دکتر محمد شعبانی راد

نور، شکافنده‌ی تاریکی‌ها!

The light pierces the dark heart!

«ثقب» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«ثقبته: خرقته بالمثقب»
«الثَّقْبُ‏: الخَرْقُ النَّافِذُ»
«الْمَثْقَبُ‏: الطريق في الجبل، راه طبيعى يا غار طبيعى در كوه كه گويى كنده و سوراخ شده.»
«الثُّقْبَةِ: الطريق في الجبل، كأنه قد ثقب، تونل»
«ثاقِبُ‏ الْفِكر: مرد روشنفكر، مرد با هوش»
«رجل ثاقب الرأي: إذا كان جزلا (جيّد الرأي) نظّارا»

«النَّجْمُ الثَّاقِبُ: آن اختر فروزان»
+ «نجم»

«كوكب ثاقب و درّي‏ء: شديد الإضاءة و التلألؤ كأنّه يثقب الظلمة فينفذ فيها و يدرؤها»
+ «رسم – رسّام»

زُحَلُ: نَجْمُ الْأَوْصِیَاءِ

إِنَّ مَطْلِعَهُ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَهًِْ
فَإِنَّهُ ثَقَبَ بِضَوْئِهِ حَتَّی أَضَاءَ فِی السَّمَاءِ الدُّنْیَا

آسمان هفتم کجا و آسمان دنیا کجا؟!
جای این نور، آسمان هفتم است! اینجا در آسمان زمین چه می‌کند؟!
+ «سور»

امام صادق علیه السلام:
عَنْ أَبَانِ‌بْنِ‌تَغْلِبَ قَالَ:
کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْیَمَنِ …
فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّه (علیه السلام) …
فَمَا زُحَلُ عِنْدَکُمْ فِی النُّجُومِ؟
فَقَالَ الْیَمَانِیُّ نَجْمٌ نَحْسٌ
فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) لَا تَقُلْ هَذَا
فَإِنَّهُ نَجْمُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام)
وَ هُوَ نَجْمُ الْأَوْصِیَاءِ (علیهم السلام)
وَ هُوَ النَّجْمُ الثَّاقِبُ الَّذِی قَالَ اللَّهُ تَعَالَی فِی کِتَابِهِ
فَقَالَ الْیَمَانِیُّ فَمَا مَعْنَی الثَّاقِبِ
فَقَالَ إِنَّ مَطْلِعَهُ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَهًِْ
فَإِنَّهُ ثَقَبَ بِضَوْئِهِ حَتَّی أَضَاءَ فِی السَّمَاءِ الدُّنْیَا
فَمِنْ ثَمَّ سَمَّاهُ اللَّهُ النَّجْمَ الثَّاقِب.

يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ

نور، شکافنده‌ی تاریکی‌ها!

[سورة البقرة (۲): آية ۲۵۷]
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا
يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ 
أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۲۵۷)
خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌‏اند.
آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‏‌برد.
و[لى‏] كسانى كه كفر ورزيده‏‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران‏] طاغوتند،
كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌‏برند.
آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی