امام کاظم علیه السلام:
…
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
ستایش خدا را که پروردگار جهانیان
و پدیدآورندۀ آسمان‌ها و زمین است

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ
و ستایش خدا را که آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن او است

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورَ
و ستایش خدا را که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکى‌ها و روشنایى را مقرر نمود،

ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ
سپس آنان‌که به پروردگارشان کافر شدند عدول می‌کنند.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَرَّفَنِی مَا کُنْتُ بِهِ جَاهِلًا
سپاس خداى را که مرا آگاه ساخت از آنچه به آن نادان بودم

وَ لَوْ لَا تَعْرِیفُهُ إِیَّایَ لَکُنْتُ هَالِکاً
إِذْ قَالَ وَ قَوْلُهُ الْحَقُّ:
و اگر او مرا نمی‌شناساند من از جملۀ هلاک‌شوندگان بودم
زیرا خودش فرموده و گفتارش حق است:

«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبى»
«بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان منظور دارید.»

فَبَیَّنَ لِیَ الْقَرَابَهَ فَقَالَ سُبْحَانَهُ:
آنگاه نزدیکان پیامبر را تبیین نمود و فرمود:

«إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً»
«خدا چنین می‌خواهد که هررجس و آلایشى را از اهل بیت ببرد و شما را از هرعیب پاک و منزه گرداند.»

فَبَیَّنَ لِی أَهْلَ الْبَیْتِ بَعْدَ الْقَرَابَهِ
و بعد از روشن‌گرى در مورد بستگان، اهل بیت را برایم بیان نمود

وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى مُبِیِّناً عَنِ الصَّادِقِینَ الَّذِینَ أَمَرَنَا بِالْکَوْنِ مَعَهُمْ وَ الرَّدِّ إِلَیْهِمْ بِقَوْلِهِ سُبْحَانَهُ:
و سپس خدای متعال در حالى که صادقینى را که ما را امر کرد که با آنها باشیم و اموراتمان را به سوى آنها رد کنیم به گفتار پاک خودش بیان فرمود:

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ‏»
«اى اهل ایمان، خداترس باشید و با مردان راستگوى باایمان بپیوندید.»

فَأَوْضَحَ عَنْهُمْ وَ أَبَانَ عَنْ صِفَتِهِمْ بِقَوْلِهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ‏
و آنها را واضح کرد و اوصاف آنها را آشکار نمود به گفتار خودش که فرمود:

«فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ
«پس هرکس با تو دربارۀ عیسى در مقام مجادله برآید، بعد از آن‌که به احوال او آگاهى یافتى بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانى را که به منزلۀ خودمان هستند بخوانیم،

ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ»
سپس به مباهله برخیزیم (در حق یک‌دیگر نفرین کنیم) تا دروغ‌گویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.»

فَلَکَ الشُّکْرُ یَا رَبِّ وَ لَکَ الْمَنُّ حَیْثُ هَدَیْتَنِی وَ أَرْشَدْتَنِی
پس تو را شکر اى پروردگار و منّت براى توست، آن‌گاه که مرا هدایت کردى و ارشادم نمودى

حَتَّى لَمْ یَخَفْ عَلَیَّ الْأَهْلُ وَ الْبَیْتُ وَ الْقَرَابَهُ
تا اهل و خانه و خویشان و نزدیکان بر من ترس نداشته باشند

فَعَرَّفْتَنِی نِسَاءَهُمْ وَ أَوْلَادَهُمْ‏ وَ رِجَالَهُمْ
و تو مرا زنان و فرزندان و مردان آنها را شناساندى.

اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِذَلِکَ الْمَقَامِ الَّذِی لَا یَکُونُ أَعْظَمُ مِنْهُ فَضْلًا لِلْمُؤْمِنِینَ
خداوندا! به سوى تو تقرب می‌جویم به آن مقامی که بزرگ‌تر از آن براى مؤمنان نیست

وَ لَا أَکْثَرُ رَحْمَهً لَهُمْ
بِتَعْرِیفِکَ إِیَّاهُمْ شَأْنَهُ وَ إِبَانَتِکَ فَضْلَ أَهْلِهِ
و مقامی که پررحمت‌تر از آن براى مؤمنان نیست
به سبب معرفى تو مقام او را به آنان و ظاهر ساختن تو فضل اهل او را

الَّذِینَ بِهِمْ أَدْحَضْتَ بَاطِلَ أَعْدَائِکَ
وَ ثَبَّتَّ بِهِمْ قَوَاعِدَ دِینِکَ
آنانى که باطل دشمنانت را با آنها برطرف ساختى
و پایه‌هاى دینت را با آنان ثابت کردى

وَ لَوْ لَا هَذَا الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِی أَنْقَذْتَنَا بِهِ 
و اگر نبود این مقام پسندیده‌اى که تو ما را به آن نجات دادى و دلالت کردى

وَ دَلَلْتَنَا عَلَى اتِّبَاعِ الْمُحِقِّینَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ
بر پیروى حق‌داران از اهل بیت پیغمبرت،

الصَّادِقِینَ عَنْکَ
راست‌گویان درباره‌ى تو،

الَّذِینَ عَصَمْتَهُمْ مِنْ لَغْوِ الْمَقَالِ وَ مَدَانِسِ الْأَفْعَالِ
آنانى که آنها را عصمت داده‌اى از گفته‌هاى باطل و کارهاى چرکین،

لَخُصِمَ أَهْلُ الْإِسْلَامِ
با اهل اسلام خصومت می‌شد.

وَ ظَهَرَتْ کَلِمَهُ أَهْلِ الْإِلْحَادِ وَ فِعْلُ أُولِی الْعِنَادِ
و گفتار منکرین خدا و کارهاى دشمنان آشکار می‌گشت،

فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَنُّ وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَى نَعْمَائِکَ وَ أَیَادِیکَ
پس سپاس مخصوص توست و منت سزاوار توست و شکر براى توست بر نعمت‌هایت و عطاهایت.

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا! پس درود فرست بر محمد و آل محمد

الَّذِینَ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَقَدْتَ فِی رِقَابِنَا وَلَایَتَهُمْ
آنانى را که طاعتشان را بر ما واجب کردى و دوستى آنان را به گردن ما انداختى

وَ أَکْرَمْتَنَا بِمَعْرِفَتِهِمْ وَ شَرَّفْتَنَا بِاتِّبَاعِ آثَارِهِمْ وَ ثَبَّتَّنَا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ
و به معرفت آنها ما را گرامی داشتى و به پیروى آثار آنان ما را شرافت بخشیدى و به گفتار ثابتى

الَّذِی عَرَّفُونَاهُ فَأَعِنَّا عَلَى الْأَخْذِ بِمَا بَصَّرُونَاهُ وَ اجْزِ مُحَمَّداً
که آنها به ما معرفى کردند ما را ثابت گردانیدى، پس ما را به گرفتن آنچه ما را به آن بینا ساختند کمک کن و از ما عنایت فرما به محمد

صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَنَّا أَفْضَلَ الْجَزَاءِ بِمَا نَصَحَ لِخَلْقِکَ
-درود تو بر او و خاندانش باد- بهترین پاداش را، به خاطر نصیحت خلق تو

وَ بَذَلَ وُسْعَهُ فِی إِبْلَاغِ رِسَالاتِکَ وَ أَخْطَرَ بِنَفْسِهِ فِی إِقَامَهِ دِینِکَ
و کوشش زیاد در رساندن پیغام‌هاى تو و به خطر انداختن نفس خود در به پا داشتن دین تو

وَ عَلَى أَخِیهِ وَ وَصِیِّهِ وَ الْهَادِی إِلَى مَنْ بَعْدَهُ دِینَهُ وَ الْمُقِیمِ سُنَّتَهُ
و بر برادرش و وصیش و راهنماى بعدش به سوى دین خود و به پادارندۀ سنتش،

عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ صَلِّ عَلَى الْأَئِمَّهِ مِنْ أَبْنَائِهِ الصَّادِقِینَ
على امیر مؤمنان درود خدا بر او باد پاداش، و درود فرست بر امامان از فرزندان او، آنانى که راست‌گویانند

الَّذِینَ وَصَلْتَ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِکَ وَ أَدْخِلْنَا بِشَفَاعَتِهِمْ دَارَ الْکَرَامَهِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و پیروى آنها را به پیروى خودت متصل ساختى و به شفاعت آنها ما را به بهشت داخل گردان، اى مهربان‌ترین مهربانان!

اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَصْحَابُ الْکِسَاءِ وَ الْعَبَاءِ یَوْمَ الْمُبَاهَلَهِ
بار خدایا! آنان اصحاب کسا و عباى روز مباهله‌اند.

