«طَفِقا يَخْصِفانِ»:
+ «افعال مقاربة – افعال ناقصه – افعال شروع»
«طفق یخصف: بالاخره بیکار ننشست و از یه جایی کار رو شروع کرد!»
با یاد معالم ربانی دوباره «یا علی» گفتند و از زمین بلند شدند!
کاری که شیطان و معارین و لیدرهای سوء نکردند و نمی‌کنند و هرگز بر این باور نخواهند بود که راه برگشت نور به قلب تاریک، و توبه از گناه، و زائر اندیشۀ آل محمد ع شدن، فقط با یاد معالم ربانی صاحبان نور است و بس!
مثل بچه‌ای که میخوره زمین، اما دستشو از دست باباش ول نمی‌کنه و میدونه او میتونه باز از زمین بلندش کنه.
هیچکس جز با فهم قبض و بسط نور علمی درون قلبش، نمیتونه رو پای خودش بایستد «رجل» و مردی شود «ذکر»، و بال در آورد و پرواز کند «وفی»، و همه این موفقیتها به اینه که به این فهم و تفقه و بصیرت برسی که از روی قبض و بسط قلبی خودت، کلام امر و نهی عالَم بالا رو بفهمی و عامل به نور ولایت ولی خدا باشی، ان شاء الله تعالی.

آدم و حوا علیهما السلام، بعد از اشتباهی که مرتکب شدند، بالاخره یه جوری عیب کارشونو وصله پینه کردن! چجوری؟ با یاد معالم ربانی آل محمد ع!
«طفقت‏: يعنى روى آوردم و گرفتم.»
خودتو به نور معالم ربانی در دل تقدیرات و آیاتی که برای تو مقدر میشه، نزدیک کن!
«ولی – نزدیک»
«فرمان رو بده دست مَلَک موکل قلبت!»
+ «حکم»
معالم ربانی و آیات رو تکذیب نکن!
خودتو به علوم صاحبان و حاملان نور برسان!
با آیات گرم بگیر! بوسه بر آیات بزن! اینجوری پی به عیبت می‌بری!
اینجوری پی به مربی خودت می‌بری!
«معرفة الامام بالنورانیة»!
اینجوری «من عرف نفسه فقد عرف ربه» در مورد تو تحقق پیدا میکنه!
تحت هیچ شرایطی، از صاحب نورت فاصله نگیر!
هیچوقت نورت رو دست‌ِکم نگیر!
خیال نکن این فاصله گرفتن به نفع توست!
از مشکلات فرار نکن!
برو جلو ببین چه خبره!
آیت چی داره به تو میگه!
با تقدیراتت هم‌کلام شو!
آیات مسومة اند! با تو کار دارند!
روی آیات، اسم تو رو نوشتند!
این پاکت که به نام تو و آدرس تو، اومده در خونت، رو باز کن و ببین توش چی نوشته!
اونو پاره نکن و نندازش سطل آشغال!
باز هم برات از این نامه‌ها اینقدر میاد تا روتو کم کنی!
واژه زیبای «طفق» اینو بهت میگه که مدام با نورت باش! مدام یاد معالم ربانی آویزۀ گوشِت باشه!
مدام گنبد علی بن موسی ع گوشۀ چشمت باشه!
«طَفِقا يَخْصِفانِ: انّما ذكر لتأكيد الربط و في مقام الاشعار الى الشروع في الخصف، فهو من أفعال المقاربة»
«فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبينٌ»
«فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏»