Who Bears the Burden?
Who bears the burden of health care costs?
«رجب» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«رَجَّبَ النّخلةَ»
+ «ازر»
+ «قوم – اقامة صلاة»
بار سنگین هزینههای درمانی بیماری حسد منو کی بدوش میکشه؟! نور رجب!
نور رجب، سنگینی بار اصلاح و تربیت منو بدوش میکشه!
نور رجب سنگینی بار درمان حسد منو بدوش میکشه!
با نور رجب، نگران هزینههای سنگین درمان بیماری حسد قلبت نباش!
همۀ زحمتهای ما به دوش نور است! نور رجب!
«تَرْجِيبُ النخلة: ضم أغداقها إلى سعفاتها و شدها بالخوص لئلا ينفضها الريح،
أو وضع الشوك حولها لئلا يصل إليها آكل.»
«الرُّجْبَة و الرُّجْمَة بالْبَاء و الميم: أَن تُعْمَدَ النَّخْلَةُ الكريمة إذا خِيفَ عليها أَنْ تقعَ لِطولها و كثْرَةِ حَمْلها بِبِناءٍ من حِجارَةٍ تُرَجَّبُ به أي تُعْمَدُ به، و يكونُ تَرجيبُها أن يجعل حولها شوك إذا وقرت، لئلا يَرْقأ فيها راقٍ، فيجْنى ثمرها.»
«و رَجَبٌ لما أرجبوا الشجر»
«المُرَجَّبُ: المدعومُ بالرُّجْبَةِ و هي الدعامةُ التي يُدعَمُ بها»
+ «دعم»
+ «ضمم»
+ «شدد»
عرب به ستونی که زیر شاخه سنگین و پربار درخت میزنه تا شاخه نشکنه و محافظت بشه میگه «رُجْبَةِ».
فرایند [1+1] است!
+ «حجج»
+ 1000 واژه مترادف نور الولایة!
«رَجَّبَ النّخلةَ: زير درخت پايه قرار داد تا درخت كج نشود،
اطراف نخل را خار نهاد تا كسى به آن دست نيابد.»
نور ولایت فرایند «protection» است!
+ «حفظ»: حفاظت، محافظت.
+ «امن – تامین» + «حرس – حراست»
+ «سَقْفاً مَحْفُوظاً»
«وَ حَفِظْناها مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ رَجِيمٍ»
«فَاللَّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ»
+ «قوم – أَقَامَ المائلَ – أَقَامَ المعوجَّ»
«اقامة صلاة»
انگاری زیر بغل یه نفرو میگیری و کمکش میکنی تا از جاش بلند شه!
+ «عشق»
+ «شطأ»
«Substrate»: پیشماده یا سوبسترا مادهای است که آنزیم بر آن اثر میکند و تحت تاثیر آنزیمها، سوبسترا تغییر میکند و به یک یا تعدادی محصول تبدیل میشود. هر یک از مولکولهای زیستی و آلی، حتی در بعضی موارد یونها، میتوانند سوبسترا باشند.
+ «سرمایه»: «بضع – خسر»
نور ولایت فرایند تشکیل یک کمپلکس است!
کمپلکس اهل نور و صاحبان نور، در ملک و در ملکوت!
این همان فرمول زندگی است یعنی [1+1]
+ «جزء»: [جزء – اسپانسر دانا «حجج»]:
«الجُزْأَة: چوب دو شاخهاى كه با آن درخت را از زمين بلند كنند.»
+ «قوم – اقامة صلاة»
+ «أزر: تازیر الحائط، سازه نگهبان»
«اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي».
+ «وکل – توکل»
یادمه اولین باری که میخواستم کعبه رو ببینم رئیس کاروان گفت هر دعایی داری مد نظر داشته باش که قبول میشه حالا حدیثش چیه و کجاست، بماند، ولی الان از این مثال یک منظوری داشتم و اون اینه که منِ نوعی که معنی رجب رو نمیدونستم وقتی قراره برای اولین بار معنی رجب رو برام توضیح بدن و مثل بزنن باید یک صلوات زیر لب بفرستم تا وقتی بمحض اینکه معلّم میگه رجب از «رُجْبَةِ» گرفته شده میبینم این واژه توی قلبم مثل برقی روشن میشه و چشمک میزنه.
در واقع یکی دیگه از زیباترین نامهای محبوب خودم رو برای اولین بار با این واژه میشنوم و میفهمم چه نقش مهمی برام ایفا میکنه و چقدر به دردم میخوره پس چرا خوشحال نباشم که این نام رو دارم برای اولین بار میشنوم و به گوش قلبم میخوره.
رجب «رُجْبَةِ» نام زیبای صاحبان نور است که معالمشان همیشه کمک حال ما در شدائد و گرفتاریهاست و این علوم ربانی است که گرهگشای کارهای ماست.
عنقریب که شاخههای ناتوان قلب ما زیر بار آیات خم شده و بشکند اما این پایهها «رجب» و چوبهای کمکی «دَعْم شىءِ بشىءِ و تقويتِه» که این باغبان دانا زیر شاخهها میگذارد، در واقع ما را با نور معالمش همچنان سر پا نگه میدارد تا بتوانیم به نور ولایت عمل کنیم و از دلخواهها و تمناها گذشته و اعمال صالح تولید شده را به تمامی معلمان بزرگواری که در این مسیر دسترسی ما به این زنجیره نورانی علم نقش بیبدیلی داشتهاند، تقدیم بنماییم، ان شاء الله تعالی.
در واژه زیبای رجب مفهوم بزرگی و عظمت نهفته «رَجَبْتُ الرَّجُلَ: إذا هِبْتَهُ و عَظَّمْتَه»، برای ما یعنی راه دسترسی و رسیدن به نور آرامش علوم عظیم آل محمد ع، کسب علم از صاحبان نور است.
رجب، واسطه، مفصل و رابط ما با آل محمد ع است.
+ «دلو، سلسله مراتب نورانی!»
«الرَّوَاجِبُ: أصول الأصابع التي تلي الأنامل»،
«الرَّوَاجِب: مفاصل أُصول الأصابع»
اون اصل و پایه و اساس برای ما که ما رو به نور آل محمد ع پیوند علمی میدهد، در واژه رجب این مفهوم مستتر است.
مفصل، مثال زیبای دیگری برای صاحبان نور است که در واژه «رجب» نهفته است
«الرَّوَاجِب: مفاصل أُصول الأصابع».
وجود انگشت برای انجام کارها چقدر لازمه، اما مهم مفصلی است که این انگشت رو به دست متصل میکنه از این نقطه شریان، ورید و عصب و تاندون و عضله و …. وصل میشه، مادامیکه این اتصال برقرار باشه، انگشت کارشو خوب انجام میده، اما همینکه مفصل دیسلوکیت بشه، انگشت از کار میافته و دردناک میشه.
«رَجَبٌ نَهَرٌ فِي الْجَنَّةِ»:
منظور از اون نهری که در بهشت جاریه و سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل است، علوم ربانی صاحبان نور است که بینش و فرهنگ و روش غلط ما را تغییر داده و قلب ما را به نور آل محمد ع روشن نموده است:
«رَجَبٌ نَهَرٌ فِي الْجَنَّةِ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ
مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ذَلِكَ النَّهَرِ»
«و رَجَبٌ لما أرجبوا الشجر»:
در کتاب زیبای مجمع البحرین جناب طریحی به نقل از الازهری
علت نامگذاری ماهها در زبان عرب را اینگونه بیان کرده است:
«و عن الأزهري العرب تذكر الشهور كلها مجردة من لفظ شهر إلا شهري ربيع و رَمَضَانَ، و يحكى أن العرب حين وضعت الشهور وافق الوضع الأزمنة، ثم كثر حتى استعملوها في الأهلة و إن لم يوافق ذلك الزمان، فقالوا شهر رَمَضَانَ لما أَرْمَضَتِ الأرض من شدة الحر،
و شَوَّالٌ لما شالت الإبل بأذنابها للطروق،
و ذو القَعْدَةُ لما ذللوا القعدان للركوب،
و ذو الحِجَّةُ لما حجّوا،
و المُحَرَّمُ لما حرموا القتال أو التجارة،
و صَفَرٌ لما غَزَوْا و تركوا دار القوم صِفْراً،
و شهر رَبِيعٌ لما أربعت الأرض و أمرعت،
و جُمَادَى لما جمد الماء،
و رَجَبٌ لما أرجبوا الشجر،
و شَعْبَانُ لما أشعبوا العُود.»
