رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ:
قُلْتُ لِلنَّبِيِّ ص أَوْصِنِي
قَالَ عَلَيْكَ بِمَوَدَّةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع
وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنْ عَبْدٍ حَسَنَةً حَتَّى يَسْأَلَهُ عَنْ حُبِّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ هُوَ تَعَالَى أَعْلَمُ فَإِنْ جَاءَهُ بِوَلَايَتِهِ قَبِلَ عَمَلَهُ عَلَى مَا كَانَ مِنْهُ وَ إِنْ لَمْ يَأْتِ بِوَلَايَتِهِ لَمْ يَسْأَلْهُ عَنْ شَيْ‏ءٍ ثُمَّ أَمَرَ بِهِ إِلَى النَّارِ
يَا ابْنَ عَبَّاسٍ
وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّ النَّارَ لَأَشَدُّ غَضَباً عَلَى مُبْغِضِ عَلِيٍّ ع مِنْهَا عَلَى مَنْ زَعَمَ أَنَّ لِلَّهِ وَلَداً
يَا ابْنَ عَبَّاسٍ
لَوْ أَنَّ الْمَلَائِكَةَ الْمُقَرَّبِينَ وَ الْأَنْبِيَاءَ الْمُرْسَلِينَ اجْتَمَعُوا عَلَى بُغْضِهِ وَ لَنْ يَفْعَلُوا لَعَذَّبَهُمُ اللَّهُ بِالنَّارِ
قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ هَلْ يُبْغِضُهُ أَحَدٌ
قَالَ
يَا ابْنَ عَبَّاسٍ نَعَمْ
يُبْغِضُهُ قَوْمٌ يَذْكُرُونَ أَنَّهُمْ مِنْ أُمَّتِي لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُمْ فِي الْإِسْلَامِ نَصِيباً
يَا ابْنَ عَبَّاسٍ
إِنَّ مِنْ عَلَامَةِ بُغْضِهِمْ لَهُ تَفْضِيلَهُمْ مَنْ هُوَ دُونَهُ عَلَيْهِ
وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً أَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنِّي
وَ لَا أَوْصِيَاءَ أَكْرَمُ عَلَيْهِ مِنْ وَصِيِّي عَلِيٍّ
قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ
فَلَمْ أَزَلْ لَهُ كَمَا أَمَرَنِي رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أَوْصَانِي بِمَوَدَّتِهِ وَ إِنَّهُ لَأَكْبَرُ عَمَلِي عِنْدِي الْخَبَرَ.
ابن عباس گفت:
به حضرت پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم عرض كردم مرا سفارشى فرما.
فرمود به تو سفارش ميكنم دوستى با على را از دست ندهى
قسم به آن كسى كه مرا به حق برانگيخت، خداوند از بنده‏‌اى كار نيك نمى‌‏پذيرد مگر اينكه از او سؤال ميكند راجع به حبّ على بن ابى طالب عليه السّلام
با اينكه خداوند خود بهتر ميداند
اگر داراى ولايت بود عملش را مى‌‏پذيرد به هر طور كه باشد.
و اگر داراى ولايت نباشد ديگر از چيزى پرسش نميكند، دستور ميدهد او را در آتش اندازند.
اى پسر عباس!
قسم به آن كس كه مرا به نبوت مبعوث كرد آتش خشمش بر دشمن على بيشتر است از كسى كه معتقد است خدا داراى فرزند است.
اى پسر عباس!
اگر ملائكه مقربين و تمام انبياى مرسل اجتماع بر دشمنى على نمايند و حال اينكه چنين كارى را نمى‌‏كنند، همه را خداوند به آتش جهنم مى‏‌افكند.
عرضكردم يا رسول اللَّه آيا كسى با او دشمنى ميورزد.
فرمود آرى پسر عباس!
گروهى كه مدعى هستند از امت منند با او دشمنى ميورزند با اينكه از اسلام بهره‏‌اى نبرده‏‌اند.
اى پسر عباس!
از علامت دشمنى آنها، مقدم داشتن كسانى است كه از آنها پائين‌‏ترند.
قسم بخدائى كه مرا به حق مبعوث كرده پيامبرى از من گرامى‌‏تر نفرستاده
و نه وصى از على وصى من گرامى‌‏تر
ابن عباس گفت:
پيوسته دستور پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را در مورد محبت على بجا مى‏‌آوردم و اين بزرگترين عمل من است.