دکتر محمد شعبانی راد

با نور، رهسپار راه روشن اخذ علوم آل محمد ع باش! فَانْطَلَقا … فَانْطَلَقا … فَانْطَلَقا!

Wend your way through the Light!

«طلق» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«طَلِّقَتِ الْمَرْأَة عِنْد الوِلاد
زن هنگامي كه دردش به اوج رسيد، بچه متولد شد و از درد رهايي يافت.»
«أَطْلَقْتُ‏ النَّاقَةَ مِنْ عِقَالِهَا: شتر را از پا بندش باز و رها كردم.»

با نور، رهسپار راه روشن اخذ علوم آل محمد ع باش!
فَانْطَلَقا … فَانْطَلَقا … فَانْطَلَقا!
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا رَكِبا فِي السَّفينَةِ
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا لَقِيا غُلاماً
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَيا أَهْلَ قَرْيَةٍ

طلق:
طَلِّقَتِ الْمَرْأَة عِنْد الوِلاد
و اصل الطلاق من الانطلاق،
و طلقت المراة عند الولادة فهي مطلوقة اذا تمخضت.
الانطلاق الذهاب بسهولة
و منه طلاقة الوجه
انطلاق: به آسانى راه رفتن را گويند،
و لذا گفته مى‌‏شود: (طلاقة الوجه) يعنى خوشرويى [گشاده رویی]
و (طلاقة الخلق) يعنى خوش خويى‏.
+ «عتق»
+ «هدی – نور هدایت»
أَطْلَقْتُ‏ النَّاقَةَ مِنْ عِقَالِهَا: شتر را از پا بندش باز و رها كردم.
+ «عقل»
رو به نور و پشت به تمنا: طلاق ممدوح!
رو به تمنا و پشت به نور: طلاق مذموم!
[طلق – مشی]:
اسْتَطْلَقَ البطنُ: شكم كار كرد.
أَمْشَیهُ الدّواءُ: داروى مسهل شكم او را روان ساخت.
انْطَلَقَتْ نَفْسُهُ لِلأمرِ: با شادمانى آن امر را پذيرفت.
رَجُلٌ‏ طِلْقُ‏ الوَجْهِ: مرد خندان و گشاده‏‌رو
الطَّلْق‏: بدون قيد
الطِّلْق : چيز حلال مُطلق
[طلق – قبض و بسط]:
«تَطَلَّقَ‏ وجهُهُ: چهرۀ او باز شد. اين واژه ضد «تَقَبَّضَ» است.»
قلب سلیم با یاد معالم ربانی از تاریکی جدا شده و نورانی می‌شود و این مفهوم در واژه طلق است.
[ید مطلقة – ید مغلولة]:
[نجات دادن]: «Abandoned- Released»:
نور ولایت فرایند ریلیز کردن قلبهاست از بند حسادت.
[ولایت مطلقة – ولایت مغلولة]:
«يَدُهُ‏ مطلقة: عبارة عن إيتاء النّعيم»: میگن فلانی دستش بازه و میتونه برات کاری بکنه!
«يَدٌ مَغْلُولَةٌ: عبارة عن إمساكها»: میگن فلانی دستش بسته است و دیگه از دستش کاری بر نمیاد!
در حقیقت دست صاحبان نور در اطعام علمی اهل نور، در مُلک و در ملکوت، باز است و دست لیدرهای سوء در اطعام علمی دیگران بسته است! معذلک لیدرهای سوء اصرار دارند به مخاطبین خود بقبولانند که دست آنها باز است و بسته نیست. لیدرهای سوء حسود تلاششون اینه که دست باز صاحبان نور رو ببندند و اونو مغلولة نشان دهند که این همان بینش یهود لیدرهای سوء است:
«وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ‏ أَيْدِيهِمْ‏ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ‏ يَداهُ‏ مَبْسُوطَتانِ‏»
علامت ید مطلقة اینه که کلامش در ملک و ملکوت، قلبتو روشن میکنه و می‌فهمی که ید بیضاء، هموست! و نور ولایت علمی او مدام این قلب سلیم رو هدایت میکنه، ان شاء الله تعالی.
چرا به نور ولایت محمد و آل محمد ع میگن ولایت مطلقه؟ چون دستشون بازه!
و این تنها نور ولایت اونهاست که قلب ما رو از شر حسادت، طِلق و آزاد میکنه!
انگاری قلبت به کمک نور ولایت آل محمد ع، حسدشو طلاق میده و اونو در قرنطینه نگه میداره و غیر فعالش میکنه و درناژش میکنه و قلب رو از حصار حسادت در میاره و رهایش میکند و این «رفع حصر» معنای واژه طلق است.
رهایی از حسادت، ثمره نور ولایت مطلقه آل محمد ع در قلب سلیم است.
درناژ حسادت با کمک نور مطلق!
طلاق: رفع حصر، التسريح و المفارقة
و أصل الطلاق من الانطلاق
و «طلقت المرأة عند الولادة» فهي مطلوقة إذا تمخضت
فالنكاح و التزوّج محصوريّة حاصلة بعقد و تعهّد فيما بين الزوجين، يوجب الالتزام بلوازمه،
و الطلاق رفع تلك المحصوريّة، و جعل المرأة منطلقة مرسلة من حدود الزوجيّة.
با استعمال معالم ربانی، خودتو از بند سیئه حسادت رها کن «رفع حصر».
این رهایی (روان شدن) به برکت معالم ربانی، در واژه «طلق» گنجانده شده است، یعنی با رهایی از بند سیئات، زمانی که پا در رکاب اندیشه نورانی میگذاری، به آرامشی می‌رسی که حاصل انطلاق با معالم ربانی صاحبان نور است.
+ «روان»
طلاق: «طَلِّقَتِ الْمَرْأَة عِنْد الوِلاد»
طلاق از ريشه طلق، انطلاق گرفته شده و در حقيقت به معناي رهايي زن از درد بارداري است.
«طَلِّقَتِ الْمَرْأَة عِنْد الوِلاد» زن هنگامي كه دردش به اوج رسيد، بچه متولد شد و از درد رهايي يافت.
مرحوم طبرسي مي‌گويد بنابراين خداوند مي‌خواهد بگويد اي مرد وقتي كه درد به اوج مي‌رسد ديگر تحمل پذير نيست و ادامه، هلاكت و نابودي است در اينجا بايد طلاق واقع بشود.
جناب طبرسي در مجمع البيان در باب معناي طلاق چنين مي‌گويد:
اصل واژه‌ي طلاق از اين عبارت گرفته شده است:
«و اصل الطلاق من الانطلاق، و طلقت المراة عند الولادة فهي مطلوقة اذا تمخضت» 
زماني كه درد زن باردار به اوج خود مي‌رسد به طوري كه ديگر قادر به تحمل درد نمي‌باشد، بار خود را بر زمين نهاده و آسوده مي‌شود، اعراب در وصف اين حالت اصطلاحاً مي‌گويند:
«طلقت المراة» زن از درد غير قابل تحمل، رها شد.

