كتاب سليم بن قيس الهلالي ؛ ج‏۲ ؛ ص۵۹۲
عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ
سَمِعْتُ سَلْمَانَ الْفَارِسِيَّ قَالَ‏
لَمَّا أَنْ قُبِضَ النَّبِيُّ ص وَ صَنَعَ النَّاسُ مَا صَنَعُوا …
… وَ قَامَ أَبُو ذَرٍّ فَقَالَ
أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الْمُتَحَيِّرَةُ بَعْدَ نَبِيِّهَا الْمَخْذُولَةُ بِعِصْيَانِهَا
إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ
إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ
ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ
وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‏
وَ آلُ مُحَمَّدٍ الْأَخْلَافُ مِنْ نُوحٍ وَ آلُ إِبْرَاهِيمَ مِنْ إِبْرَاهِيمَ وَ الصَّفْوَةُ وَ السُّلَالَةُ مِنْ إِسْمَاعِيلَ
وَ عِتْرَةُ النَّبِيِّ مُحَمَّدٍ أَهْلُ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ
وَ هُمْ كَالسَّمَاءِ الْمَرْفُوعَةِ وَ الْجِبَالِ الْمَنْصُوبَةِ وَ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ وَ الْعَيْنِ الصَّافِيَةِ وَ النُّجُومِ الْهَادِيَةِ وَ الشَّجَرَةِ الْمُبَارَكَةِ أَضَاءَ نُورُهَا وَ بُورِكَ زَيْتُهَا
مُحَمَّدٌ خَاتَمُ الْأَنْبِيَاءِ وَ سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ
وَ عَلِيٌّ وَصِيُّ الْأَوْصِيَاءِ وَ إِمَامُ الْمُتَّقِينَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ
وَ هُوَ الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ وَ الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ وَ وَصِيُّ مُحَمَّدٍ وَ وَارِثُ عِلْمِهِ
وَ أَوْلَى النَّاسِ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَا قَالَ اللَّهُ
النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ
وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ‏
فَقَدِّمُوا مَنْ قَدَّمَ اللَّهُ وَ أَخِّرُوا مَنْ أَخَّرَ اللَّهُ
وَ اجْعَلُوا الْوَلَايَةَ وَ الْوِرَاثَةَ لِمَنْ جَعَلَ اللَّهُ.

سليم بن قيس نقل مى‌‏كند كه گفت:
از سلمان فارسى شنيدم كه چنين مى‏‌گفت:
هنگامى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از دنيا رفت و مردم آنچه مى‏‌خواستند كردند، …
… ابو ذر برخاست و گفت:
اى امت سرگردان كه پس از پيامبرش به خاطر نافرمانى، رها شده است؛
همانا كه خداوند مى‌‏فرمايد:
«خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برگزيد
و برخى از فرزندانشان را بر برخى ديگر برترى داد،
خداوند شنوا و آگاه است»؛
آل محمّد نوادگان نوح و آل ابراهيم از نسل ابراهيم و گزيده و سلاله اسماعيل و عترت محمد پيامبر اسلام، خاندان نبوت و جايگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان هستند،
آنان چون آسمان برافراشته و كوههاى استوار و كعبه پوشيده و چشمه‌‏سار زلال و ستارگان درخشان راهنما كه‏ نورشان روشنى بخش است و درخت با بركت كه روغنش شفا بخش است مى‏‌باشند،
محمد صلّى اللَّه عليه و اله و سلم پايان‌بخش پيامبران و سرور فرزندان آدم است،
و على عليه السّلام وصىّ اوصيا و پيشواى پرهيزكاران و راهبر روشن جبينان است؛
او صديق اكبر و فاروق اعظم و وصى محمد و وارث دانش او است
و سزاوارتر از مؤمنان به خودشان مى‌‏باشد،
به فرموده خداى كه:
«پيامبر سزاوارتر از مؤمنان به خودشان است و همسرانش مادران مؤمنان هستند
و صاحبان ارحام در كتاب خداوند برخى‌‏شان بر برخى ديگر برترى دارند»،
پس هر كس را كه خدا جلو انداخته جلو اندازيد
و هر كس را كه خدا عقب انداخته عقب اندازيد
و ولايت و وراثت را بر كسى كه خدا قرار داده قرار دهيد.