بجس یکی از هزار واژه مترادف نور ولایت است!
ولایت فرایند «انبجاس» است:
«أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ‏ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً»
یعنی با یاد نورت، یهو توی قلبت معجزه میشه و دوازده چشمۀ نورانی بجوشش در میاد و قلبت میشه منبع نور آرامش، برای خودت و دیگران «قرض»، چون وقتی نور ولایت رو به بزرگی دیدی و باور کردی، حسادتت که تو رو در نظرت بزرگ جلوه میداد «کبر»، از بین میره و حالا تو دیگه حسود نیستی که به تقدیراتت ناراضی باشی، و خودت و اطرافیانتو ناآرام نمیکنی.

«فقه اللغة؛ خروج الماء و سيلانه من الحجر: انبَجَس‏»
یهو می‌بینی دل سنگ شکافته میشه و از وسطش چشمه‌ای نمایان میشه و آب بسیار گوارایی شروع به جوشش و بیرون آمدن می‌کنه و کم‌کم عده‌ای دور این چشمۀ آب زمزم گرد می‌آیند «نور اسماعیل ع».
این واژه زیبای «بجس» است که نام زیبای صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست که اهل نور یقین، در دل شرایط، با استعمال اندیشه آنها تولید نور آرامش عمل صالح می‌کنند، کانه یهو قلبی که تاریک و قسی بود، نرم و روشن و شکافته شده و از درونش نور آرامش و علم و حکمت ظاهر می‌شود.
خواست خدا این است که عده‌ای با عمل به نور ولایت آل محمد ع و تولید نور آرامش عمل صالح و بوی خوش آرامش، همه را میهمان سفره علمی آل محمد ع نموده «تهوی الیهم»، و طبق آیه «و شهد شاهد من اهلها» با استعمال اندیشه نورانی، تولید آرامش بنمایند.«اتمام نعمت – اتمام حجّت»
واژه «بجس» میگه وقتی قلبت منور به نور علم و حکمت شد، دیگه نمی‌تونی جلوشو بگیری و این نور پخش میشه «بثث»و خواه ناخواه تاثیر خودشو میذاره «عرض – مانکن با عرضه!».
«بجس» داستان جوشش آب زمزم از زیر پای اسماعیل ع است!
+ «فجر»
+ «عین»
+ «نبع»
+ «فلق»
اون نقطه‌ای که آب حیات از آنجا جوشش می‌کند: «طحا بالکرة»