اللَّهُمَّ اجْعَلْهُمْ شُفَعَاءَنَا وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ ذَلِکَ الْمَقَامِ الْمَحْمُودِ
خداوندا! آنان را شفیعان ما قرار ده و به حق آن مقام پسندیده

وَ الْیَوْمِ الْمَشْهُودِ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَتُوبَ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
و روز حاضرشونده از تو می‌خواهیم ما را بیامرزى و توبۀ ما را قبول کنى. قطعا تو توبه‌پذیر مهربانى.

اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّ أَرْوَاحَهُمْ وَ طِینَتَهُمْ وَاحِدَهٌ وَ هِیَ الشَّجَرَهُ
خداوندا! من گواهم که ارواح آنان و طینت آنان یکى است و آن درختى است

الَّتِی طَابَ أَصْلُهَا وَ فَرْعُهَا وَ أَغْصَانُهَا وَ أَوْرَاقُهَا
که اصل و فرع آن پاک و شاخه‌ها و برگ‌هاى آن پاک‌اند.

اللَّهُمَّ ارْحَمْنَا بِحَقِّهِمْ وَ أَجِرْنَا مِنْ مَوَاقِفِ الْخِزْیِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
خداوندا! به حقّ ایشان بر ما رحم کن و به حق ایشان از ایستگاه‌هاى رسوایى در دنیا و آخرت پناهمان ده

بِوَلَایَتِهِمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَ الْأَمْنِ مِنْ أَهْوَالِ یَوْمِ الْقِیَامَهِ
به حق ولایتشان و ما را از ترس‌هاى روز قیامت به جاى امن برسان

بِحُبِّهِمْ وَ إِقْرَارِنَا بِفَضْلِهِمْ وَ اتِّبَاعِنَا آثَارَهُمْ وَ اهْتِدَائِنَا بِهُدَاهُمْ وَ اعْتِقَادِنَا مَا عَرَّفُونَاهُ مِنْ تَوْحِیدِکَ
به حق دوستى آنها و اقرار ما به فضیلت آنها و پیروى از آثار آنها و به هدایت یافتن ما به هدایت آنها و به اعتقاد ما به یگانگى تو که آنها معرفى کردند.

وَ وَقَفُونَا عَلَیْهِ مِنْ تَعْظِیمِ شَأْنِکَ وَ تَقْدِیسِ أَسْمَائِکَ وَ شُکْرِ آلَائِکَ
و آنچه ما را بر آن استوار داشتند از بزرگ داشتن شأن تو و پاک داشتن نام‌هاى تو و شکر نعمت‌هایت

وَ نَفْیِ الصِّفَاتِ أَنْ تَحُلَّکَ وَ الْعِلْمِ أَنْ یُحِیطَ بِکَ وَ الْوَهْمِ
و نفى صفاتى که بر تو حلول کند و علمی که به تو احاطه داشته باشد و وهمی که بر تو واقع شود

أَنْ یَقَعَ عَلَیْکَ فَإِنَّکَ أَقَمْتَهُمْ حُجَجاً عَلَى خَلْقِکَ وَ دَلَائِلَ عَلَى تَوْحِیدِکَ وَ هُدَاهً تُنَبِّهُ عَلَى أَمْرِکَ،
و قطعا تو آنان را حجّت‌هاى بر خلقت و دلایل یگانگى‌ات و راه‌نمایانى که امر تو را آگاه می‌کنند

وَ تَهْدِی إِلَى دِینِکَ وَ تُوضِحُ مَا أَشْکَلَ‏ عَلَى عِبَادِکَ وَ بَاباً لِلْمُعْجِزَاتِ
و به سوى دین تو هدایت می‌کنند و آنچه بر بندگانت مشکل شد توضیح می‌دهند و درهاى معجراتى

الَّتِی یَعْجِزُ عَنْهَا غَیْرُکَ وَ بِهَا تَبِینُ حُجَّتُکَ وَ تَدْعُوَ إِلَى تَعْظِیمِ السَّفِیرِ بَیْنَکَ
که غیر تو از آنها عاجز است و به سبب آنها حجت تو آشکار می‌شود و تو به سوى بزرگ‌داشت سفیر بین خودت

وَ بَیْنَ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ الْمُتَفَضِّلُ عَلَیْهِمْ حَیْثُ قَرَّبْتَهُمْ مِنْ مَلَکُوتِکَ وَ اخْتَصَصْتَهُمْ بِسِرِّکَ
و بین بندگانت ما را خوانده‌اى و تو بر آنان تفضل نموده‌اى، زیرا آنها را از پادشاهى خود به ما نزدیک کردى و آنان را به اسرار خود مخصوص قرار دادى

