صاحبان نور یعنی آل محمد علیهم السلام، در وجه خانم ساره، چک «الصِّكَ» کشیدند!
«فَصَكَّتْ وَجْهَها» : در وجه او چک کشید.
مبلغ چک: پسری بنام اسحاق نبی علیه السلام!
ای ساره، برو این چک رو نقدش کن که ما آل محمد ع مقدر کردیم «لَيْلَةُ الصِّكَاكِ – لَيْلَةُ الْقَدْرِ» که تو صاحب پسر شوی گرچه ظاهرا زمان باردارشدن برایت گذشته،
اما ناگهان او – [که به دلش برات شده بود!] – آثار و علائم قبل از سن یائسگی را دوباره در خود احساس کرد و این علامتی بود که فهمید صاحب نور او راست گفته و قبل از اینکه این نطفه تشکیل بشود، باید اول چک آن صادر شده و به امضاء و مهر صاحبان نورش برسد.
پس معنی «فَصَكَّتْ وَجْهَها» شاید از نظر مترجمین این باشد که ساره از شنیدن این خبر به صورت خود زد، اما در واقع معنایش این است که فاعلِ فعلِ «فَصَكَّتْ»، آل محمد ع هستند که برای ساره – که از مستقرین و دوستان آل محمد ع است – چک صادر کردند، لذا آل محمد ع که وجه الله ساره هستند، چک (برات) خرید کلیه‌ی هزینه‌های مادر شدن را، تا حتی هزینه‌ی وسایل سیسمونی نوزاد را هم، پیشاپیش پرداخت نمودند!
لذا باید در هر نیازی که به آل محمد ع داریم و برای برآوردن حاجات ما و ایجاد فرج، اول باید چک هزینه‌های لازم برای ایجاد فرج را، آل محمد ع امضاء نمایند که امضای اول و امضای دوم (امضای من پشت چک است! endorsement) مربوط به آل محمد ع و صاحبان نور است «فَصَكَّتْ وَجْهَها»، وقتی که چک امضاء شد خودت می‌فهمی که خبراییه! و بزودی فرج میرسه! علیرغم اینکه با حساب و کتابهای معمولیِ خودت، این کار اصلا غیر ممکنه، مثالش همین قسمت از آیه است که خانم ساره فرمود «عَجُوزٌ عَقِيمٌ؟!» یعنی میشه منِ پیرزن نازایی – 93 ساله و ابراهیم ع 120 ساله! – که دیگه نمیتونیم بچه‌دار بشیم، حالا قول پسردار شدن، اونم از نوع «بِغُلامٍ عَلِيمٍ» به من میدین؟! یعنی باور کنم؟! منو هدیه‌ی مقدس آل محمد ع؟! منو نور؟! منو گذشت از دلخواه و درناژ حسادت قلبم؟! منِ خرابه نشینو گلستان آل محمد ع؟! زلیخا و یوسف ع؟!!!
یعنی میشه واقعا؟! یا دارم خواب می‌بینم؟!
اینجا ساره به دلش برات شد، و فهمید که شوخی نیست و داره به نور آل محمد ع «بِغُلامٍ عَلِيمٍ» باردار میشه! «قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِيمٍ فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ‏».
داستان مهمانان ارجمند «ضَيْفِ … الْمُكْرَمِينَ» حضرت ابراهیم ع در قرآن بسیار زیبا و شنیدی و بیانگر این فرمول کلی است که واژه «چک کشیدن» در آن برای هر سوژه و موضوعی، باید اعداد و ارقام مخصوص خود آن شرایط، در این فرمول کلی جایگزین شود و نتیجه مطلوب علمی برای اهل فن حاصل گردد.