در مورد ماه رجب ظاهرا چون در این ماه درختان به بار می نشستند و شاخه ها سنگین می شدند و احتمال شکستن شاخه ها و تلف شدن میوه ها داده می شده لذا پایه هایی زیر شاخه های درختان می گذاشتند و اینقدر نزد عرب این موضوع با اهمیت بوده که زمان انجام این کار را بنام همان عملی که پایه گذاری زیر درختان بوده نام گذاری کرده اند .
در واقع معنای رجب باید از اسم رجب در ذهن تداعی گردد و با رسیدن ماه رجب به یاد کمکهای علمی صاحبان نور بود [+ اسپانسر دانا «حجج»] که قلب ما را سر پا نگه می دارد و مانع حبط اعمال ما می شود ان شاء الله تعالی . همه ماهها باید نامش در معنا به صاحبان نور برگردد.
ماه رجب ماهی است که باید این کمک در زمینه پیش گیری از تلف شدن زحمات باشد [پیشگیری از استعمال حسادت]. آل محمد ع بواسطه صاحبان نور در این ماه عزیز رجب مطالب علمی ویژهای عنایت مینمایند، ان شاء الله که به ما در رسیدن به فرج و آرامش قلب و عدم استعمال حسد، کمک حال ویژه خواهند بود.
قسمتی از دعای امام سجاد ع در رجب :
«لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِيدٌ»
هر وقت به یاد (ذکر- خطر) صاحبان نور بیفتی،
برای باز کردن گره مشکلاتت (کرب) یک جواب حاضر توی آستینشون آماده دارند!
امام سجاد علیه السلام:
«يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ
وَ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ
لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِيدٌ
اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِيدُكَ الصَّادِقَةُ وَ أَيَادِيكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ
فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ أَنْ تَقْضِيَ حَوَائِجِي لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.»
اى كه مالك حاجات خواهندگانى،
و از باطن لب فروبستگان خبر دارى،
از سوى تو براى هر خواهشى، گوشى شنوا، و پاسخى آماده است،
خدايا به حق وعدههاى صادقانهات و نعمتهاى فراوانت و رحمت گستردهات،
از تو مىخواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،
و حاجات دنيا و آخرتم را برآورى،
چه همانا تو بر هر كارى توانايى.
جناب شیخ صدوق کتاب زیبایی بنام «فضائل الأشهر الثلاثة» دارند
احادیث آل محمد ع رو جمع آوری کردن که بسیار زیبا و به درد مطالعه میخوره
و این حدیث «أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ؟» از این کتاب زیباست.
«كِتَابُ فَضَائِلِ شَهْرِ رَجَبٍ»
[«أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ؟» – صوم – ثوی]:
ای کسانی که قدر صاحبان نور رو خوب دونستین و با یاد معالم اونها،
ناآرامیهای ناشی از حسادت خودتونو درمان کردین، شما رجبی واقعی هستین!
در مقالۀ «ثوی» و این قسمت از قرآن که در مورد حضرت یوسف ع اومده که «أَكْرِمي مَثْواهُ»،
یعنی من این صاحب نور رو که سر راه شما قرار دادم «لقط»،
باید قدرشو بدونین و یادش رو گرهگشای کارهاتون قرار بدین.
خطاب به اونایی که با قرار دادن عصای صاحبان نور زیر بغلشون (رُجبة) + (وکل – توکل)،
قدر علوم ربانی رو دونستن، ندایی از جانب خدا میاد که شما که قدر نور منو دونستین،
حالا منم قسم میخورم که قدرتونو میدونم «لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ»!
بهبه! چی میخوای دیگه؟!
نکته مهم و کلیدی در این حدیث اشاره به نماد صوم «إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ» است
که در واقع شما با کمک این علوم ربانی، تونستین تغییر بینش و بالطبع تغییر روش بدین
و حسادتونو بذارین کنار «pause» و فرهنگ آل محمد ع رو در زندگی روزمرۀ خودتون پیاده کنین
«إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي فِي شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ».
امام صادق علیه السلام:
إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ
أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ؟
فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِيءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمُلْكِ مُكَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ هَنِيئاً لَكَ كَرَامَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا عَبْدَ اللَّهِ
فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ
عِبَادِي وَ إِمَائِي
+ «عبد الله و امة الله»
وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاكُمْ [عَطَايَاكُمْ] وَ لَأُوتِيَنَّكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي فِي شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِكَتِي أَدْخِلُوا عِبَادِي وَ إِمَائِي الْجَنَّةَ
ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع
هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَيْئاً وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي [مِنْ] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.