[سورة الجاثية (۴۵): الآيات ۳۱ الى ۳۷]
وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا
أَ فَلَمْ تَكُنْ آياتِي تُتْلى‏ عَلَيْكُمْ
فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِينَ (۳۱)
و اما كسانى كه كافر شدند [بدانها مى‏‌گويند:]
«پس مگر آيات من بر شما خوانده نمى‌‏شد؟
و[لى‏] تكبّر نموديد و مردمى بدكار بوديد.»
وَ إِذا قِيلَ
إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ السَّاعَةُ لا رَيْبَ فِيها
قُلْتُمْ
ما نَدْرِي مَا السَّاعَةُ
إِنْ نَظُنُّ إِلاَّ ظَنًّا وَ ما نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ (۳۲)
و چون گفته شد:
«وعده خدا راست است و شكى در رستاخيز نيست»،
گفتيد:
«ما نمى‌‏دانيم رستاخيز چيست؟
جز گمان نمى‌‏ورزيم و ما يقين نداريم.»
وَ بَدا لَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا
وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (۳۳)
و [حقيقتِ‏] بديهايى كه كرده‏‌اند، بر آنان پديدار مى‌‏شود
و آنچه را كه بدان ريشخند مى‏‌كردند، آنان را فرومى‏‌گيرد.
وَ قِيلَ
الْيَوْمَ نَنْساكُمْ كَما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا
وَ مَأْواكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ ناصِرِينَ (۳۴)
و گفته شود:
«همان‏گونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد، امروز شما را فراموش خواهيم كرد،
و جايگاهتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود.»
ذلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آياتِ اللَّهِ هُزُواً 
وَ غَرَّتْكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا
فَالْيَوْمَ لا يُخْرَجُونَ مِنْها
وَ لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (۳۵)
اين بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد
و زندگى دنيا فريبتان داد.
پس امروز نه از اين [آتش‏] بيرون آورده مى‌‏شوند،
و نه عذرشان پذيرفته مى‏‌گردد.
فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعالَمِينَ (۳۶)
پس سپاس از آن خداست:
پروردگار آسمانها و پروردگار زمين، پروردگار جهانيان.
وَ لَهُ الْكِبْرِياءُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۳۷)
و در آسمانها و زمين، بزرگى از آن اوست،
و اوست شكست‌‏ناپذير سنجيده‏‌كار.