وَ اصْطَفَیْتَهُمْ لِوَحْیِکَ وَ أَوْرَثْتَهُمْ غَوَامِضَ تَأْوِیلِکَ رَحْمَهً لِخَلْقِکَ وَ لُطْفاً بِعِبَادِکَ
و آنان را براى وحى خود برگزیدى و آنان را وارثان مشکلات تأویل خود قرار دادى به خاطر مهربانى براى خلقت و لطف به بندگانت

وَ حَنَاناً عَلَى بَرِیَّتِکَ وَ عِلْماً بِمَا تَنْطَوِی عَلَیْهِ ضَمَائِرُ أُمَنَائِکَ وَ مَا یَکُونُ مِنْ شَأْنِ صَفْوَتِکَ
و منت بر آفریدگانت و از راه دانش به آنچه دل‌هاى امینانت را پوشانده است و آنچه از شأن برگزیدگان توست.

وَ طَهَّرْتَهُمْ فِی مَنْشَئِهِمْ وَ مُبْتَدَئِهِمْ وَ حَرَسْتَهُمْ مِنْ نَفْثِ نَافِثٍ إِلَیْهِمْ
و منشأ و ابتداى آنان را پاک نمودى و آنها را از سحر و جادو محافظت کردى

وَ أَرَیْتَهُمْ بُرْهَاناً عَلَى مَنْ عَرَضَ بِسُوءٍ لَهُمْ
و برهان را بر کسى که غرض سوئى به آنها داشت به آنها نشان داده‌اى،

فَاسْتَجَابُوا لِأَمْرِکَ وَ شَغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِطَاعَتِکَ وَ مَلَئُوا أَجْزَاءَهُمْ مِنْ ذِکْرِکَ
پس آنها امر تو را اجابت کردند و خودشان را به طاعت تو مشغول داشتند و از یاد تو تمام اجزایشان را پر کردند

وَ عَمَرُوا قُلُوبَهُمْ بِتَعْظِیمِ أَمْرِکَ وَ جَزَّءُوا أَوْقَاتَهُمْ فِیمَا یُرْضِیکَ
و دل‌هاشان را به بزرگ‌داشت امر تو آباد ساختند و اوقاتشان را در راه رضاى تو تقسیم نمودند

وَ أَخْلَوُا دَخَائِلَهُمْ مِنْ مَعَارِیضِ الْخَطَرَاتِ الشَّاغِلَهِ عَنْکَ فَجَعَلْتَ قُلُوبَهُمْ مَکَامِنَ لِإِرَادَتِکَ
و دل‌هاشان را از عارضه‌هاى اشتغالات غیر تو خالى کرده‌اند، پس تو دل‌هاى آنها را جایگاه ارادۀ خودت

وَ عُقُولَهُمْ مَنَاصِبَ لِأَمْرِکَ وَ نَهْیِکَ
وَ أَلْسِنَتَهُمْ تَرَاجِمَهً لِسُنَّتِکَ
ثُمَّ أَکْرَمْتَهُمْ بِنُورِکَ
و عقل‌هاى آنها را جاى امر و نهیت قرار دادى
و زبان آنان را ترجمه‌کنندۀ طریقۀ خودت ساختى،
و سپس آنان را به نور خودت گرامی داشتى

حَتَّى فَضَّلْتَهُمْ مِنْ بَیْنِ أَهْلِ زَمَانِهِمْ وَ الْأَقْرَبِینَ إِلَیْهِمْ
فَخَصَصْتَهُمْ بِوَحْیِکَ
وَ أَنْزَلْتَ إِلَیْهِمْ کِتَابَکَ
تا آن‌که آنها را از میان اهل زمانشان و نزدیکان به سوى آنها فضیلت دادى،
پس آنان را به وحى خودت مخصوص ساختى
و کتابت را به سوى آنها فرستادى،

وَ أَمَرْتَنَا بِالتَّمَسُّکِ بِهِمْ وَ الرَّدِّ إِلَیْهِمْ وَ الِاسْتِنْبَاطِ مِنْهُمْ
و ما را به چنگ زدن به آنها و رد کردن به سوى آنها و استنباط آنها امر نموده‌اى.

اللَّهُمَّ قَدْ تَمَسَّکْنَا بِکِتَابِکَ وَ بِعِتْرَهِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ
بار خدایا! ما به کتاب تو چنگ زده‌ایم و به عترت پیغمبر تو-درود تو بر آنها-

الَّذِینَ أَقَمْتَهُمْ لَنَا دَلِیلًا وَ عَلَماً وَ أَمَرْتَنَا بِاتِّبَاعِهِمْ
آنانى که آنها را دلیل و علم براى ما قرار دادى و ما را به پیروى آنها امر کرده‌اى.

اللَّهُمَّ فَإِنَّا قَدْ تَمَسَّکْنَا بِهِمْ فَارْزُقْنَا شَفَاعَتَهُمْ حِینَ یَقُولُ الْخَائِبُونَ
(فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِینَ وَ لَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ) [5]
بار خدایا! ما به آنها چنگ زده‌ایم، پس شفاعت آنان را هنگامی که ناامیدان می‌گویند:
«براى ما شفاعت‌کنندگان و دوست صمیمی و خویشاوندى نیست» روزى ما گردان

وَ اجْعَلْنَا مِنَ الصَّادِقِینَ الْمُصَدِّقِینَ لَهُمْ الْمُنْتَظِرِینَ لِأَیَّامِهِمْ النَّاظِرِینَ إِلَى شَفَاعَتِهِمْ
و ما را از راست‌گویان، باورکنندگان آنها، منتظرین روزگار آنها و نظرکنندگان به سوى شفاعت آنها قرار ده

وَ لَا تُضِلَّنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ
و ما را بعد از هدایت کردنت گمراه مگردان و از نزد خودت رحمتى براى ما ببخش، قطعا تو بخشنده‌اى. آمین اى پروردگار عالمیان!

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ وَ عَلَى أَخِیهِ وَ صِنْوِهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ قِبْلَهِ الْعَارِفِینَ
خدایا درود فرست بر محمد پیغمبرت و بر برادر و وصى او امیر مؤمنان و پیشواى عارفان

وَ عَلَمِ الْمُهْتَدِینَ وَ ثَانِی الْخَمْسَهِ الْمَیَامِینِ الَّذِی فَخَرَ بِهِمُ الرُّوحُ الْأَمِینُ
و نشانۀ هدایت‌یافتگان و دومین پنج تن مبارک، آنهایى که روح الامین به آنها فخر کرده

وَ بَاهَلَ اللَّهُ تَعَالَى بِهِمُ الْمُبَاهِلِینَ فَقَالَ وَ هُوَ أَصْدَقُ الْقَائِلِینَ‏
و خدا به سبب آنها با مباهله‌کنندگان مباهله نمود و فرمود در حالى که او راست‌گوترین راست‌گویان است

(فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ
«پس هرکس با تو دربارۀ عیسى در مقام مجادله برآید بعد از آن‌که به احوال او آگاهى یافتى، بگو: بیایید ما و شما فرزندان

وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ)[6]
و زنان و کسانى را که به منزلۀ خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یک‌دیگر نفرین کنیم) تا دروغ‌گویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم» .

‏ ذَلِکَ الْإِمَامُ الْمَخْصُوصُ بِمُؤَاخَاتِهِ یَوْمَ الْإِخَاءِ وَ الْمُؤْثِرُ بِالْقُوتِ بَعْدَ ضُرِّ الطَّوَى
آن امام مخصوص به برادرى اوست، روزى که برادرى کردند و ایثارکنندۀ به غذاى شبش بعد از ضرر پیچیده

وَ مَنْ شَکَرَ اللَّهُ سَعْیَهُ فِی هَلْ أَتَى وَ مَنْ شَهِدَ بِفَضْلِهِ مُعَادُوهُ
و کسى که خدا از او در سورۀ هل اتى تشکر نمود و دشمنانش به فضیلت او شهادت دادند

وَ أَقَرَّ بِمَنَاقِبِهِ جَاحِدُوهُ مَوْلَى الْأَنَامِ وَ مُکَسِّرُ الْأَصْنَامِ وَ مَنْ لَمْ تَأْخُذْهُ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لَائِمٍ
و انکارکنندگانش به مناقبش اقرار نمودند، مولاى مردم و شکنندۀ بت‌ها و کسى که در راه خدا، ملامت ملامت‌کنندگان او را فرانگرفته،

صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا طَلَعَتْ شَمْسُ النَّهَارِ وَ أَوْرَقَتِ الْأَشْجَارُ
درود خدا بر او و آلش مادام که آفتاب طلوع می‌کند در روز و درختان برگ می‌کنند

وَ عَلَى النُّجُومِ الْمُشْرِقَاتِ مِنْ عِتْرَتِهِ وَ الْحُجَجِ الْوَاضِحَاتِ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ.
و (درود خدا بر) ستارگان درخشان از عترت او و حجت‌هاى آشکار از فرزندان او.