[عقل عمید]
[القَلْب‏ العميد]
عَمَدَ [تَعَمَّدَ] لِلشَّيْ‏ءِ وَ إِلَى الشَّيْ‏ءِ: قَصَدَ
وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ‏ قُلُوبُكُمْ
اهل حسادت که در حقّ نورشون «قلبا و عمدا» جفا کردند، و مرتکب اشتباه مرگبار قتل و تهمت شدند، مشمول این آیه می‌شوند:
وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها.
[قصة بلوهر و يوذاسف] :
« قَالَ ابْنُ الْمَلِكِ :
أَعْمِدْ لِحَاجَتِي
قَالَ بِلَوْهَرُ… »
شاگرد خوب مثل بیماری است که به درمان بیماری خویش خیلی اهمیت می دهد و لذا از طبیب خود می خواهد که در تشخیص و درمان بیماری قلبی او دقت و توجه دقیق و عاقلانه و عامدانه «أَعْمِدْ لِحَاجَتِي» داشته باشد.
وَ اعْمِدْ لِأَعَمِّ الْأُمُورِ مَنْفَعَةً وَ خَيْرِهَا عَاقِبَةً
و در نظر بگير براى همۀ كارها سرانجام‏ نيك و پر فائده.
اگه میبینی که مجاهده قلبی و مطالعه برای اخذ علم، اینقدر برای دنیا و آخرتت اهمیت داره ، برای انجام این کارها یه خورده از خودت مایه بذار ، فعال باش ، تعمد داشته باش ، اکتیو باش ، پسیو نباش ، تو پیشقدم شو ، منتظر نباش یکی برای این کار مهم هلت بده ، «وَ اعْمِدْ» این فعل امر از ریشه عمد است! عمدا کارهایی بکن و برنامه ریزی هایی بکن که بتونی این دو تا کار مهم رو انجام بدی ، نگو صبر می کنم تا شرایط اینها جور بشه ! این کلک شیطانه که می خواد کار خیر رو به تاخیر بیاندازه ! عمدا خوب باش !!! انگیزه درونی برای فعال بودن را عقل ایجاد می کند در واقع نقطه شروع تعمد در امر خیر گره پیشاهنگ درون ماست که همان عقل است و خود این نقطه از نوری که درون قلب رویت می شود، تغذیه می شود « وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏» و آن مکان نورانی که این نقطه نورانی بازتاب آن نور می باشد منبع نورانی لایزال الهی آل محمد ع می باشد پس انگیزه قوی برای تعمد در خیر از عقل غالب بر هوای نفس تابع نور ولایت آغاز می شود «نور علی نور» بعد این انگیزه عاقلانه، در بدن آثار و علائمی از خود نشان می‌دهد.
وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏
و توانائى جز بخدا نيست.
قصد کردن: عمدا کاری را تصمیم گرفتن.
در قصد، معنی عمدی وجود دارد.
(شنیدی میگن: از قصد این کار رو کرد!)
قصد کردن نه این است که منتظر باشی بطور شانسی، شاید شرایط مطالعه و مجاهده جور شد.
همونطوری که اهل حسادت برای ضربه زدن به صاحبان نور عمدا قصد میکنن و تصمیم می گیرن و دنبال کار رو می گیرن « وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ » و هوای نفس آنها ول کن ماجرا نیست، پس چرا عقل نباید برای کار خوب اینقدر فعالانه در بحث شرکت کنه ؟! اگه یک گوشه کلاس بشینی و هر وقت دلت خواست گوش بدی و هر وقت نه بازیگوشی کنی که یه دفعه خوابت می بره ! بیا در کلاس درس فعالانه شرکت کن و دستتو ببر بالا و برو پای تخته و جواب بده عیبی نداره اگه جواب سوال رو اشتباه گفتی همین روحیه که اکتیوی و دوست داری یاد بگیری و خودتو به تنبلی نمی زنی خیلی خوبه !
پس برای مطالعه و مجاهده خودتو به تنبلی و مریضی و خستگی نزن و نگو حالشو ندارم، بابا بی‌خیال ولم کن و دیر نمیشه و …
در عقل باید حالت عمد و قصد وجود داشته باشد تا در سختی ها بتوان به آن تکیه نمود و شوق داشت و اعتماد نمود و استناد نمود ، عقل وصل به نور، همان عمود دین است که در انجام عمل خیر، بسیار فعال و عامدانه پیشقدم می شود .
اینها اوصاف معالم ربانی صاحبان نور است که عامدا و قصدا نور عقلش دنبال نور آل محمد راه افتاده و هر کس به درجات شوق قلبیش به این معالم ربانی، دنباله رو صاحبان نور و به تبع آن مصلی آل محمد ع خواهد بود.
عمده کار، عقل است! عقل وصل به نور!
«أنت عمدتنا في الشدائد، أى معتمدنا»،
عقل عماد است «عماد عقل».
عقل کارهاشو عمدی انجام میده نه سهوی و تصادفی و اتفاقی و باری به هرجهت!
عقل در مراقبت از نفس (درناژ حسادت)، باید فعال و عامدانه دخالت نماید و اینجا مصداق «تکلم فی ما لایعنیک» نیست، بلکه کاملا مربوط است!
اگه اینجا دخالت نکنه، پس کجا دخالت کنه!
[عمد ≠ خطا] 
شنیدی میگن: عمدا این کار رو فقط بخاطر تو که دوست داشتی انجام دادم!
اینو آقا به خانمش می گه!
چون می دونستم از رنگ آبی خوشت میاد برات روسری آبی خریدم! عمدا این کار رو کردم.
خانم که می فهمه آقاشون چقدر به فکر ایشون بوده هم خوشحال میشه هم شرمنده و هم به فکر می افته او هم عمدا تلافی کنه و آقا رو خوشحالش کنه لذا فکر می کنه آقا از چه رنگی خوشش میاد که همون رنگی جوراب براش بخره!!!
ببین اگه می گفت خانم جان یک روسری بیشتر نبود اون هم همین رنگ یا تصادفا این رنگ رو انتخاب کردم یا اصلا یادم نبود یا فکر نمی کردم و یا … که تو از این رنگ خوشت میاد ، اینقدر می تونست خانم رو تحت تاثیر قرار بده که به فکر بیفته؟!
پس عقل در کارش عمد و قصد قربة الی الله وجود داره که تحویلش می گیرن و بهش نور میدن.
برای اینکه بتونی در مقابل کار بد دیگران خودتو به تغافل بزنی،
باید عمدا بتونی این کار رو انجامش بدی.
وظیفه در مقابل کسی که عاقل نیست تغافله !!!
رابطه اراده و عقل عمدی ؟
« و انّما سمّى ذلك عمدا لاستواء ارادتك ايّاه »
اراده از عقل سرچشمه می گیرد و اراده به عقل غالب عامد تکیه می کند.
عقل چون یقین دارد کارهایش را عمدی و به جدّ و کوشش انجام می دهد
« أن تكابد أمرا بجدّ و يقين »
عقل عمود خیمه (بیت) اعتقادی قلب است و همه کارها دایر مدار عقل است.
کارهای عقل عمدیه ! و از کارش نمی شه سر درآورد و دید یا فهمید «بنای بی ستون» !
نیروی جاذبه زمین رو می بینیم؟!
« اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها »
نه، نیروی جاذبه زمین رو نمیبینیم اما آثارشو میبینیم.
اثر عقل غالب بر هوای نفس که در قلب و عقل ما شوق ایجاد می کنه مثل همون جاذبه زمینه که دیده نمیشه ولی اثرش دیده می شه پس نیروی عقل مثل جاذبه زمین خیلی قوی همه رو دور خودش جمع می کنه و جذب می کنه و اگر کسی باشه که تمایل نداشته باشه به معالم ربانی و شوق و جذبه نداشته باشه، خیلی قلبش خرابه !!!
[شوق – جاذبه زمین !!!]
زینة الارض الرجال یعنی نیروی جاذبه ای که قلب ما رو به خودش می کشه معالم ربانیه
و زینة الرجال علی بن ابیطالب ع و معالم ربانی نورانی آل محمد ع است .
وقتی مطالعه و مجاهده می کنی و شوق معالم ربانی توی قلبته انگاری بقیه بی اختیار به تو شوق پیدا می کنن و دست خودشون نیست و به تو ابراز محبت می کنن و این رو مدیون نگاه آل محمد ع به سبب عمل به این معالم ربانی باش.