نورش به دلم نشست! نور صدق! رِجالٌ‏ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ! مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ!

[صدق – قبض و بسط]:
تصدیق آیات یعنی اینکه قبض و بسط رو صادقانه تصدیق کنی!
نسبت به نور قبض و بسط قلبت صادق باش!
تمام داستان همینه و بس:
«الصَّدقُ‏ : الكامل من كل شي‏ء»
«إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا»
کونوا مع الصادقین، یعنی قبض و بسط قلبت رو که فهمیدی، صادقانه بپذیری و بهش عمل کنی!
ملاک و میزان رو رای و نظر خودت قرار ندی:
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَخَذَ دِينَهُ عَنْ رَبِّهِ وَ لَمْ يَأْخُذْهُ عَنْ رَأْيِهِ»
اگه وقتی که نورت قبض میشه و میفهمی، صادقانه اقرار کنی که:
«ربنا ظلمنا انفسنا»
حتما آرامش به قلبت برخواهد گشت.
میدونی که «حاصل المعاصی التلف» یعنی علت اینکه قلبت تاریک شده،
حتما یه جایی تقدیر رو فدای تمنات کردی!
کوچکترین تمایل بمنظور بریدن سر تقدیر و فدا نمودن آن برای تمنا، بوی تاریکی می‌دهد و اینجاست که باید جنبش سیئه حسد رو در نطفه خفه کنی!
پس میخوایم حالت صدق قلبی رو بیان کنیم که چه هنر بزرگ و مهمی است، وقتی صادقانه – گرچه به ضررت هم باشه – آنچه حقیقت دارد را بازگو میگنی، درست مثل بچه‌ها که چقدر صادقانه و ساده‌لوحانه اشتباهاتشونو به گردن میگیرن «سَرِيعُ‏ التَّصْدِيقِ‏: زود باور »، «تَمْرٌ صَادِقُ‏ الحلاوةِ: خرماى بسيار شيرين».
بیایید با نورِ خود روراست باشیم!
راست بگو! دروغ نگو!

قلب صادق چه قلبی است؟!
اینکه کاری رو که بهت سپرده اند رو تمام و کمال و بدون هیچ عیب و ایرادی انجامش بدی و حرفی توش نباشه و دقیقا خط به خط و مو به مو دستوراتو اجرا کنی و چیزی از خودت اضافه و یا کم نکنی اگه اینقدر بی عیب و نقص کارتو، تر و تمیز انجام بدی میگن تو کارت صادقی و این میشه واژه صدق.
صادق فقط به امر الله کار داره که درست اجرا بشه به بقیه چیزا دیگه کاری نداره!
کتاب لغت می‌نویسه:
«من‏ صدَّق‏ بأمر اللَّه لا يتخالجه في شي‏ء منه شكٌّ»
صادق به لوح قلبش نگاه میکنه و هر چی میبینه، بعینه طرحشو میکشه،
گرچه با سلیقه‌ی اون جور در نیاد!
صادق تمامیت و صحت اوامر بالا رو رعایت میکنه که مبادا خدشه‌ای در اون پیش بیاد
و جونشو هم سر این صداقتش میده تا بشه جزء اصحاب کربلا.
مفهوم صدق و صادق خیلی زیباست.
کتاب لغت التحقیق چه قشنگ آورده:
«التماميّة و صحّة الأمر»
«التماميّة و الصحّة من الخلاف و الكون على حقّ»
«الصَّدْق‏‏: هر چيز كاملى، فولاد آبديده براى نيزه‏‌ها و جز آن»
«الصِّدِّيق‏ ‏: بسيار راستگو، آنكه در راستگويى كامل است»
«رُمحٌ صَّدْق‏: نیزه ای از جنس فولاد آبديده، که چون ناخالصی نداره، اصلا کج نمیشه»
مفهوم زیبای صداقت جز با فهم قبض و بسط قلبی ممکن نیست!
چقدر دوست داری بقیه با تو صادق و روراست باشن؟ «وَ تَصَدَّقْ‏ عَلَيْنا»
خوب تو هم با نور خدای خودت صادق و روراست باش!
«رِجالٌ‏ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ»

