The hidden light behind the scenes!
«غیب» یکی از هزار واژه مترادف «نور» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«غَيَابُ الشَّجَر: ريشههاى درخت»
«غَيْبَانُ الشَّجرِ: عروقُهُ الّتي تَغَيَّبَتْ منه»
+ «پشت پرده چه خبره؟!»
نورِ پشتِ پرده! «غیب»
«نور پنهان در پشت صحنه!»
+ «جنن»: «بهشت مستور!»
+ «فرج»: «گشایش نورانی!»
خدا، قولِ فهم نورشو، به قلوبی که تمناهاشونو بذارن کنار و راضی به تقدیرات باشن، داده!
نور فرایندی غیبی و پنهان است «نورِ پشت پرده!» که فقط برای قلوب اهل رضا مشهود و پیداست.
[سورة البقرة (۲): آية ۳]
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ
وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ
وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (۳)
آنان كه به غيب ايمان مىآورند،
و نماز را بر پا مىدارند،
و از آنچه به ايشان روزى دادهايم انفاق مىكنند.
[سورة آلعمران (۳): آية ۱۷۹]
ما كانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ
حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ
وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ
وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ
وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (۱۷۹)
خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد، واگذارد،
تا آنكه پليد را از پاك جدا كند.
و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب آگاه گرداند،
ولى خدا از ميان فرستادگانش هر كه را بخواهد برمىگزيند.
پس، به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد؛
و اگر بگرويد و پرهيزگارى كنيد، براى شما پاداشى بزرگ خواهد بود.
+ «… وَ اِسْتَطْلَعَهُمَا عَلَى غَيْبِهِ وَ بِهِمَا فَتَحَ بَدْءَ اَلْخَلاَئِقِ …»
علم غیب - نور غیب
واژه «غیب» به ما میآموزد که «علم»، که همان «نور» است، در اصل و ابتدا، ماهیتی پنهان و پشت پرده دارد که هیچکس از آن اطلاع و آگاهی ندارد بجز خالق این نور و علم!
سنت خدا بر این قرار گرفته که هر کسی پشت به تمناهای خود نماید و اینگونه حسد خویش را غیرفعال نماید، روی به این علوم نورانی نموده و شاهد خلقت نورانی علوم الهی به میزان درک و فهم و سواد قلبیاش باشد. این رویکرد نورانی، مهارت و هنر خوب زیستن را با اتکاء به علوم با ارزش و نورانی، میسر و ممکن مینماید. با حضور و غیاب این نور «يُبْسَطُ لَنَا الْعِلْمُ فَنَعْلَمُ وَ يُقْبَضُ عَنَّا فَلَا نَعْلَمُ»، درون قلب خودت (قلبی که نور و ظلمتشو ، یعنی قبض و بسطشو میفهمه)، میتونی متوجه اشتباهاتت بشی و زود تغییر جهت بدهی و جبران مافات نمایی، و این فضل الهی است که شامل حال صاحب این قلب شده: «هذا من فضل ربّی». حسود، با این صاحبِ نورِ فضیلت، مشکل داره! «أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً (۵۴) بلكه به مردم، براى آنچه خدا از فضل خويش به آنان عطا كرده رشك مىورزند ؛ در حقيقت، ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم، و به آنان ملكى بزرگ بخشيديم.»
امام صادق علیه السلام:
«… اقْتَصُّوا الطَّرِيقَ بِالْتِمَاسِ الْمَنَارِ
وَ الْتَمِسُوا مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ الْآثَارَ
تَسْتَكْمِلُوا أَمْرَ دِينِكُمْ وَ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ.»،
«روشنىگاه را بجوئيد و راه پيمائيد
و آثار پشت پرده (امام پنهان و يا اخبار و احاديث و يا عنايات مخصوص خدا) را بخواهيد تا امر دينتان كامل شود
و بخداى پروردگارتان مؤمن شويد.»
امام رضا علیه السلام:
عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلاَّدٍ قَالَ:
سَأَلَ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ فَارِسَ فَقَالَ لَهُ
أَ تَعْلَمُونَ اَلْغَيْبَ؟
فَقَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ
يُبْسَطُ لَنَا اَلْعِلْمُ فَنَعْلَمُ وَ يُقْبَضُ عَنَّا فَلاَ نَعْلَمُ
وَ قَالَ سِرُّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَسَرَّهُ إِلَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ أَسَرَّهُ جَبْرَئِيلُ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَسَرَّهُ مُحَمَّدٌ إِلَى مَنْ شَاءَ اَللَّهُ.
معمر بن خلاد گويد:
مردى از اهل فارس به حضرت ابو الحسن عليه السلام عرض كرد:
شما علم غيب ميدانيد؟
امام فرمود، حضرت ابو جعفر عليه السلام فرمود:
چون علم الهى براى ما گشوده شود بدانيم و چون از ما گرفته شود ندانيم،
علم راز خداى عز و جل است كه آن را با جبرئيل عليه السلام در ميان گذارد
و جبرئيل آن را بمحمد صلّى اللّٰه عليه و آله براز گويد
و محمد به هر كه خواهد (از امامان عليهم السلام) به راز گويد.
عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ
داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند، جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد!
[سورة الجن (۷۲): الآيات ۲۱ الى ۲۸]
عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً (۲۶)
داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند،
إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً (۲۷)
جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد،
كه [در اين صورت] براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت،
لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَيْهِمْ وَ أَحْصى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً (۲۸)
تا معلوم بدارد كه پيامهاى پروردگار خود را رسانيدهاند؛
و [خدا] بدانچه نزد ايشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است.
ایمان به غیب، راه بهرهمندی از علم غیب است!
اگه خودت با قلبت این نور رو تجربه نکرده باشی و باور نکرده باشی،
از علم و نور پنهان الهی بهرهمند نخواهی گشت!
«أَنَّ الْإِيمَانَ بِالْغَيْبِ مِنْ عَقْدِ الْقُلُوبِ».
رویکرد اهل ایمان، رویکرد نورانی است:
«اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ».
بهرهمندی از نور تقدیرات الهی، شامل حال قلوب اهل ایمان میشود:
«إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ نُورٌ عِنْدَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْأَوْصِيَاءِ».
[سورة البقرة (۲): آية ۳]
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (۳)
آنان كه به غيب ايمان مىآورند، و نماز را بر پا مىدارند،
و از آنچه به ايشان روزى دادهايم انفاق مىكنند.