مشتقات ریشۀ «طلق» در آیات قرآن:

وَ إِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ‏ فَإِنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليمٌ (227)
وَ الْمُطَلَّقاتُ‏ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَةَ قُرُوءٍ وَ لا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ ما خَلَقَ اللَّهُ في‏ أَرْحامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ في‏ ذلِكَ إِنْ أَرادُوا إِصْلاحاً وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لِلرِّجالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (228)
الطَّلاقُ‏ مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْريحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلاَّ أَنْ يَخافا أَلاَّ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (229)
فَإِنْ طَلَّقَها فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّى تَنْكِحَ زَوْجاً غَيْرَهُ فَإِنْ طَلَّقَها فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يَتَراجَعا إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُها لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (230)
وَ إِذا طَلَّقْتُمُ‏ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِكُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لا تَتَّخِذُوا آياتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ ما أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتابِ وَ الْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليمٌ (231)
وَ إِذا طَلَّقْتُمُ‏ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكُمْ أَزْكى‏ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (232)
لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ‏ النِّساءَ ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَريضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنينَ (236)
وَ إِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَ‏ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَريضَةً فَنِصْفُ ما فَرَضْتُمْ إِلاَّ أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا الَّذي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاحِ وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‏ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ (237)
وَ لِلْمُطَلَّقاتِ‏ مَتاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقينَ (241)
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا رَكِبا فِي السَّفينَةِ خَرَقَها قالَ أَ خَرَقْتَها لِتُغْرِقَ أَهْلَها لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً إِمْراً (71)
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا لَقِيا غُلاماً فَقَتَلَهُ قالَ أَ قَتَلْتَ نَفْساً زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً نُكْراً (74)
فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا أَتَيا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَما أَهْلَها فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُما فَوَجَدا فيها جِداراً يُريدُ أَنْ يَنْقَضَّ فَأَقامَهُ قالَ لَوْ شِئْتَ لاَتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً (77)
وَ يَضيقُ صَدْري وَ لا يَنْطَلِقُ‏ لِساني‏ فَأَرْسِلْ إِلى‏ هارُونَ (13)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَ‏ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَما لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَها فَمَتِّعُوهُنَّ وَ سَرِّحُوهُنَّ سَراحاً جَميلاً (49)
وَ انْطَلَقَ‏ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلى‏ آلِهَتِكُمْ إِنَّ هذا لَشَيْ‏ءٌ يُرادُ (6)
سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انْطَلَقْتُمْ‏ إِلى‏ مَغانِمَ لِتَأْخُذُوها ذَرُونا نَتَّبِعْكُمْ يُريدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلامَ اللَّهِ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونا كَذلِكُمْ قالَ اللَّهُ مِنْ قَبْلُ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنا بَلْ كانُوا لا يَفْقَهُونَ إِلاَّ قَليلاً (15)
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا طَلَّقْتُمُ‏ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَ‏ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ إِلاَّ أَنْ يَأْتينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْري لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذلِكَ أَمْراً (1)
عَسى‏ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَ‏ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً (5)
فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ يَتَخافَتُونَ (23)
انْطَلِقُوا إِلى‏ ما كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
انْطَلِقُوا إِلى‏ ظِلٍّ ذي ثَلاثِ شُعَبٍ (30)

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی