غوص:
اهل نور، از تاریکی قلبش و تکلمات شیطان، متوجه عیب حسدش میشه!
با نور، شیطان را هم مسخّر خود گردان! وَ مِنَ الشَّياطينِ مَنْ يَغُوصُونَ‏ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ!
+ «اسجدوا لآدم»
+ «با نور خدایی کن!»
شیطان هم با نور، مسخر می‌شود:
«مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ!»
انگاری وقتی اهل نور باشی، یعنی قبض و بسط نورتو بفهمی، شیطان هم برای تو فعالیت میکنه و توی قلبت غواصی میکنی میگرده ببینه دیگه چه عیبی داری بهت نشون بده تا با نورت درمانش کنی.
انگاری با نور یعنی با فهم قبض و بسط نور قلبت، خدای مهربان، شیطان رو مسخر تو میکنه تا برای تو ترابلشوتینگ کنه، یعنی بره توی قلبت بگرده عیبهاتو پیدا کنه و برای تو رونمایی کنه تا تو متوجه عیبهای خودت بشی و با کمک نورت درمانش کنی، این میشه همون ساخت نوره برای سلیمان ع و میشه غواصی و بیرون آوردن جواهر از دل دریا.
انگاری وقتی قلبت با فهم نور، حفظ میشه «وَ كُنَّا لَهُمْ حافِظينَ»، حالا شیطان هم نقش اطلاع‌رسانی برای این اهل نور پیدا میکنه «وَ مِنَ الشَّياطينِ مَنْ يَغُوصُونَ‏ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ» انگاری با نورت (درک و فهم قبض و بسط نور)، شیطان رو به استخدام خودت در میاری و بمحض تاریکی قلب، متوجه تکلمات شیطان میشی که داره در گوش قلبت یه چیزایی میگه که از فهوای تکلمات شیطان متوجه عیب خودت و تمناهات میشی که برای تو رنگ داره. میفهمی کبر داری و عُجب داری و میفهمی که فلان گزینه خواست و تمنای توست و شیطان هم داره روی این مورد مانور میده.
وَ مِنَ الشَّياطينِ مَنْ يَغُوصُونَ‏ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حافِظينَ (82)
وَ الشَّياطينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَ غَوَّاصٍ‏ (37)
«يَغُوصُونَ‏ لَهُ»: شیطان در تسخیر سلیمان ع!
انگاری خدای مهربان ماموریتی که به شیطان داده، برای اهل حسد نقمت محسوب میشه و برای اهل نور، نعمت محسوب میشه یعنی اهل نور از تاریکی و تکلمات قلبشون پی به عیب خودشون میبرن و در صدد درمان عیب خودشون بر میان و اینجوری برای خودشون بنائی مستحکم میسازند، تو گویی شیطانِ مسخر قلب اونها، این بنا رو برای اونها میسازه.
+ پیامبر اکرم(ص) فرمود:
«با هر انسانی‌ یک‌ شیطان‌ است‌!»
پرسیدند حتی با ‌شما؟
فرمود: «بله، ولی‌ شیطان‌ من‌ به‌ حول‌ و قوه‌ الهی‌ تسلیم‌ شده ‌است.»‌
«خدا مرا بر شیطان [من] یاری کرد تا این‌که او به دست من تسلیم شد.»