ذبح تاریکی – طلوع نور! آزمونِ فرزند!

[سورة الصافات (37): الآيات 101 الى 113]: «آزمون ذبح اساعیل»

فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلِيمٍ (101)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَرى‏ فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى‏
قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)

اون تاریکی که باید ذبح بشه تا نور، توی قلبت طلوع کنه، حب مذموم نسبت به فرزند است یعنی «حسد» یعنی اگه خدا تقدیر کنه و از ابراهیم ع بخواهد که دل از اسماعیلش بِکَنَد و او تعلل نماید این میشه استعمال حسد و نارضایتی به تقدیرات و حب مذموم فرزندی که خود خدا داده و حالا اینجوری ازت میخواد تا اختیارا تن به اوامر نورانی او بدهی، گرچه ندانی حکمت کار چیست. کافیه شیطان بو بکشه و بفهمه دلت نمیخواد دست از فرزند برداری، بر فرض محال، ابراهیم ع هم که باشی، مدام سر راهت سبز میشه تا نذاره به اون «امر الله» که خودت فهمیدی، عامل باشی! لذا وقت آن رسیده که رمی جمرات کنی و از خدای خودت بخواهی که القائات شیطانی را از قلبت دور نماید، تا بتوانی با کمک نور هدایت، عیب حسادتت را کنترل نمایی و غیر فعال نگه داری تا دستور را بعینه اجرا کنی و تولید عمل صالح نورانی بنمایی.

وقتی که میخوای به دستورات نورانی عمل کنی، مگه شیطان میذاره؟! باید مدام رمی جمرات کنی ! رجم شیطان رجیم کنی!
یعنی باید مدام با حسادتت مبارزه کنی «سنگسار حسادت»!
نذاری شیطان وسوسه‌ات کنه تا بالاخره استعمال حسد نمایی!
نذاری شیطان متقاعدت کنه که راضی به تقدیرات نشی ! اینجا جای وقوف نیست «لَا يَقِفْ أَوَّلَ يَوْمٍ»!
«الْعَارِفُ مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا وَ نَزَّهَهَا عَنْ كُلِّ مَا يُبْعِدُهَا وَ يُوبِقُهَا، عارف، كسى است كه خود را بشناسد و خويشتن را از هر چيزى كه [از راه راست] دورش مى كند و به هلاكتش مى اندازد ، آزاد و پاك گرداند.»
«من عرف نفسه فقد عرف ربّه»، انگاری اینجوری بگیم: العارف من عرف نفسه بالحسادة فاعتقها بالنّور.

… پس: مدام حسد خودتو سنگسار کن!
هدفت در زندگی تیر انداختن به حسد خودت باشه، برای همینه که در دعای هنگام رمی جمرات باید بگویی «وَ ارْفَعْهُنَّ لِي فِي عَمَلِي» یعنی خدایا ان شاء الله توفیق داشته باشم در زندگی روزمره ام عملا بتونم حسادتو و در نتیجه شیطانو از خودم دور کنم «اللَّهُمَّ هَذِهِ حَصَيَاتِي فَأَحْصِهِنَّ لِي وَ ارْفَعْهُنَّ لِي فِي عَمَلِي وَ تَقُولُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُمَّ ادْحَرْ عَنِّي الشَّيْطَانَ الرَّجِيمَ اللَّهُمَّ تَصْدِيقاً بِكِتَابِكَ عَلَى سُنَّةِ نَبِيِّكَ ص اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ حَجّاً مَبْرُوراً وَ عَمَلًا مَقْبُولًا وَ سَعْياً مَشْكُوراً وَ ذَنْباً مَغْفُوراً»
رمی جمرات معنیش اینه که از حسادت خودت بیزاری میجویی، و انگاری از خودت (از حسادت خودت) بدت میاد و دوست نداری برای همیشه حسود باقی بمونی لذا هم باور داری که حسودی و هم دلت میخواد دیگه حسادتو برای همیشه بذاری کنار و این رمی جمرات و رجم شیطان فریضه‌ای است که یاد آور همان فرایند نور است.
در سرزمین نمادین منا ، کسی که مناسک حج رو مرحله به مرحله جلو میره ، وقتی پس از عرفات و مشعر به منا میرسه ، در منا قربانی میکنه و سپس سرشو میتراشه و اونوقت میره به مرحله رمی جمرات! یعنی زمانی اجازه داری به شیطان سنگ بزنی و یا زمانی دور کردن شیطان از خودت معنا و مفهوم پیدا میکنه که سر حسادت هوای نفستو بریده باشی و اینو با قربانی که از تو قبول میکنند متوجه شده باشی، حالا با قلبی وصل به نور و خالی از تاریکی حسادت [حسد غیر فعال شده] میری به دور کردن وسوسه‌های شیطانی تا بتونی عمل صالح تولید کنی!
ما میگیم وسوسه‌های شیطانی! خودش میگه دارم نصیحتتون میکنم! «إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحِينَ»
وایستادی از نصیحتهای شیطان بهره‌مند بشی؟! سنگسارش کن، برو واینستا!
بعینه برادران حسود یوسف ع هم حرف شیطان رو زدند: «وَ إِنَّا لَهُ لَناصِحُونَ» و با پدر خویش مکر کردند و گفتند: چرا فکر میکنی ما بدِ یوسف رو میخوایم؟! چرا ما رو بر یوسف امین نمیدانی؟! «قالُوا يا أَبانا ما لَكَ لا تَأْمَنَّا عَلى‏ يُوسُفَ وَ إِنَّا لَهُ لَناصِحُونَ» و تکرار قصه غمبار کربلا!
این آزمونها همه تحت نظارت خود خدا برنامه ریزی و اجرا میشه «إِنَّا جَعَلْناها فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ» تا جداسازیها صورت پذیرد. «لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَلِيماً».