، و دشمن نداشته است.
وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى (۴)
و قطعاً آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود.
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا يَكُونُ سَجِيَّتُهُ الْكَذِبَ وَ لَا الْبُخْلَ وَ لَا الْفُجُورَ
وَ لَكِنْ رُبَّمَا أَلَمَّ بِشَيْءٍ مِنْ هَذَا لَا يَدُومُ عَلَيْهِ
[مبتلا به گناه مي شود ولي هرگز معتقد به گناه نيست.]
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ
«السجيّة: الخلق و الطبيعة»