دسترسی به افق نورانی! وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى! وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ‏ الْمُبينِ!

على عليه السّلام:
خُذُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ مِنْ مَمَرِّكُمْ لِمَقَرِّكُمْ
وَ لاَ تَهْتِكُوا أَسْتَارَكُمْ عِنْدَ مَنْ لاَ تَخْفَى عَلَيْهِ أَسْرَارُكُمْ
وَ أَخْرِجُوا مِنَ اَلدُّنْيَا قُلُوبَكُمْ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا أَبْدَانُكُمْ
فَلِلْآخِرَةِ خُلِقْتُمْ وَ فِي اَلدُّنْيَا حُبِسْتُمْ
إِنَّ اَلْمَرْءَ إِذَا هَلَكَ قَالَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ مَا قَدَّمَ وَ قَالَ اَلنَّاسُ مَا خَلَّفَ
فَلِلَّهِ إِيَّاكُمْ قَدِّمُوا بَعْضاً يَكُنْ لَكُمْ وَ لاَ تُخَلِّفُوا كُلاًّ فَيَكُونَ عَلَيْكُمْ
فَإِنَّمَا مَثَلُ اَلدُّنْيَا مَثَلُ اَلسَّمِّ يَأْكُلُهُ مَنْ لاَ يَعْرِفُهُ.
از گذرگاه دنيا براى سراى جاويدان آخرت توشه برداريد.
در پيشگاه خداوندى كه از همۀ اسرارتان آگاه است با كردار ناپسند پرده از اعمالتان بر نداريد
پيش از آن كه بدنهاى شما از دنيا رخت بركنند و به گورستان حمل شويد، دل از دنيا برگيريد و به قرارگاه هميشه جاويدتان روانه شويد،
[زيرا دل بستن به دنيا گناهى است كه تاوان سنگينى در پى دارد]
شما مردم براى آخرت آفريده شده‌ايد، نه براى دنيا اما چند روزى بر حسب مصلحت حكيمانۀ الهى در اين سراى تاريك دنيا محبوس مانده‌ايد.
بازتاب گستردۀ اعمال شما بعد از مرگ در اين است كه از يك طرف، فرشتگان گويند
براى سراى آخرت چه ذخيره‌اى تهيه نموده است‌؟
و از سويى ديگر، مردم مى‌گويند براى بازماندگان چه نگهداشته است‌؟
خداوند به شما خير دهد، هم اكنون كه مى‌دانيد راه مرگ در پيش داريد،
بعضى اندوخته‌ها را براى خويش روانه سازيد،
تنها اين بازماندگان نباشند كه از همۀ اندوخته‌هاى شما بهره‌مند شوند، اما خودتان محروم بمانيد؛
بنا بر اين بعضى اندوخته براى آنها و بعضى ديگر براى خود شما باشد
[آنگاه تشبيهى زيبا در جهت شناختن دنيا ارائه داده و فرموده است]:
مثل دنيا مثل زهرى كشنده است كه انسان ناآگاه آن را مى‌نوشد
[اما كسى كه از عواقب آن آگاه است هرگز گرداگرد آن نمى‌گردد].