قلب نباید تکذیب آیات کنه
و نباید در اینکه حوادث رو آثار عیب خودش بدونه، کارش تقلیدی باشه،
بلکه هر کس خودش باید شخصا با قلبش این اعتقاد رو تصدیق نماید
و روشن شدن قلب قبض شده‌اش را به نگاه نورانی صاحبان نور، تجربه نموده باشد
و این همه در آیات قرآن آمده که اهل حسادت کارشون همین بوده که آیات رو تکذیب می‌کردند
«لَا سَبِيلَ إِلَى التَّصْدِيقِ بِكَ مَعَ اسْتِيلَاءِ الشَّكِّ فِيكَ عَلَى قَلْبِي فَهَلْ مِنْ دَلَالَةٍ»
در حالیکه اهل یقین آیات را تصدیق می‌کنند.
اگر اهل حسادت، صادقانه از صاحبان نورشان نخواهند که برای آنها دعا کنند، حتما یه روزی حسد و این شک کار دستشون میده
«أَ وَ لَيْسَ كُلٌّ فَعَلَ بِصَاحِبِهِ مَا فَعَلَ لِحَسَدِهِ إِيَّاهُ وَ عُدْوَانِهِ وَ بَغْضَائِهِ‏ لَهُ؟
فَقَالُوا: نَعَمْ. قَالَ: وَ كَذَلِكَ فَعَلَا بِي مَا فَعَلَا حَسَداً»
یعنی همون حسدی که برادر به برادر برد و اونو – هابیل و یوسف ع – کشت یا درون چاه انداخت.
«إِلَهِي … وَ أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيَا مِنْ قُلُوبِنَا»
اگه ریگ تو کفشت باشه، یعنی اگه تمناهاتو فدای تقدیر نکرده باشی،
حتما طعمه شیطان خواهی شد:
«… فَبَلَّغَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا قَدْ سَمِعَ وَ عَلِمَ أَنَّ الشَّيَاطِينَ اجْتَمَعُوا إِلَى إِبْلِيسَ فَقَالُوا لَهُ
أَ لَمْ تَكُنْ أَخْبَرْتَنَا أَنَّ مُحَمَّداً إِذَا مَضَى نَكَثَتْ أُمَّتُهُ عَهْدَهُ وَ نَقَضَتْ سُنَّتَهُ
وَ أَنَّ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ يَشْهَدُ بِذَلِكَ وَ هُوَ قَوْلُهُ‏
وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ
أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ‏
فَكَيْفَ‏ يَتِمُّ هَذَا وَ قَدْ نَصَبَ لِأُمَّتِهِ عَلَماً وَ أَقَامَ لَهُمْ إِمَاماً؟
فَقَالَ لَهُمْ إِبْلِيسُ
لَا تَجْزَعُوا مِنْ هَذَا فَإِنَّ أُمَّتَهُ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُ وَ يَغْدِرُونَ بِوَصِيِّهِ مِنْ بَعْدِهِ وَ يَظْلِمُونَ أَهْلَ بَيْتِهِ وَ يُهْمِلُونَ ذَلِكَ لِغَلَبَةِ حُبِّ الدُّنْيَا عَلَى قُلُوبِهِمْ وَ تَمَكُّنِ الْحَمِيَّةِ وَ الضَّغَائِنِ فِي نُفُوسِهِمْ وَ اسْتِكْبَارِهِمْ وَ عِزِّهِمْ
فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى‏
وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقاً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‏.»
شیطان بخوبی میدونه که اکثرا بدنبال مرجعی میگردن که تمناهای اونا رو تصدیق کنه!
لذا شیطان برای اغوای قلبی که تمناشو فدای تقدیر نکنه، کار سختی نداره!