[سورة الحجرات (49): الآيات 6 الى 10] :
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا
أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلى‏ ما فَعَلْتُمْ نادِمِينَ (6)
اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد، اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد،
مبادا به نادانى گروهى را آسيب برسانيد و [بعد،] از آنچه كرده‏‌ايد پشيمان شويد.
وَ اعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ
لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ
وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ
وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ
أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ (7)
و بدانيد كه پيامبر خدا در ميان شماست.
اگر در بسيارى از كارها از [رأى و ميل‏] شما پيروى كند، قطعاً دچار زحمت مى‌‏شويد،
ليكن خدا ايمان را براى شما دوست‌‏داشتنى گردانيد و آن را در دلهاى شما بياراست
و كفر و پليدكارى و سركشى را در نظرتان ناخوشايند ساخت.
آنان [كه چنين‏‌اند] ره‌‏يافتگانند.
فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ نِعْمَةً وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (8)
[و اين‏] بخششى از خدا و نعمتى [از اوست‏]، و خدا داناى سنجيده‏‌كار است.
وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما
فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِي‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ
فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (9)
و اگر دو طايفه از مؤمنان با هم بجنگند، ميان آن دو را اصلاح دهيد،
و اگر [باز] يكى از آن دو بر ديگرى تعدّى كرد،
با آن [طايفه‌‏اى‏] كه تعدّى مى‏‌كند بجنگيد تا به فرمان خدا بازگردد.
پس اگر باز گشت، ميان آنها را دادگرانه سازش دهيد و عدالت كنيد،
كه خدا دادگران را دوست مى‏‌دارد.
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (10)
در حقيقت مؤمنان با هم برادرند،
پس ميان برادرانتان را سازش دهيد و از خدا پروا بداريد،
اميد كه مورد رحمت قرار گيريد.